Han Coucke:”Zo moet het leven ongeveer aanvoelen in Noord-Korea”

Han Coucke heeft z'n provocerende typetje Han Solo in quarantaine gezet in een mobilhome in zijn tuin in Merelbeke. (foto Christophe De Muynck)
Kurt Vandemaele
Kurt Vandemaele Reporter

Vijfendertig. Dat is het aantal optredens dat Han Coucke geschrapt zag door de coronacrisis. “We zijn als eersten moeten stoppen, maar ik vrees dat we als laatsten zullen mogen hervatten”, aldus de Waregemnaar. Al tracht de comedian wel positief te blijven. “Iedereen zit in hetzelfde schuitje. Ik denk dat we als maatschappij rap weer recht zullen veren, eenmaal dit allemaal over is.”

Han Coucke brengt tegenwoordig een deel van zijn dagen door in zijn mobilhome in zijn tuin in Merelbeke, waar zijn provocerende typetje Han Solo in vrijwillige quarantaine is gegaan. Han Solo vierde in februari nog zijn tiende verjaardag in zijn eigen Waregem. “Het is hier druk”, zegt Han aan de telefoon. “Ik heb een zoontje in het vierde leerjaar, eentje in het eerste middelbaar en dan hebben we ook nog een Syrisch adoptiekindje. Plots moet alles online, ze krijgen daarbij ook taken. Mijn vrouw ook. Die is psychologe, ze geeft les aan de unief en ze moet dat nu plots online gaan doen. Niet simpel. Je wil niet dat in het midden van die les een kind binnenstormt. Het is alleszins een uitdaging.”

De hele coronacrisis is een uitdaging. Mogen we er nu al mee lachen? Of is het nog te vroeg?

“Voor er sprake was van corona kreeg ik ook vaak de vraag gesteld: zijn er grenzen aan comedy? Toen was dat meestal blablabla, maar nu gaat het om iets essentieels dat ons allemaal raakt. Je leeft plots in een andere wereld. Terwijl een paar weken geleden nog alles mogelijk was. Daar moet je als comedian rekening mee houden. De eerste weken had ik er zelfs geen zin in. Al mijn optredens werden afgelast. Er zijn er inmiddels 35 geschrapt. Zullen we na de zomer mogen optreden? We zijn als eersten moeten stoppen, maar ik vrees dat we als laatsten zullen mogen hervatten. We spelen niet meer en er wordt niet meer geboekt.

“Vorig weekend ging ik naar een winkel waar er een dame achter de kassa zat met een helm op”

Opeens merk je dat niets nog vanzelfsprekend is. Toen we een lening aangingen, dachten we: dat zullen we wel aankunnen. Niemand hield er rekening mee dat er een virus zou kunnen uitbreken dat de hele maatschappij plat zou leggen. En het lijkt alsmaar erger te worden. En ook strenger. Terecht. Maar zo moet het ongeveer aanvoelen in een streng-communistisch systeem als Noord-Korea. Daar mag je ook niets.”

Maandag was het je 45ste verjaardag. Proficiat.

“Dank je wel, dat hebben we gevierd met een boswandeling. Het zijn vreemde tijden. Vorig weekend ging ik naar een winkel waar er een dame achter de kassa zat met een helm op, waarin een luidspreker zat. Ze had een microfoon voor haar mond en een scherm voor haar gezicht. En ze was doodernstig. Iedereen eigenlijk. Terwijl ze precies in een humoristische sketch zat. Als we hier goed doorkomen, denk ik dat we uit die hele fase enorm veel comedy zullen kunnen puren, zo van: wat was dat eigenlijk?” (lacht)

Ben je nu aan het schrijven aan een volgende show?

“Je kan wel in je eentje schrijven, maar als comedian heb je een publiek nodig. Ik schrijf stukken en dan ga ik ‘s avonds naar een café en speel er oude stukken, waarin ik nieuwigheden stop. Zo merk je wat er werkt of niet. Op die manier probeer je verschillende passages uit en plak je die aan elkaar tot je een voorstelling hebt. Als dat publiek er niet is, is dat moeilijk. Als ze op een gegeven moment zeggen: Je mag weer spelen, maar er mogen maar 25 mensen in de zaal zitten en ze moeten op 2 meter afstand van elkaar zitten, dan is die sfeer van een gezellige zaal veraf. Zullen mensen trouwens nog durven lachen? Misschien zijn ze bang dat ze degene die voor hen zit op die manier besmetten (lacht). Maar bon, iedereen zit in hetzelfde schuitje. Ik denk dat we als maatschappij rap weer recht zullen veren, eenmaal dit allemaal over is.”

En voorlopig blijf je dagelijks filmpjes maken vanuit je mobilhome?

“Eigenlijk had ik afgesproken met mijn vrouw dat ik daar mijn bureau zou maken. Ik kan daar dan twee uur per dag schrijven. Maar alles wat ik nu schrijf, is binnen een week misschien weer verouderd. Er is iets gebeurd. Snap je? Er is hier een meteoriet gevallen (lacht). Hoe kan je het er niet over hebben? Maar je weet niet hoe het zal evolueren. Han Solo is altijd iemand geweest die de regels die er zijn ofwel heel serieus neemt, ofwel is hij rock ‘n’ roll en overtreedt hij ze. Ik dacht: ik zal nog wat extremer gaan. Hij sluit zich op uit angst. Die mobilhome stond hier toch in onze tuin. En ik blijf er mee doorgaan, zolang de quarantaine duurt. Natuurlijk, mocht het een ramp zijn als in Italië, pffff… Dan weet ik niet of ik nog… Er zijn wel grenzen. Mensen hebben er behoefte aan om een keer te lachen en tegelijk zijn ze enorm onzeker op dit moment. Ja, het is echt van dag tot dag kijken wat kan en wat niet.”

Elke dag maakt Han Solo vanuit quarantaine een grappig filmpje. Bekijk ze ook op www.kw.be/hansolo.


Han Coucke

Han Coucke, geboren in Waregem, opgegroeid in Zulte, behaalde eerst het diploma van ingenieur elektromechanica, voor hij in 2001 afstudeerde als acteur aan het conservatorium van Gent. Sindsdien had hij tal van vaste rollen en gastrollen in Vlaamse reeksen. De bekendste is die van Lorenzo in de reeks Bevergem. Als komiek maakte hij jaren deel uit van het succesvolle duo Gino Sancti, voor hij tien jaar geleden uitpakte met het typetje Han Solo. Als regisseur begeleidde hij onder meer Philippe Geubels, Freddy De Vadder, Steven Mahieu en Gili bij hun theatershows.