Heel veel winkels zagen zich genoodzaakt om tijdens de lockdown hun deuren te sluiten. Bakkerijen en slagerijen, onder andere, prezen zichzelf gelukkig dat zij wel nog hun klanten konden bedienen. Niet voor uitbaters Marnick en Martine van slagerij Leilander in Menen, die zelf het virus te pakken kregen.
De uitbaters van Slagerij-Traiteur Leilander in Menen, Marnick Baute (54) en Martine Rousseau (56), kregen het coronavirus beiden ferm te pakken: “We kampten op een dag alle twee met de typisch symptomen van covid, zoals veel hoesten, koorts en een verzwakte weerstand. Na een test bleken mijn vrouw en ik op 23 februari positief te zijn. Ook onze zoon Stijn (28) kreeg het virus te pakken”, zegt Marnick.
Alles weggegooid
Het verdict was een harde noot om te kraken, want heel de beenhouwerij moest onmiddellijk dicht en het koppel kreeg een verplichte quarantaine van minimum tien dagen. “Het spreekt vanzelf dat we alles, maar dan ook alles hebben moeten weggooien. Heel veel vlees, spaghetti, bereide maaltijden, noem maar op. We mochten het zelfs aan niemand gratis weggeven, op gevaar van besmetting. Een heel groot verlies hoor.”, vertelt Marnick.
Een paar dagen later ging het met Martine van kwaad naar erger. “Ik dacht eerst dat mijn man het veel zwaarder te pakken ging hebben, want hij hoestte heel hevig. Maar na een tijdje kreeg ik alsmaar minder adem”, zegt Martine. “Op een moment zat ze in de zetel en kreeg ik haar niet meer bij bewustzijn. Ik heb toen onmiddellijk de spoeddienst gebeld. Mocht ik twee uur langer gewacht hebben, was het waarschijnlijk gedaan met mijn vrouw”, zegt de echtgenoot.
Coma
Op 27 februari kwam Martine de spoed binnen en raakte onmiddellijk in een coma. “Na negen dagen hebben de artsen geprobeerd om haar uit de coma te helpen, maar tevergeefs.” Na meer dan een maand in het ziekenhuis mocht Martine terug naar huis. “Het was een verschrikkelijke periode. Toen ik wakker werd, was ik compleet gedesoriënteerd en in paniek. Ik wist absoluut niet waar ik was en waar mijn man was. Op 1 april mocht ik terug naar huis, en gelukkig was dit geen grap”, glimlacht Martine.
Thuis stond er een zware revalidatie voor de boeg. “Ik was nog altijd enorm verzwakt en broos. Ik heb hier op tafel een hele apotheek aan pillen liggen die ik dagelijks moet innemen. Onder andere tegen het water in mijn lichaam, spierpijn, vitamines,…”
Veel steun van klanten
Iedereen die de Leilander als zijn favoriete beenhouwerij aankaart, weet hoe het koppel zich gevoeld moet hebben om hun klanten in de steek te moeten laten. “We hebben honderden ‘steun en veel beterschap’ berichten gekregen, dit deed ons enorm veel deugd.”
Op 15 april zal de slagerij terug openen, maar Marnick zal er een tijdje alleen voor staan. “Ik zal daarom een extra sluitingsdag inlassen.” Voor Martine zal het op de tanden bijten zijn: “Ik ben gewend om de handen uit de mouwen te steken en nu zal ik moeten wachten tot ik van de dokter groen licht krijg. Die dag zal ik er dan zeker en vast terug invliegen als weleer om onze klanten terug te verwennen zoals wij dit gewoon zijn”, besluit Martine. (NV)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
