Met een massaal meegezongen ‘lockdownrock’ trok het muzikale gezin Vanwelden zaterdagavond een streep onder hun dagelijkse coronaritueel. Liefst drie maanden hielden ze vol. “Dit heeft ons als gezin dichter bij elkaar gebracht.”
Liefst 93 dagen hielden ze het vol, maar zaterdagavond bliezen Roland Vanwelden en zijn drie kinderen Delia (12), Dajo (9) en Douwe (9) de grote finale op hun kornet. Al sinds maart bracht het gezin elke avond stipt om 20.00 uur een muzikale hulde aan de zorgverleners. “We zijn begonnen op 21 maart, de eerste dag van de lente, en vandaag is het zonnewende. Een mooi symbolisch moment”, zegt Roland, die wel de vraag kreeg waarom ze niet nog even doorgingen.
“Dag 100 zou inderdaad ook een mooi symbolisch moment geweest zijn, maar ‘t is welletjes geweest. Sinds de versoepelingen heeft iedereen weer wat meer vrijheid, terwijl het voor ons voelde alsof het coronavirus ons nog altijd in zijn greep hield. Het was precies een verplicht nummertje geworden“, zegt Roland. Hun laatste optreden werd wel massaal bijgewoond, en de lockdownrock werd door alle aanwezigen luidkeels meegezongen.
‘De hele buurt doet met ons mee’, klinkt het daarin toepasselijk. “Vrienden en familie zijn komen kijken, er waren mensen van de harmonie en de zwemclub aanwezig… En natuurlijk onze lieve overburen, die we ondertussen wat beter hebben leren kennen. We zijn blij met al die aandacht”, vertelt Roland.
Dankbare herinnering aan mama Hilde
De mensen deden de voorbije maanden ook verzoekjes. “Zoals ‘Ik hou van u’ van Noordkaap, en ‘Dem Land Tirol die Treue’. De baas van het hotel in Oostenrijk, waar we altijd op skivakantie gaan, had dat aangevraagd”, glimlacht Roland. Het dagelijkse ritueel was tevens een dankbare herinnering aan mama Hilde, die drie jaar geleden overleed aan kanker en zelf ook in de zorg stond.
“Hilde speelde klarinet. Dit was dus ook voor haar”, zegt Roland. Dat maakte het voor hem en de kinderen een extra emotioneel moment. “Ik ga het ritueel eerlijk gezegd wel een beetje missen“, zegt Delia. “We hadden elke dag een missie en leefden daar samen naartoe. Ik ga de mensen op straat ook missen.”
Dajo en Douwe zijn dan weer blij dat er nu eindelijk weer tijd is voor andere hobby’s. “Toen we hier in maart mee begonnen zijn, was het nog donker buiten. Nu schijnt de zon en kunnen we gaan vissen”, aldus de twee jongste kinderen. “Of eens een lange wandeling maken na het eten. Naar de zonsondergang gaan kijken op het strand. De vrijheid lonkt”, glimlacht Roland.
(WK/ foto-video WK)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier