Ghislain Castrique (82) brengt levensverhaal van familie Petillon tijdens Eerste Wereldoorlog in kaart

De vijf zonen van de familie Petillon vertrokken naar het front tijdens de Eerste Wereldoorlog. © CL
Christophe Lefebvre
Christophe Lefebvre Medewerker KW

Een foto, meer was er niet nodig om Ghislain Castrique (82) aan te sporen een indrukwekkende zoektocht op te starten. De speurneus wist zo het levensverhaal van een lokale familie in kaart te brengen, die maar liefst 5 zonen naar het front van de Grote Oorlog zag vertrekken.

Dat Ploegsteert een belangrijke rol heeft gespeeld tijdens de belangrijkste veldslagen van de Eerste Wereldoorlog, is met eenvoud een understatement te noemen. De plaats werd volledig van de kaart geveegd en eiste ontelbare slachtoffer. Het werd meteen ook de plaats waar de grote namen van die tijd hun opwachting maakten, mensen die tijdens de Tweede Wereldoorlog ook hun stempel op de geschiedenis zouden drukken.

“Zo spendeerde Churchill hier heel wat van zijn tijd en ontstonden de eerste plannen voor een Britse tank hier, in Ploegsteert.” Ghislain Castrique is gepassioneerd door de oorlogsgeschiedenis van zijn dorp en een fervent genealoog. Dagelijks spendeert hij ettelijke uren met zijn neus in de geschiedenisboeken en is hij kind aan huis bij verschillende archiefdiensten.

“Ik heb zo in mijn bezit een handgeschreven brief van Churchill, gericht aan de familie landbouwers uit Ploegsteert waar hij zijn tijd spendeerde”, lacht de amateur geschiedkundige. “Toen de zoon van die familie ging trouwen, schreef Churchill in persoon zijn gelukwensen neer en liet hij die brief bezorgen. Het toont maar aan dat Ploegsteert meer was dan alleen maar een gehucht aan het front, het was een sleutelpositie die door vriend en vijand moest worden veroverd.”

Familiefoto Petillon

Tijdens één van zijn lange zoektochten stootte Ghislain, per toeval, op een erg merkwaardige foto. Het betekende meteen de start van een uitzonderlijke trip doorheen de lokale geschiedenis. “Er was een link met de familie Petillon, een familie die hier nog steeds een boerderij heeft, die ik onderzocht toen ik een foto met 5 militairen tegenkwam. Er was maar weinig informatie beschikbaar, geen namen noch legereenheden maar die foto bestond wel en dus het prikkelde mijn nieuwsgierigheid.”

“Ik dook meteen de boeken in en viel van de ene in de andere verbazing. Het was niets minder dan een familiefoto van de familie Petillon, waarbij 5 zonen zich klaar maakten om te vertrekken naar het front. Voor de jonge generatie heeft dit misschien weinig waarde maar wanneer we ons in die tijdsgeest durven plaatsen, dan moet dit een gruwelijk moment zijn geweest. Een vader en een moeder zagen hun 5 parels vertrekken, richting een onzekere toekomst waar geweld de norm was.”

Levend uit de Dodengang

Het waanzinnige verhaal stopt hier nog niet want Ghislain bleef verder graven in de geschiedenis. “Het lijkt erop dat het vijftal uiteindelijk in de Dodengang van Diksmuide terechtkwam, waar ze deelnamen aan de gevechten”, klinkt het. “Wat het verhaal compleet fantastisch maakt is het feit dat de 5 kerels, waarvan de jongste amper 18 jaar oud was, levend terug naar huis konden keren. De kans dat je viel aan het front was gigantisch groot, maar toch slaagden ze erin het Duitse geweld te ontlopen. Na hun terugkeer hielpen ze eerst met de heropbouw van de streek, waarna ze elk hun eigen weg kozen. Een van de zonen huwde met iemand van adel en kon zelfs burgemeester worden van een dorpje in Frankrijk.”

Over het waarom van zijn merkwaardige zoektocht is Ghislain duidelijk. “Iedere soldaat die naar het front vertrok moet in ere worden hersteld, zowel zij die het overleefden als zij die er het leven lieten. Daarnaast mogen we ook de waanzinnige opofferingen van de families niet vergeten. Vaders en moeders zagen hun kinderen vertrekken, niet wetende of ze ooit terug zouden keren. In het geval van de familie Petillon waren het niet minder dan 5 zonen! Hun opofferingen hebben ervoor gezorgd dat we vandaag de dag hier kunnen leven zonder dat er bommen op ons hoofd vallen en dat zijn verhalen die nooit mogen worden vergeten.”

(CL)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier