Heb jij al je vier bezoekers gekozen? Deze vijf gezinnen maakten al die aartsmoeilijke keuze
Vier mensen, altijd dezelfde, die bij niemand anders op bezoek mogen. Zo ziet de nieuwe bezoekregeling er uit, onderdeel van de exitstrategie die vanaf Moederdag in werking treedt. De initiële opluchting maakte bij veel mensen vrijwel meteen plaats voor denkwerk. Vijf West-Vlaamse gezinnen geven ons een inkijk in hoe zij woensdagavond aan het puzzelen sloegen. “Ik kan niet voor mijn vrienden kiezen, want daar heeft mijn moeder, met wie ik samenwoon, niets aan.”
Bij dat bezoek moet je de nodige fysieke afstand bewaren en je ontvangt elkaar bij voorkeur in open lucht. Als iemand ziek is, is uiteraard geen bezoek mogelijk.
We komen van zo goed als niets, vanaf zondag kan er dus al zeker iets. Maar duidelijk is dat het voor veel West-Vlaamse gezinnen duchtig puzzelen wordt. En dat er nog altijd heel wat vragen de kop blijven opsteken.
“Het zal een Moederdag zonder de schoonzoons worden”
Vier dochters en vijf kleinkinderen heeft ze, maar die moet Mirene Dubaere (64) uit Sint-Eloois-Winkel nu al weken aan een stuk missen. “Liselotte, mijn oudste dochter, en haar twee zonen wonen in Engeland, dus dat is sowieso onmogelijk. Maar ook de kinderen van Ciska, mijn tweede dochter, zien we enkel op onze wekelijkse zondagapero via Skype.”
Na de bekendmaking van de nieuwe bezoekregels legde Mirene samen met haar dochters de puzzel voor komend weekend. “Het eerste idee was om Mathilde en Susanne en de twee schoonzoons bij ons uit te nodigen, maar dat betekende dat Ciska en haar gezin er zouden buitenvallen“, schetst Mirene het denkwerk.
“Uiteindelijk kwam Mathilde met de ‘beste’ oplossing: iedereen naar Ciska thuis, zonder de schoonzoons. Dan komen we aan vier extra mensen bovenop de vijf gezinsleden van Ciska. We brengen dan wel drie bubbels samen, maar als het buiten kan en op ruime afstand van elkaar, moet dat lukken. Het is best pittig om over na te denken en je moet heel wat puzzelen, maar het komt wel goed. En we blijven allemaal heel voorzichtig.”
“Mijn moeder heeft niks aan mijn vrienden”
De 27-jarige Bram Vandeputte woont in Kuurne samen met zijn moeder. Toen hij woensdagavond thuiskwam van het werk, heeft hij zich samen met haar toch even over de bubbelpuzzel gebogen. “Ik kan onmogelijk zeggen: ik kies voor vier vrienden, want daar heeft mijn moeder natuurlijk niets aan“, zegt hij. “Mocht ik alleen wonen, zou die keuze misschien sneller zijn gemaakt.”
“Ik denk dat we nu toch voor mijn nicht en haar man opteren als bubbel die we aan ons gezin toevoegen. We kunnen het allemaal bijzonder goed met elkaar vinden. Mijn moeder dacht ook aan haar collega’s, maar dat heb ik toch uit haar hoofd kunnen praten. Alez, ma, je ziet hen al elke dag!” (lacht)
Een bezoekje aan zijn oma op Moederdag zal op ruime afstand gebeuren, zonder naar binnen te gaan en uiteraard zonder knuffel of kus. “Elkaar zien en wat kunnen bijpraten zal heel veel deugd doen, dat weet ik nu al. En mijn moeder ging er de voorbije weken vaker langs met boodschappen.”
Op de redactie – Bram werkt voor Terzake – werd er woensdag gegoocheld met allerlei scenario’s. “Maar dat is niet de bedoeling natuurlijk. Het komt er vooral op aan dat iedereen zijn gezond verstand gebruikt. Door twee gezinnen aan elkaar te plakken als het ware kom je wat het sociaal contact betreft in mijn ogen al een heel eind. Het is een eerste, maar belangrijke stap. De rest volgt later wel.”
“Het zal een Moederdag zonder de schoonzoons worden”
Vier dochters en vijf kleinkinderen heeft ze, maar die moet Mirene Dubaere (64) uit Sint-Eloois-Winkel nu al weken aan een stuk missen. “Liselotte, mijn oudste dochter, en haar twee zonen wonen in Engeland, dus dat is sowieso onmogelijk. Maar ook de kinderen van Ciska, mijn tweede dochter, zien we enkel op onze wekelijkse zondagapero via Skype.”
Na de bekendmaking van de nieuwe bezoekregels legde Mirene samen met haar dochters de puzzel voor komend weekend. “Het eerste idee was om Mathilde en Susanne en de twee schoonzoons bij ons uit te nodigen, maar dat betekende dat Ciska en haar gezin er zouden buitenvallen“, schetst Mirene het denkwerk.
“Uiteindelijk kwam Mathilde met de ‘beste’ oplossing: iedereen naar Ciska thuis, zonder de schoonzoons. Dan komen we aan vier extra mensen bovenop de vijf gezinsleden van Ciska. We brengen dan wel drie bubbels samen, maar als het buiten kan en op ruime afstand van elkaar, moet dat lukken. Het is best pittig om over na te denken en je moet heel wat puzzelen, maar het komt wel goed. En we blijven allemaal heel voorzichtig.”
“Niet getwijfeld: wij zullen als gezin nog wel even wachten”
Ook Ian Defraeye en An Decoene, allebei 38, hebben vier kinderen. En net als Gino en Gracy kiezen zij er heel bewust voor om voorlopig gewoon thuis te blijven en nog niemand uit te nodigen. “Ik zit zelf in een risicogroep, na ziekte een aantal jaar geleden, mijn vader is een tachtiger en hartpatiënt… Waarom zouden we risico’s nemen? Ik ben overtuigd dat de versoepelingen snel zullen volgen. Liever binnen een week of twee, drie weer wat meer mensen zien dan nu hard van stapel lopen. Neen, we hebben eigenlijk niet getwijfeld of gepuzzeld. Het was snel duidelijk dat we nog even zouden wachten.”
“Trouwens, het is niet zo dat we onze ouders helemaal niet hebben gezien of gesproken. We hebben meermaals boodschappen gedaan voor hen, uiteraard altijd rekening houdende met de afstandsregels“, vertelt An. “Maar je voelt wel aan hen dat ze de kleinkinderen missen. En dat de kleinkinderen ook hun oma en opa missen.”
An benadrukt dat de voorbije weken in quarantaine ook positieve effecten hebben op hun gezinsleven “Natuurlijk missen ze school, en hun maatjes. Maar als gezin hebben we al een fantastische tijd achter de rug. We hebben al heel wat dingen kunnen doen waar we anders simpelweg geen tijd voor zouden kunnen maken”, glimlacht An. “Dat is het voordeel van een groot gezin: je hebt altijd elkaar.”
Dat grote gezinnen bij de nieuwe bezoekregels uit de boot zouden vallen, voelt ze absoluut niet zo aan. “Iedere beslissing die men neemt, heeft voordelen voor de ene en soms nadelen voor de andere. In deze uitzonderlijke omstandigheden kan je niet goed doen voor iedereen. Ik ben zeker dat iedereen gewoon zijn best doet om het zo draaglijk mogelijk te maken. Laat ons hopen dat we snel die barbecue weer kunnen aansteken, met stap per stap een paar vrienden extra erbij. Als we het nu goed doen, volgt meer volk snel.”
“Mijn moeder heeft niks aan mijn vrienden”
De 27-jarige Bram Vandeputte woont in Kuurne samen met zijn moeder. Toen hij woensdagavond thuiskwam van het werk, heeft hij zich samen met haar toch even over de bubbelpuzzel gebogen. “Ik kan onmogelijk zeggen: ik kies voor vier vrienden, want daar heeft mijn moeder natuurlijk niets aan“, zegt hij. “Mocht ik alleen wonen, zou die keuze misschien sneller zijn gemaakt.”
“Ik denk dat we nu toch voor mijn nicht en haar man opteren als bubbel die we aan ons gezin toevoegen. We kunnen het allemaal bijzonder goed met elkaar vinden. Mijn moeder dacht ook aan haar collega’s, maar dat heb ik toch uit haar hoofd kunnen praten. Alez, ma, je ziet hen al elke dag!” (lacht)
Een bezoekje aan zijn oma op Moederdag zal op ruime afstand gebeuren, zonder naar binnen te gaan en uiteraard zonder knuffel of kus. “Elkaar zien en wat kunnen bijpraten zal heel veel deugd doen, dat weet ik nu al. En mijn moeder ging er de voorbije weken vaker langs met boodschappen.”
Op de redactie – Bram werkt voor Terzake – werd er woensdag gegoocheld met allerlei scenario’s. “Maar dat is niet de bedoeling natuurlijk. Het komt er vooral op aan dat iedereen zijn gezond verstand gebruikt. Door twee gezinnen aan elkaar te plakken als het ware kom je wat het sociaal contact betreft in mijn ogen al een heel eind. Het is een eerste, maar belangrijke stap. De rest volgt later wel.”
“Het zal een Moederdag zonder de schoonzoons worden”
Vier dochters en vijf kleinkinderen heeft ze, maar die moet Mirene Dubaere (64) uit Sint-Eloois-Winkel nu al weken aan een stuk missen. “Liselotte, mijn oudste dochter, en haar twee zonen wonen in Engeland, dus dat is sowieso onmogelijk. Maar ook de kinderen van Ciska, mijn tweede dochter, zien we enkel op onze wekelijkse zondagapero via Skype.”
Na de bekendmaking van de nieuwe bezoekregels legde Mirene samen met haar dochters de puzzel voor komend weekend. “Het eerste idee was om Mathilde en Susanne en de twee schoonzoons bij ons uit te nodigen, maar dat betekende dat Ciska en haar gezin er zouden buitenvallen“, schetst Mirene het denkwerk.
“Uiteindelijk kwam Mathilde met de ‘beste’ oplossing: iedereen naar Ciska thuis, zonder de schoonzoons. Dan komen we aan vier extra mensen bovenop de vijf gezinsleden van Ciska. We brengen dan wel drie bubbels samen, maar als het buiten kan en op ruime afstand van elkaar, moet dat lukken. Het is best pittig om over na te denken en je moet heel wat puzzelen, maar het komt wel goed. En we blijven allemaal heel voorzichtig.”
“Je stelt altijd iemand teleur”
Gino Pintelon (45) en Gracy Vanhoucke (40) uit Kuurne hebben vier kinderen. Meteen na de persconferentie van de Nationale Veiligheidsraad was voor hen duidelijk dat ze dit weekend nog nergens heen gaan en ook niemand bij hen thuis uitnodigen.
“Met z’n zessen zouden we sowieso nergens naartoe kunnen”, duidt Gracy. “En keuzes maken wiens ouders of grootouders we eerst zien, willen me niet. Mijn ouders zijn uit elkaar en hebben elk een nieuwe partner, dat zijn al vier mensen. Maar we hebben ook Gino’s ouders én onze grootouders… Moeten we dan strootjes trekken? Of ons opsplitsen? Je stelt altijd iemand teleur. Die keuze is hartverscheurend, dan maak ik ze liever gewoon niet. Voor ons voelt deze bezoekregeling eigenlijk aan als een vergiftigd geschenk.”
“We willen ook geen risico nemen, want onze ouders behoren allemaal tot de risicogroep. Moederdag zullen we vieren vanop afstand, via videochat. En we laten bij iedereen cadeautjes of verrassingen aan huis leveren”, zegt Gracy. “Een aperobox, een boeket bloemen, een fles Picon. Het zijn kleine gebaren, maar het geeft iets feestelijks aan die dag.”
Ze hebben de knop vrij snel omgedraaid, klinkt het. En ze blijven zichzelf liever afzonderen in de hoop op die manier een hele mooie zomer te kunnen hebben. Mét familie. Mét vrienden. “Gino en ik hebben allebei onze verjaardag in lockdown light moeten vieren. Een uitje met Pasen hebben we afgezegd, onze reis naar Denemarken is afgelast en we hebben de communie al moeten uitstellen naar september. We hebben nog veel mooie momenten te goed, en die komen ook wel terug. Die knuffels en zoenen halen we dan wel in. Maar nu wachten we nog heel even af.”
“Niet getwijfeld: wij zullen als gezin nog wel even wachten”
Ook Ian Defraeye en An Decoene, allebei 38, hebben vier kinderen. En net als Gino en Gracy kiezen zij er heel bewust voor om voorlopig gewoon thuis te blijven en nog niemand uit te nodigen. “Ik zit zelf in een risicogroep, na ziekte een aantal jaar geleden, mijn vader is een tachtiger en hartpatiënt… Waarom zouden we risico’s nemen? Ik ben overtuigd dat de versoepelingen snel zullen volgen. Liever binnen een week of twee, drie weer wat meer mensen zien dan nu hard van stapel lopen. Neen, we hebben eigenlijk niet getwijfeld of gepuzzeld. Het was snel duidelijk dat we nog even zouden wachten.”
“Trouwens, het is niet zo dat we onze ouders helemaal niet hebben gezien of gesproken. We hebben meermaals boodschappen gedaan voor hen, uiteraard altijd rekening houdende met de afstandsregels“, vertelt An. “Maar je voelt wel aan hen dat ze de kleinkinderen missen. En dat de kleinkinderen ook hun oma en opa missen.”
An benadrukt dat de voorbije weken in quarantaine ook positieve effecten hebben op hun gezinsleven “Natuurlijk missen ze school, en hun maatjes. Maar als gezin hebben we al een fantastische tijd achter de rug. We hebben al heel wat dingen kunnen doen waar we anders simpelweg geen tijd voor zouden kunnen maken”, glimlacht An. “Dat is het voordeel van een groot gezin: je hebt altijd elkaar.”
Dat grote gezinnen bij de nieuwe bezoekregels uit de boot zouden vallen, voelt ze absoluut niet zo aan. “Iedere beslissing die men neemt, heeft voordelen voor de ene en soms nadelen voor de andere. In deze uitzonderlijke omstandigheden kan je niet goed doen voor iedereen. Ik ben zeker dat iedereen gewoon zijn best doet om het zo draaglijk mogelijk te maken. Laat ons hopen dat we snel die barbecue weer kunnen aansteken, met stap per stap een paar vrienden extra erbij. Als we het nu goed doen, volgt meer volk snel.”
“Mijn moeder heeft niks aan mijn vrienden”
De 27-jarige Bram Vandeputte woont in Kuurne samen met zijn moeder. Toen hij woensdagavond thuiskwam van het werk, heeft hij zich samen met haar toch even over de bubbelpuzzel gebogen. “Ik kan onmogelijk zeggen: ik kies voor vier vrienden, want daar heeft mijn moeder natuurlijk niets aan“, zegt hij. “Mocht ik alleen wonen, zou die keuze misschien sneller zijn gemaakt.”
“Ik denk dat we nu toch voor mijn nicht en haar man opteren als bubbel die we aan ons gezin toevoegen. We kunnen het allemaal bijzonder goed met elkaar vinden. Mijn moeder dacht ook aan haar collega’s, maar dat heb ik toch uit haar hoofd kunnen praten. Alez, ma, je ziet hen al elke dag!” (lacht)
Een bezoekje aan zijn oma op Moederdag zal op ruime afstand gebeuren, zonder naar binnen te gaan en uiteraard zonder knuffel of kus. “Elkaar zien en wat kunnen bijpraten zal heel veel deugd doen, dat weet ik nu al. En mijn moeder ging er de voorbije weken vaker langs met boodschappen.”
Op de redactie – Bram werkt voor Terzake – werd er woensdag gegoocheld met allerlei scenario’s. “Maar dat is niet de bedoeling natuurlijk. Het komt er vooral op aan dat iedereen zijn gezond verstand gebruikt. Door twee gezinnen aan elkaar te plakken als het ware kom je wat het sociaal contact betreft in mijn ogen al een heel eind. Het is een eerste, maar belangrijke stap. De rest volgt later wel.”
“Het zal een Moederdag zonder de schoonzoons worden”
Vier dochters en vijf kleinkinderen heeft ze, maar die moet Mirene Dubaere (64) uit Sint-Eloois-Winkel nu al weken aan een stuk missen. “Liselotte, mijn oudste dochter, en haar twee zonen wonen in Engeland, dus dat is sowieso onmogelijk. Maar ook de kinderen van Ciska, mijn tweede dochter, zien we enkel op onze wekelijkse zondagapero via Skype.”
Na de bekendmaking van de nieuwe bezoekregels legde Mirene samen met haar dochters de puzzel voor komend weekend. “Het eerste idee was om Mathilde en Susanne en de twee schoonzoons bij ons uit te nodigen, maar dat betekende dat Ciska en haar gezin er zouden buitenvallen“, schetst Mirene het denkwerk.
“Uiteindelijk kwam Mathilde met de ‘beste’ oplossing: iedereen naar Ciska thuis, zonder de schoonzoons. Dan komen we aan vier extra mensen bovenop de vijf gezinsleden van Ciska. We brengen dan wel drie bubbels samen, maar als het buiten kan en op ruime afstand van elkaar, moet dat lukken. Het is best pittig om over na te denken en je moet heel wat puzzelen, maar het komt wel goed. En we blijven allemaal heel voorzichtig.”
“Ik zie mijn vrienden graag, maar de keuze voor mijn familie was snel gemaakt”
Thomas Smolders (28) en zijn vriendin Maureen (27) wonen in Gent, samen met hun dochtertje van bijna 2 jaar. Hij is afkomstig van Brugge, zij is Française. “De puzzel voor het bezoekje was vrij snel gelegd. Mijn zus en broer wonen thuis, bij mijn ouders in Brugge. In het begin van de quarantainemaatregelen hebben we eventjes overwogen om allemaal samen in Brugge te gaan wonen, maar uiteindelijk is dat er niet van gekomen”, vertelt hij.
Dat betekent wel dat Thomas’ zus haar metekindje al maanden niet meer heeft gezien en dat ook zijn ouders hun kleindochter al lang moeten missen. “Ik heb het snel even berekend en het gaat ondertussen bijna om een achtste van haar leven“, glimlacht Thomas. “Oké, we hebben Messenger en andere videochattoepassingen, maar het wordt heel tof om zondag elkaar toch weer eens in levende lijve te zien.”
Vraag is hoe je ervoor zorgt dat een kindje van twee anderhalve meter afstand houdt. “Daar hebben we al over nagedacht, praktisch wordt dat een hele moeilijke. We zien wel, het komt er vooral op aan om het gezond verstand te laten primeren.”
Dat Thomas voor zijn ouders, broer en zus als tweede bubbel kiest, heeft natuurlijk implicaties op andere sociale contacten. “Ik zie mijn vrienden supergraag, absoluut, maar de keuze voor familie was meteen gemaakt. Er zijn wel een aantal vrienden en collega’s die berichtjes stuurden met de vraag ‘of ik een van hun vier wilde zijn’, maar als ik het uitleg, dan is er altijd veel begrip.”
De familie van Maureen opnieuw ontmoeten, wordt voor het gezin Smolders een ander paar mouwen. “Maureen haar papa zou normaal eind mei langskomen voor de verjaardag van zijn kleinkind, maar dat kan dus niet doorgaan”, zegt Thomas. “Dat er een grens tussen ons ligt, maakt het inderdaad een stuk lastiger. We weten niet of we naar Frankrijk kunnen en al helemaal niet wat er gebeurt als we dan terugkeren in België. Dat is zwaar, maar uiteindelijk zijn we allemaal al heel blij met deze eerste stap van komend weekend.”
“Je stelt altijd iemand teleur”
Gino Pintelon (45) en Gracy Vanhoucke (40) uit Kuurne hebben vier kinderen. Meteen na de persconferentie van de Nationale Veiligheidsraad was voor hen duidelijk dat ze dit weekend nog nergens heen gaan en ook niemand bij hen thuis uitnodigen.
“Met z’n zessen zouden we sowieso nergens naartoe kunnen”, duidt Gracy. “En keuzes maken wiens ouders of grootouders we eerst zien, willen me niet. Mijn ouders zijn uit elkaar en hebben elk een nieuwe partner, dat zijn al vier mensen. Maar we hebben ook Gino’s ouders én onze grootouders… Moeten we dan strootjes trekken? Of ons opsplitsen? Je stelt altijd iemand teleur. Die keuze is hartverscheurend, dan maak ik ze liever gewoon niet. Voor ons voelt deze bezoekregeling eigenlijk aan als een vergiftigd geschenk.”
“We willen ook geen risico nemen, want onze ouders behoren allemaal tot de risicogroep. Moederdag zullen we vieren vanop afstand, via videochat. En we laten bij iedereen cadeautjes of verrassingen aan huis leveren”, zegt Gracy. “Een aperobox, een boeket bloemen, een fles Picon. Het zijn kleine gebaren, maar het geeft iets feestelijks aan die dag.”
Ze hebben de knop vrij snel omgedraaid, klinkt het. En ze blijven zichzelf liever afzonderen in de hoop op die manier een hele mooie zomer te kunnen hebben. Mét familie. Mét vrienden. “Gino en ik hebben allebei onze verjaardag in lockdown light moeten vieren. Een uitje met Pasen hebben we afgezegd, onze reis naar Denemarken is afgelast en we hebben de communie al moeten uitstellen naar september. We hebben nog veel mooie momenten te goed, en die komen ook wel terug. Die knuffels en zoenen halen we dan wel in. Maar nu wachten we nog heel even af.”
“Niet getwijfeld: wij zullen als gezin nog wel even wachten”
Ook Ian Defraeye en An Decoene, allebei 38, hebben vier kinderen. En net als Gino en Gracy kiezen zij er heel bewust voor om voorlopig gewoon thuis te blijven en nog niemand uit te nodigen. “Ik zit zelf in een risicogroep, na ziekte een aantal jaar geleden, mijn vader is een tachtiger en hartpatiënt… Waarom zouden we risico’s nemen? Ik ben overtuigd dat de versoepelingen snel zullen volgen. Liever binnen een week of twee, drie weer wat meer mensen zien dan nu hard van stapel lopen. Neen, we hebben eigenlijk niet getwijfeld of gepuzzeld. Het was snel duidelijk dat we nog even zouden wachten.”
“Trouwens, het is niet zo dat we onze ouders helemaal niet hebben gezien of gesproken. We hebben meermaals boodschappen gedaan voor hen, uiteraard altijd rekening houdende met de afstandsregels“, vertelt An. “Maar je voelt wel aan hen dat ze de kleinkinderen missen. En dat de kleinkinderen ook hun oma en opa missen.”
An benadrukt dat de voorbije weken in quarantaine ook positieve effecten hebben op hun gezinsleven “Natuurlijk missen ze school, en hun maatjes. Maar als gezin hebben we al een fantastische tijd achter de rug. We hebben al heel wat dingen kunnen doen waar we anders simpelweg geen tijd voor zouden kunnen maken”, glimlacht An. “Dat is het voordeel van een groot gezin: je hebt altijd elkaar.”
Dat grote gezinnen bij de nieuwe bezoekregels uit de boot zouden vallen, voelt ze absoluut niet zo aan. “Iedere beslissing die men neemt, heeft voordelen voor de ene en soms nadelen voor de andere. In deze uitzonderlijke omstandigheden kan je niet goed doen voor iedereen. Ik ben zeker dat iedereen gewoon zijn best doet om het zo draaglijk mogelijk te maken. Laat ons hopen dat we snel die barbecue weer kunnen aansteken, met stap per stap een paar vrienden extra erbij. Als we het nu goed doen, volgt meer volk snel.”
“Mijn moeder heeft niks aan mijn vrienden”
De 27-jarige Bram Vandeputte woont in Kuurne samen met zijn moeder. Toen hij woensdagavond thuiskwam van het werk, heeft hij zich samen met haar toch even over de bubbelpuzzel gebogen. “Ik kan onmogelijk zeggen: ik kies voor vier vrienden, want daar heeft mijn moeder natuurlijk niets aan“, zegt hij. “Mocht ik alleen wonen, zou die keuze misschien sneller zijn gemaakt.”
“Ik denk dat we nu toch voor mijn nicht en haar man opteren als bubbel die we aan ons gezin toevoegen. We kunnen het allemaal bijzonder goed met elkaar vinden. Mijn moeder dacht ook aan haar collega’s, maar dat heb ik toch uit haar hoofd kunnen praten. Alez, ma, je ziet hen al elke dag!” (lacht)
Een bezoekje aan zijn oma op Moederdag zal op ruime afstand gebeuren, zonder naar binnen te gaan en uiteraard zonder knuffel of kus. “Elkaar zien en wat kunnen bijpraten zal heel veel deugd doen, dat weet ik nu al. En mijn moeder ging er de voorbije weken vaker langs met boodschappen.”
Op de redactie – Bram werkt voor Terzake – werd er woensdag gegoocheld met allerlei scenario’s. “Maar dat is niet de bedoeling natuurlijk. Het komt er vooral op aan dat iedereen zijn gezond verstand gebruikt. Door twee gezinnen aan elkaar te plakken als het ware kom je wat het sociaal contact betreft in mijn ogen al een heel eind. Het is een eerste, maar belangrijke stap. De rest volgt later wel.”
“Het zal een Moederdag zonder de schoonzoons worden”
Vier dochters en vijf kleinkinderen heeft ze, maar die moet Mirene Dubaere (64) uit Sint-Eloois-Winkel nu al weken aan een stuk missen. “Liselotte, mijn oudste dochter, en haar twee zonen wonen in Engeland, dus dat is sowieso onmogelijk. Maar ook de kinderen van Ciska, mijn tweede dochter, zien we enkel op onze wekelijkse zondagapero via Skype.”
Na de bekendmaking van de nieuwe bezoekregels legde Mirene samen met haar dochters de puzzel voor komend weekend. “Het eerste idee was om Mathilde en Susanne en de twee schoonzoons bij ons uit te nodigen, maar dat betekende dat Ciska en haar gezin er zouden buitenvallen“, schetst Mirene het denkwerk.
“Uiteindelijk kwam Mathilde met de ‘beste’ oplossing: iedereen naar Ciska thuis, zonder de schoonzoons. Dan komen we aan vier extra mensen bovenop de vijf gezinsleden van Ciska. We brengen dan wel drie bubbels samen, maar als het buiten kan en op ruime afstand van elkaar, moet dat lukken. Het is best pittig om over na te denken en je moet heel wat puzzelen, maar het komt wel goed. En we blijven allemaal heel voorzichtig.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier