Een derde kattenkudde maakt de intrede op deze blog. Maak kennis met Gremlie en Tosh, de twee katten van Debbie Brackez.
Toen mijn man (in die tijd nog gewoon mijn vriend) en ik gingen samenwonen, was het al snel duidelijk dat we niet lang met zijn tweetjes zouden blijven. Niet dat we dadelijk aan het voortplanten sloegen (dat deden we pas onlangs), we wilden onze opvoedingscapaciteiten eerst testen op enkele mindere fragiele wezens, als daar zijn: katten. Je geeft dat eten en water en voor de rest zorgt dat voor zichzelf, zo dachten we. Zo moeilijk kon dat toch niet zijn en dus beslisten we overmoedig om maar meteen voor twee stuks te gaan. Eén beestje alleen kon wel eens eenzaam zijn, zo had men (niet toevallig die mensen die met een paar kittens op overschot zaten) ons verteld.
Bovendien konden mijn vriend en ik op die manier elk één katje op onze naam zetten, zodat er later, mochten we ooit uit elkaar gaan, geen discussie kon zijn over wie de poezen mocht/moest houden. Wij zijn nogal van het realistische soort, wij. Of beter: dat waren we, want anderhalf jaar geleden zijn we na tien jaar samenzijn toch getrouwd, tegen alle verwachtingen in en uit allesbehalve romantische motieven. Sindsdien gaan onze poezen officieel met een dubbele achternaam door het leven. We hebben hen nog niet horen klagen.
Maar goed, we adopteerden dus een kattig zussenpaar, dat we na veel twijfelen de namen Gremlie en Tosh gaven. Gremlie was toentertijd een bolletje haar waar amper een poes in te herkennen viel. Ze leek wat op de wezentjes uit de film Gremlins en dus lag haar naam, weliswaar lichtjes verbasterd, voor de hand. Langharige Gremlie kreeg ook officieel mijn familienaam.
Mijn vriend koos voor het andere poesje, met kort haar, vooral uit opportunistische overwegingen want hij had al snel door dat een poes met kort haar veel minder verzorging nodig heeft dan een langharige kat. Hij gaf het beestje de naam Tosh, naar de reggaezanger Peter Tosh.
Gremlie en Tosh mogen dan wel uit het zelfde nestje komen, al snel bleek dat ze, net zoals ze er ook helemaal anders uit zien, heel verschillende karakters hebben. Zo ‘praat’ Gremlie een hele dag door, terwijl Tosh eerder zelden miauwt. Gremlie staat op gelijk welk moment open voor een uitgebreide knuffelsessie, terwijl Tosh enkel knuffelt wanneer het haar uitkomt (en ons meestal net niet).
En vooral: Gremlie leest graag de krant en is graag bezig met de planten in de tuin, terwijl Tosh het meer heeft voor wiskunde.
Nu ik er zo over nadenk, Gremlie en Tosh verschillen al evenveel van elkaar als mijn man en ik. En toch slagen we er met zijn vieren al meer dan vijf jaar in om in vrede met elkaar samen te leven. Als dat niet mooi is!
(Debbie Brackez)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier