Student Thibault (18) stapt nu al in bekende Wevelgemse familiezaak: “Kinderarbeid? Vrijwilligerswerk!”

Mama Leen, papa Kurt en Thibault in de Wevelgemse kledijzaak Arvatex. © Joerie Dewagenaere
Redactie KW

61 jaar lang al is familiebedrijf Arvatex een begrip in de kledijwereld. Nu stapt ook Thibault Vandewaelle in de Wevelgemse winkel, gerund door vader Kurt. Klein detail: Hij is er amper 18 én combineert de winkel met zijn studies.

Nog geen tiener en Thibault was al bezig de kleren uit het plastic aan het halen. Broeken, rokken, hemden, pakken – het is zijn jeugd. Studentenjob? Die deed hij op de werkvloer bij moeder en vader. Kinderarbeid? “Vrijwilligerswerk”, lacht mama Leen.

Roeping

Samen met haar man Kurt Vandewaelle staat ze aan het roer van kledingbedrijf Arvatex in Wevelgem. Sinds kort doen ze dat samen met zoonlief Thibault. Intussen volgt hij in avondschool een opleiding accountant-boekhouder om er later nog fiscaliteit bij te studeren. Amper 18 is hij nu. De winkel is een roeping – want hij laat er een hogeschoolopleiding voor schieten. “Zijn leerkrachten – hij volgde economie-wiskunde aan het Sint-Aloysiuscollege – waren kritisch. Ook wij wilden hem wat tegenhouden en we brachten alle negatieve aspecten naar voren”, klinkt het.

Paplepel

Het mocht niet baten. Thibault heeft ook nooit anders geweten. Het was zijn opa Armand Vandewaelle die in 1961 zijn textielwinkeltje in de Meense Barakken startte onder de evidente naam Arvatex. Maar ook hij had het met de paplepel ingekregen. In het Meense centrum verkocht zijn vader vakkledij en geklede broeken.

Toen was dat een winkeltje van amper 40 vierkante meter. Intussen huist Arvatex in een pand met een oppervlakte van 1.000 vierkante meter. “Enkel het shopgedeelte”, weet Kurt. Hij zorgde drie jaar terug voor de verhuizing van de Lauwestraat in Wevelgem waar Armand in 1964 neertreek naar de huidige stek in de Kortrijkstraat. “Een grote parking, meer passage en veel meer ruimte, wat nodig is met de 100.000 stuks die we hier liggen hebben. Het is meer dan een winkel geworden, we zijn echt een bedrijf.”

Derde generatie

Pépé was trots op dat bedrijf en de nieuwbouw. Zo trots zou hij ook zijn als hij wist dat met Thibault ook de derde generatie in de zaak stapt. In juli 2019 overleed hij. “We zegden het al veel aan mémé. Dat hij echt wel trots zou geweest zijn.”

Het is een deel van de motivatie. Voor Thibault is de winkel zijn passie en nu ook zíjn levenswerk. “Ik vind het gewoon tof. Je helpt echt de mensen en de appreciatie die je van hen krijgt doet deugd”, aldus de jongeman.

Geen geheimen

Je zou niet zeggen dat hij 18 is. Geen stuk uit de gigantische collectie dat geheimen voor hem kent. Als een klant binnenkomt, dan kan hij al gauw inschatten welke maat hem of haar best past. Niet evident, want het aanbod is ruim – letterlijk en figuurlijk. “We mikken vooral op ouders, ook jonge, en grootouders. Daarbij ook veel aangepaste kledij in de lengte en de breedte. Zo hebben we ook 6XL op stock”, vertelt Thibault als een volleerd verkoper.

Die verkoop is voorlopig vooral zijn terrein, maar de aankoop en administratie zullen snel volgen. Om op termijn zijn ouders écht op te volgen. “Al is dat nog niet voor direct, het blijft onze passie”, zegt Kurt. Een passie die ze nu met hun zoon kunnen delen. “Prachtig om dit als gezin te kunnen doen – en ook mijn broer Nicolas zit in de zaak als verkoper. Ik ben geen makkelijke mens en ben kritisch, maar eens we rond de keukentafel zitten, zijn we gewoon een gezin.”

(Joerie Dewagenaere)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier