Heilige Bloedprocessie trekt door straten van Voormezele

Redactie KW

Anne ‘Veronica’ Breyne-Bulcke en Alain ‘Herodes’ Spinnewyn deden al meer dan 20 keer mee.

Anne en Alain zijn niet geboren maar wel getogen in Voormezele en werden dit jaar zestig. Ze zetten zich alle twee nog vol overgave in voor de Heilig Bloedprocessie die zondag opnieuw de straten van Voormezele zal kleuren. Eenmaal ze over de processie beginnen, zijn ze niet meer te stoppen. “Het is een microbe, die processie”, meent Anne. “Het kruipt in je en je krijgt het er niet meer uit.”

Oude Veronica

Alain is afkomstig uit Wijtschate maar belandde in 1979 via zijn vrouw Monique Debeuf in Voormezele. “Zij ging al met de processie mee en zo ben ik er ook in gerold. Ik heb verschillende figuren uitgebeeld tot ik zo’n twintig jaar geleden Herodes mocht spelen, de man die mee beslist over het lot van Jezus. Ik ben ondertussen ook verantwoordelijk voor de groep van de veroordeling van Christus. Jezus wordt dit jaar trouwens voor de derde keer door mijn zoon Nick (26) gespeeld.”

Anne heeft in tegenstelling tot Alain geen sprekende rol. “In 1990 nam ik voor het eerst deel als stille Jodin, sinds 2000 ben ik de heilige Veronica”, legt ze uit. “Als Jezus valt met zijn kruis, veeg ik zijn gezicht af met een doek dat ik dan heel devoot aan de toeschouwers laat zien. Ik vind het een leuke rol, maar ik ben er stilaan te oud voor. Een Veronica van zestig is niet echt geloofwaardig meer, hé. In die tijd werden de mensen nauwelijks zo oud. Ik zou de rol graag aan een jongere dame geven en zelf opnieuw in de huid van stille Jodin kruipen.”

Après-processie

Zondag zullen Alain en Anne naast een vijfhonderdtal andere figuranten lopen. Samen verbeelden ze 46 taferelen uit het Oude en het Nieuwe Testament, de geschiedenis van Voormezele en het relikwie. “Zo goed als iedereen die meeloopt heeft een zekere affiniteit met Voormezele”, aldus Anne. Alain: “De meesten zijn hier wel opgegroeid, maar sommigen komen van verder. Zo wordt Pilatus door een man uit Heule gespeeld.”

De Bloedprocessie is dan ook een aangenaam gebeuren. “Ik noem het het mirakel van Voormezele”, lacht Anne. “Al die mensen – of ze nu katholiek zijn of niet – die samen iets doen: fantastisch. Iedereen vervult zijn rol met overtuiging, alsof het hun tweede ik is. Keer op keer krijgen we de toeschouwers stil. Maar de après-processie is even belangrijk. Het is het ideale moment om bij te praten met oud-Voormezelenaars.”

(MC-foto EG)

Lees hierover ook in Krant van West-Vlaanderen, editie Het Wekelijks Nieuws Kust

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier