Lucienne Bruggeman werd geboren op 16 november 1919. Vorige week mocht ze dus haar honderdste verjaardag vieren. Een eeuwelinge voor Doomkerke. Ze werd gehuldigd door het gemeentebestuur en de Doomkerkenaren.
Lucienne heeft een rijkgevuld leven achter zich. Ze werd geboren in Brugge op 16 november 1919. Ze was de oudste van drie dochters: Lucienne, Angele en Germana en twee zonen Marcel en Lucien. Ze groeide op aan de rand van Doomkerke centrum.
Tijdens en na de lagere school hielp ze in de zomer veel mee op het land, om kleine patatjes te rapen voor het zwijnenvoer. In de winter ging ze, samen met de vriendjes van ‘de plaetse’ glijden en ijsstoelen op de weide van Edmond Lanckriet.
Naar het pensionaat
Nu en dan mocht Lucienne samen met haar moeder op familiebezoek. Lucienne was een knappe leerlinge. Vanaf haar plechtige communie ging ze naar het pensionaat in Ruiselede waar ze intern was. De lessen werden er uitsluitend in het Frans gegeven wat voor de Vlamingen niet gemakkelijk was.
Op zondag werd ten huize van de familie Bruggeman een vast protocol gevolgd. ‘s Morgens naar de mis en in de namiddag naar de vespers en het lof. Van uitgaan om te dansen was geen sprake. En toch werd Lucienne, tijdens een burenfeestje, verliefd op Arsène De Pestel. Arsène werd in Waardamme geboren in december1911. Als boerenzoon waren de tarwe en roggevelden hem niet vreemd en ging hij vaak mee met de dorsmachine. Tijdens de oorlogsjaren was hij voortvluchtig en sliep hij regelmatig in een of ander varkenskot.
Terwijl Arsène de akkers bewerkte met zijn tractor verkocht Lucienne patatten, verse melk en eieren aan de buren en mensen uit de stad
Het huwelijk tussen Arsène en Lucienne diende meermaals te worden uitgesteld. Maar uitgesteld was niet verloren en zo gaven ze elkaar uiteindelijk toch hun jawoord in maart 1946. Ze gingen wonen in St.-Rita in Moerkerke op een klein boerderijtje waar er amper elektriciteit was, laat staan lopend water.
Het gezin werd gezegend met twee kinderen: Willy en Rita. In 1957 zijn ze teruggekeerd naar de woonst in de Brandstraat in Doomkerke waar ze samen woonden met de vader en broer van Lucienne.
Samen bouwden ze een gemengd landbouwbedrijf uit. Terwijl Arsène de akkers bewerkte met zijn tractor, verkocht Lucienne patatten, verse melk en eieren aan de buren en mensen uit de stad. Sociaal en actief als ze was, genoot ze, als lid en bestuurslid, vele jaren van het verenigingsleven in Doomkerke. Veel namiddagen spendeerde ze al haar tijd om de lidgelden op te halen bij de leden.
Harde klap
De jaren vlogen voorbij en de kinderen gingen het huis uit. Willy trouwde met Gerda David en Rita met Aurel Bonne. Helaas stierf Rita op jonge leeftijd op 10 maart 1992. Dit heengaan betekende voor Lucienne een harde klap die ze heel moeilijk kon verwerken.
Vele klein- en achterkleinkinderen hebben de familie aangevuld en brengen regelmatig een bezoekje aan mémé. Arsène overleed op 16 januari 2019. De jaartjes eisten hun tol. Lucienne werd minder mobiel en ook haar gehoor en gezicht verminderde sterk. Nu kan ze rekenen op de poetsdienst en dagelijks wordt er gezorgd voor een warme maaltijd.
Buurvrouw Antoinette
Maar vooral haar buurvrouw, Antoinette, is onmisbaar geworden Dagelijks brengt zij een bezoek aan Lucienne en biedt ze haar de nodige verzorging. Ook Willy, zoon van Lucienne, brengt dagelijks een bezoek aan zijn lieve moeder.
Naar aanleiding van haar 100ste verjaardag werd feest gevierd in kamphuis ‘t Haantje en werd de eeuwelinge in de bloemen gezet door de Doomkerkenaren en het gemeentebestuur. (WV)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier