Openhartig: komiek ‘De Mugge van Brugge’ spreekt voor het eerst over zijn alcoholverslaving

Kevin Rombaux, beter bekend als comedian ‘De Mugge van Brugge’, is sinds oktober 2020 van de drank af. © Davy Coghe
Piet De Ville
Piet De Ville Medewerker KW

Als ‘De Mugge van Brugge’ zorgt Kevin Rombaux (40) al vele jaren voor de schaterlach in cafés, jeugdhuizen en parochie- en veel grotere zalen. Niets liet vermoeden dat de comedian met een zwaar probleem kampt. Een drankprobleem. “Het is nu anderhalf jaar dat ik geen druppel meer drink”, zegt Kevin openhartig. “Ik beschouw mezelf als een ‘gestabiliseerd alcoholist’ en wil het probleem bespreekbaar maken.”

Twee jaar geleden stond Kevin Rombaux thuis in zijn keuken toen het plots zwart voor zijn ogen werd. Toen hij zijn ogen opende, zag hij een ploeg verplegend personeel rond zich. “Dat was echt wel het dieptepunt en het duidelijke signaal dat ik iets aan mijn probleem moest doen. Ik had 3,84 promille alcohol in mijn bloed en was er volledig onderdoor gegaan.”

Hoe het zo ver is kunnen komen? Kevin Rombaux, beter bekend als ‘De Mugge Van Brugge’, doet heel open het hele verhaal. “Ik heb altijd al veel gedronken. Sowieso dagelijks. Maar ik zag dat niet als een probleem. We leven sowieso in een cultuur waarin alcohol erbij hoort. Er wordt vaak zelfs over gestoeft of lacherig over gedaan. En mijn jeugdhelden – zoals wijlen Lemmy Kilmister, de bassgitarist van Mötorhead – dronken ook allemaal erg veel.”

“Mijn verste herinnering aan drank gaat terug naar toen ik een jongetje van vier à vijf jaar oud was. De buren hadden een barbecue georganiseerd. Ze maakten ook sangria, met fruit dat behoorlijk lang had liggen marineren. Ik had er niet beter op gevonden dan ’s avonds al het resterende fruit op te eten. Met als gevolg dat ik de sofa van de buren heb ondergekotst… Op familiefeestjes werd daar nog jaren flink mee gelachen, maar nu is het voor mij een nare herinnering.”

Zenuwen kalmeren

In 2010 maakt Kevin, die in hoofdberoep actief is als arbeider bij de Stad Brugge, zijn entree als stand-upcomedian. Een nieuwe, boeiende wereld ging open. Maar kennelijk ook, voor hem althans, een gevaarlijke wereld. “In dat milieu wordt toch ook behoorlijk veel gedronken. Organisatoren van comedy-evenementen zetten vlot een paar bakken bier of andere flessen drank klaar voor de artiesten.”

“En wat drinken voor je het podium op gaat, hoorde er gewoon bij. Om de zenuwen te kalmeren, om wat losser en enthousiaster te zijn… Op den duur denk je dan dat je het podium niet op kunt of durft zonder dat je gedronken bent. En zo gaat dat steeds maar verder. Steeds maar meer. Ik ben bovendien geen bierliefhebber maar heb, of had tenminste, het meer voor sterke drank.”

Maagverkleining

In 2017 ondergaat Kevin, die met overgewicht kampte, een gastric bypass, in de volksmond ook wel maagverkleining genoemd. Ook dit bleek een rol te spelen. “De dokters hadden me gewaarschuwd dat die ingreep een grotere kans geeft op een alcoholverslaving. Daarna wordt alcohol op een andere manier door het lichaam verwerkt. Ze raadden me aan om voorzichtig te zijn, maar ja, ik heb met hun advies niet veel gedaan…”

“De drank heeft zoveel kapot gemaakt. Ook goede vrienden en mijn zoon hebben er emotioneel onder geleden”

Een goeie drie jaar geleden moet Kevin opnieuw onder het mes, voor een operatie aan de onderste rugwervel die zich al een tijdje opdringt. “Daardoor kon ik bijna vier maanden niet werken. Ik zat hele dagen thuis, terwijl mijn toenmalige echtgenote naar haar werk was. Ik verveelde me stierlijk, voelde me ongelukkig en begon ook overdag te drinken. Echt de barkast plunderen.”

“Om te zorgen dat het niet uitkwam, vulde ik die flessen met gelijkaardige goedkope drank. Of ik ging met de hond wandelen, waarbij ik langs de weg flesjes drank stopte in de struiken. Op den duur deed ik de gekste dingen om toch maar stiekem te kunnen drinken. Maar natuurlijk zag mijn omgeving steeds meer dat er een probleem was. (stilte) De drank heeft zoveel kapot gemaakt. Ook goede vrienden en mijn zoon hebben er emotioneel onder geleden.”

AZ Sint-Jan

En dan komen we op het keerpunt waarbij Kevin het zodanig bont had gemaakt dat hij in het ziekenhuis werd opgenomen. Aanvankelijk bij het EPSI, de psychiatrische eenheid van de spoeddienst van het AZ Sint-Jan in Brugge. Daar verblijft hij drie dagen. “Dan werd me gevraagd of ik een volledig hersteltraject van acht weken op de afdeling psychiatrie wilde volgen. Daar ben ik op ingegaan. Dat traject begint met een lichamelijk ontwenning. Dat duurt slechts een tweetal dagen, maar is wel bikkelhard. Er is geen enkele mogelijkheid om aan drank te geraken, wel ondersteunende medicatie.”

Nog veel moeilijker blijkt de psychologische ontwenning van drank. “Daarvoor wordt onder meer gebruik gemaakt van groepstherapie, waarbij je met lotgenoten ervaringen uitwisselt. Er worden activiteiten georganiseerd om van de focus op de drank af te geraken. De begeleiders stellen vragen over je gedrag en doen je echt nadenken over jezelf en waar je naartoe wilt.”

“Ze reiken ook tips aan om je te beschermen en gewoontes te doorbreken. Als je bijvoorbeeld thuis altijd in dezelfde hoek van de zetel zit met een drankje in de hand, vragen ze je om in de andere hoek te gaan zitten. In een feestzaal of op restaurant draai je best direct het geplaatste wijnglas op zijn kop om duidelijk te maken dat ze geen wijn moeten schenken. Zulke dingen.”

Klein hoekje

Kevin doorloopt heel het traject met succes en drinkt maandenlang niet meer. Tot het in oktober van 2020 toch weer misloopt. “Ik begon mezelf te beklagen, begon te denken aan de komende feestdagen zonder drank. In een zwak moment heb ik er dan toch weer aan toegegeven. Maar ik voelde me zo ellendig dat ik voor mezelf uitmaakte dat het écht de laatste keer was. ‘Sociaal drinken’ kan ik niet meer. Het gevaar van de drankduivel zit in een klein hoekje. Sinds dat korte herval in oktober 2020 ben ik nuchter gebleven. Ik neem nu Antabuse, een medicijn die het fysiek niet meer mogelijk maakt om nog te drinken. Als je het toch zou doen, krijg je hartkloppingen, ademnood en braakneigingen.”

Voorstelling

“Mijn huidige vriendin kent mijn situatie – ik ben meteen eerlijk geweest. En ze steunt me volledig. Ik heb overigens ook nog steeds veel steun aan de zelfhulpgroepen.”

Kevin geeft tot slot mee dat hij de problematiek ook na dit interview meer bespreekbaar wil maken. “Het is nog vaak een taboe. Ik ben van plan om mijn ervaringen in een comedyvoorstelling te verwerken en al lachende mijn boodschap over te brengen.”

>> Zit je zelf met iets? Praat bij Tele-Onthaal over wat jou bezighoudt. Bel anoniem en gratis naar 106 (24/7) of chat viawww.tele-onthaal.be

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier