AZ groeninge heeft als eerste West-Vlaams ziekenhuis hond in dienst: “Niemand kan ‘Embrasse’ weerstaan”

Embrasse tussen het team van de geriatrie. (foto AZ Groeninge)
Annelies Nollet
Annelies Nollet medewerker KW Kortrijk-Menen

Ziekenhuis AZ Groeninge heeft een wel heel bijzondere nieuwe medewerker. Zwarte labrador Embrasse werd opgeleid als blindengeleide hond, maar door problemen met zijn heup werd hij afgekeurd. Nu helpt hij samen met kinesiste Evy patiënten met bewegen. “Overal waar hij komt, krijgen mensen een lach op hun gezicht”, glimlacht Evy.

Een ziekenhuis dat een hond adopteert, het is een primeur in West-Vlaanderen. “We speelden al een tijdje met dat idee”, vertelt woordvoerder Stefaan Lammertyn. “We hadden wel al eens hulphonden op bezoek gehad en wisten dus dat zo een dier écht de patiënten helpt. Maar er zelf eentje adopteren, dat is toch nog iets anders.”

“Er gingen inderdaad een aantal vergaderingen aan vooraf”, vertelt Evy Van Varenbergh, de verzorger van Embrasse. “Ik opperde het voorstel een tijdje geleden al bij onze directie. We hebben immers al het project ‘Natuur op Voorschrift’, een samenwerking met stad Kortrijk en vzw Doerak waarbij patiënten uit de psychiatrie helpen met de verzorging van ezels. Een hond vond ik een logisch vervolg (lacht). Maar dat kon natuurlijk niet zo maar elke hond zijn. Embrasse is pas anderhalf jaar jong, maar hij kreeg al een intensieve opleiding bij de Vrienden der Blinden in Koksijde. Toen hij begin maart ter adoptie kwam omdat hij fysiek afgekeurd was, ging het opeens snel. We begonnen met een proefmaand, maar hij is nu al niet meer weg te denken op de afdelingen geriatrie, psychiatrie en pediatrie. Er is zelfs zoveel vraag naar zijn gezelschap, dat het soms puzzelen is waar we eerst naartoe gaan”, lacht ze.

Positieve sfeer

Embrasse onderging een uitgebreide batterij aan medische testen. “Niks pijnlijks hoor”, aldus Evy. “Maar we moesten natuurlijk zeker zijn dat hij geen patiënten ziek zou maken. Hygiëne gaat nog altijd voor alles in een ziekenhuis. Daarom komt Embrasse ook alleen op bepaalde afdelingen. We blijven weg van plaatsen waar mensen liggen met een verlaagde immuniteit en gaan nooit langs op de kamers van de patiënten.

Wat het duo dan wel doet? “In de eerste plaats voor een positieve sfeer zorgen, zowel bij patiënten als bij medewerkers”, glimlacht Evy. “Ouderen met dementie of mensen met een depressie zie je gewoon open bloeien als ze hem in de gaten krijgen. Brasse -zoals ze hem hier al liefkozend noemen- een knuffel geven, fleurt heel hun dag op. Mensen die anders niet graag komen revalideren, gooien nu met veel plezier een balletje of doen een toertje met hem in de tuin van het ziekenhuis. Zelfs de meest zwijgzame, teruggetrokken patiënt krijgt hij aan het praten. Met verhalen over vroeger en over hun eigen hond.”

Hondenleven

Embrasse is voltijds aan de slag in het ziekenhuis. Op de afdeling geriatrie heeft hij een eigen hoekje met een knusse mand waar hij tussen het knuffelen en wandelen door een dutje kan doen. “We willen er immers streng over waken dat hij niet overwerkt geraakt. Het blijft een dier, geen gebruiksvoorwerp.” Bovendien mag de viervoeter na de werkuren gewoon hond zijn, dan gaat hij met Evy mee naar huis. “Hij is erg slim en weet perfect het verschil tussen werktijd en vrije tijd”, legt ze uit. “Hij komt met mij mee naar het werk in de fietskar en heeft een speciaal harnas waarin hij werkt. Eens dat uit is, wordt hij een echte speelvogel. We gaan ook nog wekelijks naar de hondenschool en elke avond gaat hij mee op wandel met mijn twee honden. Een echt hondenleven dus”, besluit Evy met de glimlach. (Annelies Nollet)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier