Haar leven hing na coronabesmetting aan een zijden draadje, maar zestien maanden later is Kristien opnieuw aan de slag als directrice: “Ik kon niets meer”

© (Foto TM)
Redactie KW

De eerste dag van het nieuwe schooljaar is traditioneel een hectisch gebeuren voor leerkrachten en directeurs. Toch geniet Kristien Goedgebuer (56), die samen met Hanne Devisch (34) het directeursduo vormt van de PIT!Groeischool in Pittem, zichtbaar van de drukte. Ze is dan ook maar wat blij dat ze opnieuw aan de slag kan. Zestien maanden geleden hing haar leven nog aan een zijden draadje na een coronabesmetting. “Voor hetzelfde geld zat ik hier niet meer.”

We zijn eind april 2021 en de derde coronagolf loopt op zijn einde wanneer Kristien en haar gezin besmet geraken met het coronavirus. “Neergeschoten op het einde van de oorlog, noemde de dokter het. Geen idee vanwaar de besmetting kwam, want we waren voorzichtig en deden wat we moesten doen: ontsmetten, afstand houden, plexiglas zetten, noem maar op. Al was die besmetting op zich geen reden tot paniek. Met een weekje rust zou ik er wel weer bovenop komen.”

Intensieve zorgen

Niets bleek echter minder waar. “Ik werd steeds zieker en na een week nam ik contact op met de huisarts. Zij verwees me door naar spoed, waarna ik opgenomen werd in het AZ Delta.”

Maar ook daarna was er van beterschap geen sprake. “Rond de vierde dag hebben ze me overgebracht naar de afdeling intensieve zorgen. Emotioneel een zware klap”, blikt Kristien terug. Ook daar werd het aanvankelijk niet beter. “Hoewel ik er eigenlijk nog steeds vanuit ging dat ik vrij snel terug op school zou staan, leek mijn situatie steeds zorgwekkender te worden. In die mate zelfs dat de intensivist me na twee dagen kwam zeggen dat ze me in slaap moesten doen of dat ik het anders niet zou overleven.”

Coma

Kristiens wereld stond stil. “Ik heb nog een half uurtje met mijn man kunnen spreken en wat daar gezegd werd, was enorm heftig. Nu kan ik het vertellen zonder tranen, maar dat was veruit het ergste half uur van mijn leven. Niet dat ik niet geloofde in een goede afloop, want ik ben een optimist, maar op zo’n moment moet je realistisch zijn.”

Het plan was aanvankelijk om haar vier dagen in een kunstmatige coma te houden. Het werden er uiteindelijk veertien. “Ik weet helemaal niets meer van die periode. Mijn kinderen en mijn man zijn langsgekomen, ik heb behandelingen gekregen, ze hebben me omgedraaid, maar daar heb ik niets van gemerkt.”

Nachtmerries

Ook het ontwaken zorgde voor problemen. “Je wordt dan langzaamaan wakker gemaakt, maar daardoor vervaagde voor mij de grens tussen realiteit, dromen en nachtmerries. Ze hebben me toen zelfs moeten vastbinden omdat ik zodanig kwaad was na een nachtmerrie en ik dacht dat het echt was. Een erg beangstigend gevoel.”

Het feit dat ze kort nadien volledig wakker was, was dan ook een hele opluchting voor haar gezin. Al was dat voor Kristien nog maar het begin van een lange revalidatieperiode. “Ik kon niets meer. Niet meer stappen, niet meer staan, niet meer zitten en zelfs niet meer slikken. Stap voor stap heb ik toen alles opnieuw moeten leren. Ook moest ik nog steeds heel wat beademing krijgen, want mijn longcapaciteit was sterk achteruitgegaan.”

Revalidatiecentrum

Uiteindelijk mocht ze na anderhalve maand de afdeling intensieve zorgen verlaten. “Die periode op een gewone kamer was wel beangstigend”, geeft Kristien toe. “Toen de dokters me vertelden dat ik naar een gewone kamer mocht, heb ik een halve dag geweend. Uit schrik. Op intensieve zorgen is er altijd iemand in de buurt. Dat is op een gewone afdeling net iets anders.”

Toch bleef het – op een kleine terugval na – de goede kant op en op 20 juli mocht ze het ziekenhuis verlaten, waarna ze naar een revalidatiecentrum verhuisde. Daar stelde Kristien zichzelf een doel: “Op 1 september 2021 – niet toevallig – wilde ik naar huis.” Zo geschiedde ook. “Thuiskomen was superfijn”, herinnert ze zich. Al was haar lijdensweg ook dan nog niet ten einde. “Ik moest nog steeds vijf keer per week naar de revalidatie. Daarbij lag de focus vooral op mijn ademhaling, want ik moest mijn longcapaciteit versterken.”

Halftijds

De revalidatie werd ondertussen fors afgebouwd tot één keer per week. Het maakte dat ze voor zichzelf voor 1 september van dit jaar een nieuw doel stelde. “Ik wilde terug aan de slag”, vertelt Kristien. Van in haar bureau. Missie geslaagd dus.

Sinds vandaag is ze immers terug officieel halftijds aan de slag als directrice van Groei!school Pit. Een functie die ze deelt met Hanne Devisch. Het is een signaal dat het goed gaat met haar. “Ik heb hier zo hard naar verlangd”, glundert Kristien. “Ik heb het nooit helemaal kunnen loslaten, dus ik ben enorm gelukkig dat ik hier terug ben. Vanmorgen aan de schoolpoort werd ik veel aangesproken door mensen die zeiden dat ze blij waren van mij te zien en ik moet zeggen: dat deed zoveel deugd.”

Dankbaar

Voor de zorgkundigen en het personeel van het AZ Delta en het revalidatiecentrum is Kristiens dankbaarheid enorm. “Ik heb nadien mijn medisch dossier opgevraagd en heb alles gelezen wat elke verpleegkundige gedaan heeft. Niet uit controle, maar gewoon omdat ik het voor mezelf wilde weten. Mijn respect voor de artsen en verpleegkundigen is nog gigantisch veel gegroeid. Zonder hen was het me echt nooit gelukt.”

Maar hoe gaat het nu eigenlijk met haar? “Vandaag heb ik 60 procent longcapaciteit en dat zal niet meer verbeteren”, klinkt het. “Het maakt dat ik altijd een zuurstofconcentrator bij me heb. Niet dat ik het nodig heb, maar het is wel een handige back-up voor als er iets scheelt. Ik ben vooral heel blij dat ik terug dingen kan doen. Ook al moet ik wel voorzichtig zijn. Ik geniet momenteel heel hard. De hele situatie heeft ook mijn kijk op het leven veranderd en ervoor gezorgd dat ons gezin nog hechter is geworden. Het was een dramatische periode in mijn leven, maar ik heb er heel veel uit geleerd. Hoe sterk mijn lichaam eigenlijk is bijvoorbeeld. Ik doe ook wat de dokter me opdroeg: ‘sluit u niet op’, zei hij me. ‘Maar leef.’ Wie ben ik dan om hem tegen te spreken?” (TM)

Lees meer over:

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier