Op zaterdag 15 juni krijgt de Goethalsmolen in Wakken een erkenning als actieve molen uitgereikt door de provincie in Kortemark. Gedurende een volledig jaar kwam een aantal mensen van de provincie incognito kijken naar de werking van de molen en zijn publiek. De oorkonde is dan ook hét bewijs dat dit stukje erfgoed het bezichtigen waard is.
De Goethalsmolen is een unicum in zijn soort. Het is namelijk de enige dubbelmolen in West-Vlaanderen. Dat houdt in dat er beneden twee massieve stenen geplaatst zijn om lijnzaad te pletten en er boven ook nog een koppel stenen aanwezig is om graan te malen. Vroeger stond er namelijk een gebouw bij de molen, waar lijnzaadolie geperst werd, maar dat gebouw is al verdwenen.
Het eindproduct van deze molen is en blijft nog altijd brood. In de toekomst zijn er zelfs nog plannen om effectief brood te produceren afkomstig van het graan gemalen door deze molen. Deze broden zullen niet in grote mate verkocht worden, maar zullen eerder als ambachtelijk product op de markt gebracht worden.
Vijf molenaars
Ook zijn er nog toekomstplannen om een ontvangstzaal voor de bezoekers bij de molen te bouwen en een grote bakoven op de binnenkoer ernaast te plaatsen, om dan zelf ook brood te kunnen bakken. Dat is mogelijk dankzij giften.
De opleiding tot meester-molenaar bestaat uit een jaar opleiding en maar liefst 100 uur stage
Dit Wakkense stukje erfgoed krijgt jaarlijks heel wat bezoekers over de vloer en kent een vijftal molenaars die alles in goede banen leiden en met hart en ziel dit stukje geschiedenis bewaren en verzorgen. Tot deze vijf molenaars behoren Hubert Goethals, zijn zoon Christ Goethals, kleindochter An-Sophie Goethals, Ludwig Vankeirsbilck en Jozef Bekaert. Zij hebben allemaal een opleiding meester-molenaar voltooid, een opleiding die zeker niet te onderschatten valt.
“De opleiding bestaat uit een jaar opleiding, waarbij je in de voormiddag theorieles krijgt en in de namiddag die theorie moet toepassen op verschillende molens over heel Vlaanderen. Daarna leg je een theoretisch examen af. Maar naast die theorie, moet je ook minstens 100 uur stage doen op minimum drie verschillende types molens (zoals een watermolen, stapmolen…) en daar dan ook nog eens een praktisch examen van afleggen”, weet Ludwig Vankeirsbilck ons te vertellen.
Een echte passie
Meester-molenaar zijn is een echte passie waar heel wat tijd en werk in kruipt. Dankzij deze molenaars is het mogelijk om de molen echt te laten werken, blijft hij onderhouden en kan het publiek heel wat bijleren over de werking en de geschiedenis van de Goethalsmolen.
“In het begin stond Hubert Goethals er helemaal alleen voor. Hij was de eerste met een diploma meester-molenaar op zak, al van in de jaren 70. Naarmate het aantal bezoekers groter werd, sprong ik bij, deelden we de bezoekers in twee groepen op en wisselden we elkaar af. Ik gaf dan bijvoorbeeld uitleg over de cultuur, de geschiedenis, het ontstaan en de evolutie van de molen, terwijl Hubert het andere deel van de groep meenam doorheen de molen voor een rondleiding”, vertelt Ludwig.
Open voor publiek
Later behaalde Ludwig zelf ook zijn diploma en vandaag de dag is hij een trots en gepassioneerd molenaar. “Een molen is een grote machine die je deels zelf in de hand hebt, maar die ook deels afhankelijk is van de natuurelementen. Die afhankelijkheid is handig, maar kan ook een gevaar zijn. Het zorgt zelfs voor een zekere uitdaging. Het feit dat alles aan een molen een functie heeft, is een fascinerende vaststelling. Geen enkel raampje is willekeurig geplaatst bijvoorbeeld, alles heeft een eigen functie en doel.”
Ludwig deelt zijn passie en kennis graag met bezoekers. De molen is dan ook regelmatig open voor publiek. Op welke momenten je de molen kan bezichtigen, is te vinden op de Facebookpagina. Bovendien is de molen ook beschikbaar voor schoolbezoeken of groepen.
(Kurt Beke)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier