Zes jaar na het zware ongeval van hun zoon Jannes (30) hernemen Yannick (61) en Marleen (59) Bousson stilaan weer hun oude leven. Om deze zomer samen op roadtrip te kunnen gaan met de mobilhome, zoeken ze nu een gemotiveerde reisbuddy. “Liefst iemand met wie het ook op persoonlijk vlak goed klikt.”
Jannes was 23 toen hij die noodlottige avond met zijn Citroën Pluriël naar huis reed. In de Torhoutse Steenweg waren er ter hoogte van De Karmel wegenwerken bezig, Jannes merkte de signalisatie te laat op en reed frontaal in op een graafmachine. Hoewel ze die eerste dagen, weken en maanden op automatische piloot leefden, staat het de ouders van Jannes allemaal nog scherp voor de geest. “Marleen en ik hadden die avond nog op de klok gekeken: tiens, Jannes is nog altijd niet thuis. Even later stond er hier iemand van slachtofferhulp voor de deur”, vertelt papa Yannick.
Het was het begin van een lange, onzekere periode: Jannes zou nog zes maanden in een coma blijven. “Maar beetje bij beetje ging het beter, en kijk: ondertussen kan hij al bijna weer alleen stappen”, toont Marleen, de mama van Jannes. Ze staan arm in arm in de woonkamer. “Zo gaan we samen op de loopband in de keuken, of naar de wc. We hebben nu zo’n Japanse die alles zelf doet.” Stappen lukt, maar dus nog niet alleen. “Met zijn 1m90 staat hij nog wat wankel op zijn benen”, klinkt het.
Van dag tot dag leven
Het is hoe Yannick en Marleen nu leven: van dag tot dag, in de hoop dat hun zoon straks wéér dat tikkeltje meer kan. “Jannes liep bij het ongeval een zwaar hersenletsel op, maar de zenuwverbindingen in zijn hoofd begonnen zich vrij snel te herstellen”, zegt Marleen. “Hij begint nu ook weer dingen te onthouden, nieuwe herinneringen aan te maken. Ook wat hij vroeger op school geleerd heeft, kwam geleidelijk aan terug. Jannes kan bijvoorbeeld heel goed hoofdrekenen. Of vraag hem maar eens naar de hoofdsteden.” Dat ze daar trots op is, is terecht: Jannes heeft werkelijk álles opnieuw moeten leren. “Vroeger was hij rechtshandig, nu doet hij alles met links. Geen idee hoe dat komt”, haalt Marleen de schouders op. Zijn interesses zijn volgens Yannick wel dezelfde gebleven. “Wat hij vroeger niet graag deed, doet hij nu nog altijd niet graag. Omgekeerd is dat ook zo. Ik ben voetballer, zegt hij weleens.” Jannes was voor zijn ongeval jeugdtrainer bij KFC Varsenare. Ook zijn andere grote passie – onder z’n dj-naam MC Kryptic draaide hij vaak muziek op feestjes – is gebleven. “Onze zoon had best wel een drukke agenda”, vat Yannick het samen. “In plaats van met wat hij vroeger allemaal kon, zijn we nu vooral bezig met zijn groei. De Jannes van vroeger, daar hebben we afscheid van genomen.”
De Jannes van vroeger, daar hebben we afscheid van genomen
Yannick en Marleen zijn blij met de Jannes die ze vandaag hebben. “Ook dat groot hart is gebleven: hij zou wel duizend keer dankjewel zeggen. Iedereen die voor Jannes zorgt, blijft daardoor hangen. Ze zien hem allemaal graag”, zegt Yannick. Ook Daan, zijn reisbuddy van vorig jaar: ze gaan nog altijd samen zwemmen. “Maar omdat Daan, die vorig jaar pas afstudeerde als orthopedagoog, nu een vaste job heeft, kan hij deze zomer niet terug meegaan op reis”, klinkt het.
En dus zoeken Yannick en Marleen nu een nieuwe reisbuddy voor hun zoon, zodat ze net als vorige zomer samen op vakantie kunnen gaan. “We zijn naar Spanje geweest vorig jaar. Na vijf jaar niet meer op reis te hebben gekund, kochten we ons toen een mobilhome en deze zomer willen we daarmee de westkust van Frankrijk af rijden. Voor Marleen en ik is het dan belangrijk dat we ook eens wat momenten met ons tweetjes kunnen hebben. Thuis leven we alle dagen in functie van Jannes, al heeft hij gelukkig ook veel steun aan zijn broers. Maar Marleen en ik hebben op vakantie dus óók onze ontspanning nodig. We mogen ons niet helemaal wegcijferen, anders groeien we misschien uit elkaar.”
“We zijn op zoek naar iemand die al wat ervaring heeft in de zorg en van aanpakken weet. Liefst een jonge gast ook, iemand die Jannes z’n passie voor muziek deelt en hem mee op sleeptouw wil nemen voor activiteiten, zoals wandelen met de rolwagen, gaan zwemmen of samen gezelschapsspelletjes spelen. Daartegenover staat een all-in reis naar Frankrijk, plus nog een mooie bijkomende vergoeding en af en toe wat vrije momenten om de streek op eigen houtje te verkennen. Het wordt een onvergetelijke ervaring”, aldus Yannick. Eind juli gaat Jannes ook nog eens op reis met vzw Amizant. “Dat wordt de eerste keer zonder ons, maar we zijn er klaar voor”, zegt Yannick.
Elk procentje telt
In april vierde Jannes zijn dertigste verjaardag. “Het is gewoon een wonder dat hij er nog is”, merkt Marleen op. “De dokters zeiden dat ook allemaal. Bijna hadden ze er zes jaar geleden de stekker uitgetrokken, maar Jannes is teruggekeerd uit de dood. We hebben samen nog een tweede kans gekregen en daar maken we nu het beste van. Ook al zal het nooit meer helemaal worden zoals vroeger, beetje bij beetje krijgen we toch ons oude leven terug.”
“Het is ook de reden waarom we ons verhaal willen blijven delen”, zegt Yannick. “Om te tonen dat je niet te snel mag opgeven. Jannes is hevige supporter van Club Brugge. Wel, bluvn goan is ook ónze leuze geworden.”
“Het zijn kleine stapjes die hij maakt”, beseft Marleen. “Soms voelen we dat er weer iets veranderd is, maar kunnen we moeilijk onder woorden brengen wat. Maar elk procentje vooruitgang telt. We trekken ons daaraan op.”
Yannick en Marleen zijn trots op hun gezin. “We hebben het allemaal op onze eigen manier verwerkt, maar uiteindelijk zijn we er wel sterker uitgekomen. Het heeft ons ook veranderd: waarom zouden we ons tenslotte nog druk maken om kleine dingen?”
Zin om in juli drie weken Jannes reisbuddy te zijn? Stuur dan een mailtje naar yannick.bousson@hotmail.com. “We vertrekken op 2 juli”, klinkt het nog.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier