Gino Derveaux overleed vijf jaar geleden: “Geen heilige, net daarom zo geloofwaardig”

Wijlen Gino Derveaux. © a-JVGK
Annelies Nollet
Annelies Nollet medewerker KW Kortrijk-Menen

Maandag is het exact vijf jaar geleden dat Gino Derveaux, straathoekwerker en bezieler van de laagdrempelige voetbalbeweging Red-Side Academy in Kortrijk, dood teruggevonden werd in zijn appartement. Zijn overlijden zorgde voor veel ongeloof bij de honderden jongeren die hij met voetbal van straat probeerde te houden. Wij haalden herinneringen op met Younes en Youssef El Haddaji. De tweelingbroers zetten niet alleen het project van Gino voort, als kind beschouwden ze hem als een tweede vader.”

Het lichaam van Gino Derveaux werd gevonden in zijn appartement op 26 oktober 2015, drie dagen na zijn 53ste verjaardag. Een zware klap voor Kortrijk. Meer dan 30 jaar begeleidde de man kinderen en jongeren uit kwetsbare gezinnen. Hij was de grote bezieler van de Red-Side Academy in Kortrijk. Dankzij Gino, die de beweging eind jaren 80 oprichtte in een oude loods op de V-Tex, konden duizenden jongeren uit de stad en omgeving samen gratis genieten van voetbal en bleven ze weg van de straat en andere problemen. Gino gold als een peetvader voor de kansarme jeugd in de stad. Hij was ook trainer bij SV Kortrijk en een voorbeeld voor velen.

Red-Side Academy, het levenswerk van Gino, leek gedoemd te verdwijnen, maar werd in 2017 onverwacht nieuw leven ingeblazen door de broers Younes en Youssef El Haddaji. Dankzij ID City en de financiële steun van de Koning Boudewijnstichting konden ze starten met een beperkt budget van 5.000 euro. De twee misten in hun kindertijd geen enkele match bij de Red-Side Academy. Ze hebben nog steeds heel goede herinneringen aan die tijd.

Naar voor zoals in het leven

We spreken met hen af in de oude loods op de V-Tex-site, die voor Gino omgebouwd werd tot sportzaaltje, waar het allemaal begon. “Wij waren dan wel niet kwetsbaar of kansarm, maar onze voetbalmatchen op zaterdag met Gino in de V-Tex wilden we als kleine mannen voor geen geld missen”, vertellen de broers. “Een vriend had ons erover verteld en dat was niet vanzelfsprekend. In die tijd moest je echt drummen voor een plekje. De tribune die je daar ziet, zat helemaal vol, net zoals in een echt stadion. Op den duur probeerden de jongeren dus het geheim van de Red-Side Academy te bewaren. Want hoe meer volk er was, hoe korter iedereen op het veld kon staan.” (lachen)

Younes en Youssef El Haddaji:
Younes en Youssef El Haddaji: “Zijn dood heeft ons heel veel pijn gedaan. Hij was echt een beetje een vaderfiguur.”© AN

“Gino deed altijd mee met een van de ploegen. Meestal in de A-ploeg. Hij kon echt heel goed voetballen”, vertelt Youssef. “Hij speelde ook altijd achteraan in de verdediging”, vult zijn broer aan. “Ons moedigde hij dan aan om naar voor te gaan. Net zoals in het echte leven.”

Niet iedereen was meteen enthousiast over de hobby van de tweeling. “Onze vader is een keer komen kijken omdat hij dat nogal louche vond dat wij hier zomaar mochten komen voetballen zonder iets te betalen”, lachen de broers. “Hij heeft zelfs eens een mail gestuurd naar Gino, zonder dat we het wisten. Hij heeft pas achteraf bekend dat hij echt wilde weten wat wij daar deden. Gino zag er dan ook niet echt uit als een trainer natuurlijk. Maar toen mijn vader in de moskee hoorde dat veel kinderen van vrienden ook gingen, was het goed. Dan mochten we gaan en waren we superblij.”

We zijn blij dat we zijn prachtige project kunnen voortzetten. Gino is nog lang niet vergeten op de V-Tex – Younes en Youssef El Haddaji

“Wij woonden nogal ver van de V-Tex dus we moesten vroeg op pad om daar te geraken. We zetten op zaterdag de oude wekker van mijn moeder en dan liepen we de halve weg tot daar. Of we pakten de fiets van onze grote zus als we wat later waren, ook al mochten we die echt niet aanraken. Daar fietsten we dan om beurt op of ik voerde mijn broer op het stuur. Onze mama maakte dan boterhammetjes voor ‘s middags want wij vertrokken niet voor het avond was. Ik weet nog heel goed dat ik mijn rugzak daar in die hoek verstopte. Want ik was altijd bang dat iemand mijn boterhammen zou pikken”, grinnikt Youssef.

Adressen uit het hoofd

Het grote succes dwong Gino zichzelf wat meer te organiseren. “Iedereen bleef van harte welkom, maar eens Facebook populair werd, begon Gino daar schema’s op te posten die toonden wie wanneer mocht spelen”, legt Younes uit. “Maar als kinderen van tien jaar hadden wij natuurlijk geen sociale media. Dan schreef Gino zijn uitleg met de hand op een blad en kwam hij dat in de brievenbus steken. Iedereen moest op de hoogte zijn, hij leerde al die adressen uit zijn hoofd!”

De dood van Gino zorgde voor een schokgolf in de gelederen van de Red-Side Academy. “Hij is drie dagen vermist geweest voor ze hem vonden”, aldus Younes. “Wij waren dan net 18 jaar geworden. De eerste dag stonden we nog te wachten hier aan de deur. Maar hij kwam niet opdagen. Dat was nog nooit gebeurd. De dagen voor hij vermist raakte, gedroeg hij zich wel vreemd. Maar dat besef je pas achteraf. We hebben dan ook allemaal geholpen met de zoekacties die op het getouw werden gezet.”

“Zijn dood heeft ons heel veel pijn gedaan. Ik weet nog dat ik daar ook op school moeite mee had. Hij was echt een beetje een vaderfiguur. Daarom zijn we ook blij dat we zijn prachtige project hebben kunnen voortzetten. Gino is nog lang niet vergeten op de V-Tex.”

Schepen van Sociale Zaken Philippe De Coene: “Hij was een man van de straat, hij wist wat die jongeren doormaakten en deed geweldige dingen voor hen”

Ook schepen van Sociale Zaken Philippe De Coene (SP.A) heeft goede herinneringen aan Gino. “Toen ik zag waar hij mee bezig was, heb ik hem steun van de stad aangeboden”, vertelt de schepen. “Hij betaalde ondanks zijn heel beperkte inkomsten nog veel uit eigen zak. Zo gepassioneerd was hij. Ik was daar enorm door ontroerd. Hij was een heel bescheiden man die leefde voor zijn project. Hij zei altijd dat hij jongeren respect en discipline wilde bijbrengen. Hij was daar de geknipte persoon voor want hij wist waarover hij het had. Gino was in de jaren 80 geen heilige. Hij pleegde zware feiten als hooligan. Maar daarna heeft hij zich volledig herpakt.”

“Of ik getwijfeld heb om zo iemand aan te nemen? Niet echt. Hij was een man van de straat, hij wist wat die jongeren doormaakten en deed geweldige dingen voor hen. Allemaal zonder diploma. Trouwens aan iemand met drie diploma’s kan je je ook mispakken hoor. Voor Gino heb ik de sprong gewaagd en we hebben daar nooit spijt van gehad. Ik was, net zoals vele anderen, geschokt toen ik hoorde dat hij overleden was. Gino heeft geen gemakkelijk leven gehad. Hij was omringd door mensen, maar volgens mij tegelijk ook heel erg alleen.”

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier