Op dinsdag 18 februari rondt Bert Dewilde de kaap van 95 jaar. De verdienstelijke Kortrijkzaan, wel het meest bekend als oprichter van het vroegere Nationaal Vlas-, Kant- en Linnenmuseum, maar met veel meer pijlen op zijn boog.
“Ja, ik ben een oude man geworden”, zucht Bert. “Toch blij dat je niet komt voor mijn in memoriam! Mijn gehoor laat het al een tijd afweten en nu ook mijn ogen. Na een mindere periode ben ik wel weer wat beter en probeer ik nog altijd creatief bezig te zijn.”
Het was al een hele prestatie dat hij op zijn 87ste nog het dialectboekje Kortriks vwo begunders en kenders wist uit te geven. Op zijn negentigste stelde hij ook nog zijn eigen stamboom en familiegeschiedenis te boek. Tot voor enkele jaren pende hij nog boeiende artikels neer in de Gazette van Oud Cortryck. Nu prijst hij zich gelukkig dat hij nog samen met zijn echtgenote Jo op hun flat aan het Stationsplein kan blijven wonen. Ze zijn straks 67 jaar getrouwd en zijn ook gelukkig met hun vier kinderen, tien kleinkinderen en tien achterkleinkinderen, met nu vier op komst…
Pijn om het opdoeken
Bert (officieel Gilbert) begon zijn loopbaan als leerkracht, om dan in 1967 stadsadviseur te worden, een functie waarin hij Kortrijk cultureel-toeristisch op de kaart zette. Met ‘zijn’ Nationaal Vlasmuseum als kers als op de taart. De pijn om het opdoeken van dit levenswerk gaat dan ook niet weg…
Onmogelijk om hier al zijn verwezenlijkingen te vermelden, maar daarnaast was hij nog humorist, kunstenaar-cartoonist, organisator, stoetenbouwer, historicus, taalliefhebber, enz. Hij bedacht destijds het typetje Disten Pulle, waarmee Radio 2 toen qua luistercijfers een hoogtepunt bereikte.
Humor
“Twee basispijlers hebben mijn hele leven en loopbaan georiënteerd en gevoed”, zegt hij. “Ik heb het voorrecht gehad om in een dorp als Bissegem geboren en opgegroeid te zijn. En ik heb ook het voorrecht gehad om mijn creatief vermogen te kunnen uitwerken in een welvarende stad als Kortrijk. In alles wat ik deed, heb ik ook altijd – de leraar in mij – kennis willen overdragen, het liefst met humor. Ik heb veel en hard gewerkt, altijd zoals een zelfstandige, maar had nooit het gevoel dat ik werkte, het was mijn leven”, besluit Bert.
(NOM)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier