West-Vlaamse zorg staat te springen voor boosterprik, maar voor de vierde golf komt ie te laat

Hoofdverpleegkundige van de spoeddienst Karel Decaluwé kreeg dinsdagmiddag zijn derde coronaprik. © Olaf Verhaeghe
Olaf Verhaeghe

Ruim één op de acht West-Vlamingen heeft intussen een derde prik van een coronavaccin gekregen. Vooral mensen in woonzorgcentra, maar ook in de ziekenhuizen ontbloten artsen en verpleegkundigen een derde keer de bovenarm. “Voor de vierde golf komt deze booster te laat, maar elke vaccinatie helpt.”

Ook het kantoor van de hoofdverpleegkundige op de spoeddienst ontsnapt niet aan de vierde coronagolf. Karel Decaluwé, 43 en al 11 jaar mee aan het hoofd van de spoed in AZ Groeninge, zag zich de voorbije weken gedwongen om twee ziekenhuisbedden in zijn bureau te rollen. “Hadden we een vierde golf verwacht? Ja, dat zeker. Wij hebben onze covidafdeling op de spoeddienst nooit gesloten. Maar zo’n piek, zo’n werkdruk en vooral zo’n hoge uitval bij mijn medewerkers…”

Sinds de start van de vierde golf moet de spoeddienst van het Kortrijkse ziekenhuis het al te vaak met 10 tot zelfs 15 procent minder verpleegkundigen stellen. Ofwel raakten ze zelf besmet, ondanks alle voorzorgsmaatregelen op het werk en privé, ofwel moeten ze in quarantaine na een risicocontact. “Eigenlijk worden wij op twee fronten aangevallen door dat virus”, zegt Karel.. We worden geconfronteerd met een grote instroom van zieke patiënten én met de uitstroom van medewerkers. Dankzij de flexibiliteit van vele medewerkers uit eigen en andere afdelingen lukt het nog. De solidariteit in ons ziekenhuishuis is groot.” En de spoed kan je niet sluiten, hé. Ik vrees voor burn-outs en uitval op langere termijn. De druk op mijn mensen is niet lang meer houdbaar.”

Te laat?

Meer dan 12,5 procent van de West-Vlamingen heeft intussen een derde coronaprik gekregen, goed voor een dikke 150.000 vaccinaties in totaal. Die boosters werden totnutoe vooral uitgerold in de West-Vlaamse woonzorgcentra, maar sinds begin deze week krijgen alle zorgmedewerkers de kans zich een derde keer te laten vaccineren tegen corona.

Ook dokter Stoffel Lamote, anesthesist en intensivist in het AZ Groeninge, liet zich ondertussen al een derde keer vaccineren. “Geen dag te vroeg”, glimlacht hij. “De immuniteit zes maanden na de tweede prik is afgenomen, zeker bij de kwetsbare groepen in de bevolking. Misschien iets sneller zelfs dan we hadden gehoopt. Ergens in september, oktober begon dat gevoel in ons team toch te spelen. Er was toen echter te weinig harde data over de noodzaak en het nut van die derde prik bij de algemene populatie, waardoor het voor de overheid en de expertengroep niet evident was om door te duwen.”

Dokter Stoffel Lamote is anesthesist en intensivist op de intensieve zorgen in AZ Groeninge: “Een derde prik was een van de middelen om een golf van deze omvang in de ziekenhuizen te vermijden. Voor deze vierde golf is die te laat.”
Dokter Stoffel Lamote is anesthesist en intensivist op de intensieve zorgen in AZ Groeninge: “Een derde prik was een van de middelen om een golf van deze omvang in de ziekenhuizen te vermijden. Voor deze vierde golf is die te laat.” © Olaf Verhaeghe

“Hebben we te lang gewacht op die cijfers? Ja, dat wel. Een derde prik was een van de middelen om een golf van deze omvang in de ziekenhuizen te vermijden. Om die vierde golf helemaal te keren, komt de booster helaas te laat. Er zal meer nodig zijn om ons hieruit te redden, maar elke booster kan wel helpen om in de toekomst hoge golven te vermijden. De respons van het immuunsysteem op de boosterprik is trouwens erg hoog, tot weer 90 à 95 procent bescherming. Dat schept hoop.”

Vaccinatie werkt

Intussen is wel meer dan één derde van de IZ-capaciteit in de West-Vlaamse ziekenhuizen opnieuw ingenomen door covidpatiënten. Dat is ook het geval op intensieve in AZ Groeninge. “De helft van de patiënten is gevaccineerd, de andere helft niet. Maar die tweede helft komt wel uit slechts 15 procent van de bevolking”, duidt dokter Lamote. “Bovendien zijn de niet-gevaccineerden niet alleen jonger en veel zieker, ze hebben ook langer nood aan mechanische beademing en liggen veel langer op een IZ-bed. Hun impact op het zorgsysteem is veel groter. En de niet-gevaccineerden zijn vandaag helaas ook de patiënten die vaker sterven. Dat zien we op intensieve. Dat zijn feiten.”

“Een patiënt die hier ondanks twee vaccinaties nog terechtkomt, heeft daarentegen een grotere kans om er beter uit te komen. Vaccinatie werkt. Dat staat buiten discussie. Wie de werking ontkent, verkoopt onzin. Verplichting van vaccinatie in de zorg is natuurlijk een gespreksonderwerp maar we voelen ons niet aangesproken door de gevolgen die er worden aan gekoppeld. De vaccinatiegraad bij personeel in ons ziekenhuis ligt in de buurt van de 100 procent. Het vaccin wordt door ons team énorm gedragen. Het helpt ons door deze strijd.”

Ook spoedverpleegkundige Karel keert intussen terug van zijn derde prikje. Hij kan zijn glimlach amper verstoppen achter het mondmasker. “Ik stond te popelen, net als de rest van mijn team”, zegt hij. “Je voelt dat iedereen hier zat op te wachten. Dankzij de boosterprik zal straks een van de twee fronten wegvallen. Mijn medewerkers zullen weer wat beter gewapend zijn. Is het dé redding? Je moet realistisch zijn, ook met de derde prik is het niet voorbij. Corona zal endemisch worden en elk jaar zullen we er rekening mee moeten houden.”