Alle papieren zijn in orde en toch kan Louise (24) uit Roeselare niet naar haar partner in Canada

Een permanente residentiekaart scheidt Louise en zoontje Jasper van haar Canadese partner: “Zonder die kaart heb ik geen idee wanneer wij elkaar zullen terugzien.” (gf) © (gf)
Maxim Bille
Maxim Bille Webredacteur KW

Soms beland je in een situatie waar je niet voor gekozen hebt en waar je zelf bitter weinig aan kan veranderen. Dat lot ondergaat Louise Deleu (24) uit Roeselare. Louise vond een tijd terug de liefde in Canada en woont er ondertussen ook al vijf jaar samen met haar partner. Enig struikelblok in hun liefdesverhaal: het papierwerk. “Ik heb een aanvraag ingediend om permanent resident te worden in Canada. Die aanvraag is goedgekeurd, maar het bijhorende document blijft op zich wachten. Zonder die ‘green card’ is het onmogelijk om te gaan en staan waar ik wil”, zucht Louise.

Louise Deleu is afkomstig uit Roeselare, maar woont nu al zo’n vijf jaar in Canada, samen met haar Canadese vriend Luke en hun zoontje Jasper, die ondertussen al veertien maanden is. “Zo’n acht jaar geleden ging mijn zus naar Canada”, opent de 24-jarige Louise haar verhaal. “Na een bezoek aan mijn zus heb ik Luke leren kennen en van het een kwam het ander. Omdat ik toen nog aan het studeren was, moest ik wel terugkeren naar België. Maar na mijn studies ben ik dan wel naar Canada verhuisd. Een eenvoudige beslissing was dat niet, maar wel de juiste. Ik ben zot van Canada, vooral van de natuur en de wildernis.”

Lange wachttijden

In het dagelijkse leven in Canada is Louise bezig met fotografie en doet ze studies om toegelaten te worden om zwangere vrouwen bijstand te bieden. Luke werkt dan weer in een houtverwerkingsbedrijf en studeert ook verder in de houtbewerking. Samen met hun zoontje Jasper lacht het leven in Canada hen toe. Al blijft er tot op vandaag wel nog steeds een struikelblok: het papierwerk. “En net dat zorgt ervoor dat wij met ons gezin momenteel door een hel gaan.”

Sinds Louise in Canada woont, is ze al een hele tijd bezig met het papierwerk rond haar immigratie naar Canada. “Dit kost sowieso al heel wat tijd, moeite en behoorlijk wat geld. Daarnaast blijven die wachttijden ook constant oplopen”, gaat ze verder.

Tot in november 2021. “Mijn aanvraag om permanent resident in Canada te worden, werd goedgekeurd. Het enige waarop ik nog moest wachten, was mijn bijhorende kaart. Je kan het vergelijken met een soort identiteitskaart zoals in België.”

Aangezien er een behoorlijke afstand tussen Canada en België zit, heeft Louise haar partner en zoontje nog niet kunnen voorstellen aan haar familie. En aangezien het koppel van reizen houdt, wilden ze heel graag een reis richting Europa maken. Uiteraard kon dit enkel als Louise over haar permanente residentiekaart zou beschikken. “Want zonder die kaart kan ik achteraf niet meer binnen in Canada”, gaat ze verder.

Bezoek aan Europa

“Maar aangezien de aanvraag goedgekeurd was, gingen wij er wel van uit dat dit in orde zou komen. Jammer genoeg had ik na enkele weken nog steeds niets ontvangen. Ik heb dan nog eens contact opgenomen met de IRCC. Dat is de organisatie die bezig is met immigratie in Canada. Er werd me aangeraden de aanvraag nog eens in te dienen en in principe zou ik binnen de twee weken mijn kaart ontvangen. We konden zogezegd dus met een gerust gevoel vertrekken. Maar jammer genoeg moest de miserie dan nog zijn hoogtepunt bereiken.” Uiteindelijk zijn Louise en Luke zo’n zes weken in Europa geweest om familie te bezoeken en hebben ze ondertussen ook nog wat rondgereisd. Maar ook in die periode werd de zo belangrijke kaart maar niet opgestuurd. Onder normale omstandigheden zou het gezin samen de koffers pakken en terugkeren naar Canada, maar uiteindelijk was het alleen Luke die zou terugkeren.

Luke alleen vertrokken

“Vorige vrijdag is hij terug vertrokken richting Canada. Hij moest terug om er te gaan werken. Langer kon hij hier dus niet meer blijven. Jasper en ik zijn gebleven, want zonder mijn kaart kan ik Canada niet binnen. Ik kan echt niet begrijpen hoe dit zo lang kan duren. Op papier is alles in principe in orde, maar blijkbaar is dit niet voldoende.”

Louise en Luke hebben nog tot op de laatste dag geprobeerd om ervoor te zorgen dat ze als gezin konden terugkeren, maar ook dat leverde geen resultaat op. “Zo hebben we bijvoorbeeld aan de luchthaven van Parijs nog een taxi genomen naar de Ambassade van Canada. Jammer genoeg werden we bij aankomst niet binnen gelaten door de security. Laat staan dat we de kans kregen om aan iemand ons verhaal te doen. Blijkbaar was dit allemaal niet mogelijk omdat ik geen Canadese ben. Niemand had er ook maar een beetje empathie voor onze situatie.”

Leven on hold

Toen drong het bij het gezin pas echt door. Een afscheid zonder verdere vooruitzichten drong zich helaas op. “Ik kan niet verwoorden hoe ontgoocheld wij momenteel zijn. Het is vooral heel jammer dat en sorry dat ik het zo verwoord – zo’n stom kaartje ons leven zo on hold zet. Doordat de dienst deze rompslomp niet in orde krijgt, zit ik hier vast en gaat mijn gezin door een hel. Zonder die kaart heb ik geen idee wanneer wij elkaar zullen terugzien.”

“Ik kan echt niet begrijpen hoe dit zo lang kan duren. Op papier is alles in principe in orde, maar blijkbaar is dit niet voldoende”

Ondanks geen zicht op verdere vooruitzichten wil Louise geenszins van opgeven weten. Al blijft de uitzichtloze situatie wel vermoeiend te worden. “Ik wil een normaal leven kunnen leiden in Canada zonder alle bijkomende stress rond het papierwerk. Het kan toch niet zo moeilijk zijn om er als een normaal persoon te kunnen gaan en staan waar ik wil zonder me nog zorgen te moeten maken over rampzalige scenario’s zoals we nu meemaken. Hoe dan ook: ik zit niet stil. Momenteel ben ik in contact met iemand van Canada die immigranten helpt met papierwerk. Ze leeft enorm met ons mee en raadde me aan contact op te nemen met de burgemeester van het dorpje waar we wonen. Hopelijk brengt dit ons een stap dichter bij elkaar”, sluit Louise af.

Lees meer over:

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier