Graf van een van de laatste Rodenbach’s door de familie in ere hersteld: “Uit respect voor ‘onze’ Rodenbach”

Vlnr. zien we Luc Werbrouck, Marc en Rosika Heydens aan het graf. © SB

Familieleden van Adriana Rodenbach, een van de laatste Rodenbach’s in Roeselare en echtgenote van Charles Werbrouck, herstelden het graf van hun grootouders en tante in ere. “Zondag 6 november brachten we hen nog eens extra hulde op het oude kerkhof aan de Westlaan”, zegt kleinzoon Luc Werbrouck “Uit respect voor wat de Rodenbach’s voor Roeselare betekenen.”

“Stamvader Ferdinand Rodenbach (1714-1783) was een Duitse militaire chirurgijn, afkomstig uit Andernach am Rhein in Duitsland”, zegt Luc. “Hij diende in het Oostenrijkse leger tijdens de Successieoorlog en werd als krijgsgevangene opgesloten in Rijsel. Maar als officier mocht hij toch nog vrij rondlopen en leerde er Johanna Vandenbossche uit Wakken kennen met wie hij na zijn vrijlating in 1748 trouwde. In 1749 kwamen ze in Roeselare wonen.”

Twee takken

Volgens Luc waren er twee takken Rodenbach’s. “De eerste tak was die van de ‘bekende’ Rodenbach’s. Met onder andere Pieter Ferdinand’s (zoon van Ferdinand Rodenbach) beroemde zonen Alexander en Albrecht. De tweede tak is die van Ferdinand’s andere zoon Francois Antoine, waar Adriana Rodenbach, mijn grootmoeder van afstamde.”

Adriana was deels huisvrouw en herbergierster. “Ze baatte café Du Théatre in de Gasstraat en ook een tijdje café ’t Molentje in de Spanjestraat uit. Haar man Charles werkte bij Damman-Croes. De meeste Werbrouck’s (van onze familie) woonden op Krottegem. Er zijn ook nog tal van Werbrouck’s in Roeselare die geen familie zijn van ons. Mijn grootouders hadden zes kinderen: Armand, Marie-Louise, Paula, Georges, Juliana (Julienne) en mijn vader Marcel die de jongste was in het gezin. Adriana is op een 2- à 3-tal nichten na een van de laatste Rodenbach’s. Grootvader Charles overleed in 1955, grootmoeder Adriana in 1963.”

Standbeeld

Bij alle herdenkingen en festiviteiten zijn de afstammelingen van die tweede tak van de Rodenbach’s volgens Luc zo goed als nooit aanwezig en werden ook nooit uitgenodigd. “Dat vind ik persoonlijk wel jammer, maar begrijp dat ook wel. Albrecht Rodenbach staat altijd centraal in de vieringen en ook daar kunnen wij en onze familie begrip voor opbrengen. Maar de geschiedenis toont aan dat de blinde Alexander Rodenbach toch ook een grote betekenis had voor Roeselare op economisch vlak en op Europees vlak met zijn boeken over het brailleschrift. Het valt ook op dat je op het kerkhof het praalgraf van Albrecht Rodenbach hebt, met daar recht tegenover het eerder ‘gewone’ graf van Alexander.”

“Zerken die door stad verwijderd werden, kan je voor een redelijke prijs aankopen”

“Dat wij als familie nu toch het graf van een ‘Rodenbach’ herstellen heeft twee redenen: de sterke familieband die er bij de Werbrouck’s, de Heydens en de Sioen’s bestaat én uiteraard het feit dat mijn grootmoeder een van de laatsten is die de naam Rodenbach draagt, op een tweetal nichten na. We blijven wel afstammelingen. Ons moeder Simonne Lagae is bovendien familie van Jules Lagae die het standbeeld van Albrecht Rodenbach maakte dat op het de Coninckplein staat.

Grafconcessie

“Mijn broer Yves ontdekte vijf jaar geleden heel toevallig dat de concessie van het graf van onze grootouders Charles en Adriana op het kerkhof aan de Westlaan verlopen was. Hij en ik namen het initiatief daar toch iets aan te doen om de oude vervallen zerk van ‘onze’ Rodenbach in ere te herstellen. Samen met nog een aantal familieleden. Maar een nieuwe zerk is heel duur en we zochten een andere oplossing. We kwamen te weten dat je zerken die door stad om een of andere reden verwijderd werden, voor een redelijke prijs kan kopen. We kozen er één uit, maar toen brak corona uit en mochten we niet meer op het kerkhof.”

“Na corona konden we dezelfde zerk niet meer kopen en kozen een andere die we nu op het graf van mijn grootouders Charles en Adriana legden. Daarmee herstelden we het graf van een van de laatste Rodenbach’s in ere! We trokken met 20 familieleden Werbrouck, Heydens en Sioen naar het vernieuwde graf van Charles en Adriana. Blij om wat we met de familie realiseerden voor onze grootouders en de Rodenbachs.”

(IB/foto SB)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier