Gepensioneerde leerkrachten keren terug in de klas: “We doen dit met veel plezier”

In de middelbare school Athena Oostende zijn sinds kort drie leerkrachten opnieuw aan de slag, hoewel ze hun job al een tijdje geleden vaarwel zeiden. Met veel plezier keren ze even terug uit hun pensioen om weer voor de klas te staan. Op die manier wordt het tekort aan leerkrachten tijdelijk opgelost. “We doen graag een pleidooi naar onze oud-collega’s om ook weer voor de klas te staan”, klinkt het.

Sommigen kijken na een jarenlange carrière uit naar een welverdiend pensioen. Bij anderen begint het na een paar jaar weer te kriebelen… Drie gepensioneerde leerkrachten uit Oostende gingen graag in op de vraag van middelbare school Athena om weer voor de klas te staan.

Wiskunde

René Dutrieue (69) ging in 2015 met pensioen. In 1972 startte hij als leerkracht wiskunde. Tot aan zijn pensioen vijf jaar geleden bleef hij werken in het KA Pegasus. “Ik loop oud-directeur Jean Surmont nog regelmatig tegen het lijf, op café en tijdens het voetbal”, vertelt hij. “Hij wist van mijn bereidheid om opnieuw les te geven, dus toen de vraag kwam, heb ik niet getwijfeld. Vandaag geef ik vijf uur wiskunde in het vijfde middelbaar.”

“Ik miste de wiskundige uitdaging, maar ook het voor de klas staan”, gaat hij verder. “Nu zijn we bezig met de voorbereiding voor de wiskunde-olympiade, en ik moet zeggen dat ik helemaal gebeten ben om die opdrachten tot een goed einde te brengen.”

Jean Surmont (61) heeft amper tijd gehad om van zijn rust te genieten. “Ik ben eigenlijk pas twee weken met pensioen”, lacht hij. “Maar ik was de laatste18 jaar directeur. Vandaag spring ik bij als leerkracht Nederlands en Engels. Het was dus ook voor mij een hele poos geleden dat ik nog voor de klas stond, want dat kon nagenoeg niet als directeur.”

Paar uur per week

De leerkrachten geven maar een paar uur per week les. “Dat is het moeilijke van de hele situatie”, vertellen directeur Berlinda Willaert en adjunct-directeur Ymke Honoré. “We vinden vaak geen mensen die voor een paar uurtjes per week voor de klas willen komen staan. Het is ook pas het eerste jaar dat wij dit probleem hebben. Vorige jaren hoorden we af en toe van andere scholen dat ze geen leerkrachten vonden, maar nu… Het is de eerste keer in mijn vijftien jaar als directeur dat de vacatures die we plaatsen gewoon niet ingevuld raken”, zucht Berlinda Willaert.

Toen ik opgebeld werd met de vraag heb ik heel impulsief ja gezegd, maar ik doe het graag

Volgens René en Jean start het probleem al in het hoger onderwijs. “Het aantal onderwijsstudenten daalt. En wat betreft wiskunde: daar is het heel moeilijk om een master te vinden die voor de klas wil staan. Ook in de talen zakt het aantal leerlingen. Dat is allemaal lang opgevangen geweest, maar op een bepaald moment is die vijver gewoon leeg en we zijn nu op dat punt gekomen. Het is ook normaal dat jonge leerkrachten liever voor een fulltime gaan dan twee uurtjes inspringen.”

Ook Josiane Albrecht (69) keerde terug uit haar pensioen. Zij nam negen jaar geleden al afscheid en maakt nu haar comeback als leerkracht Frans. Ze werkte een hele tijd in Brugge, Veurne en de laatste vijftien jaar van haar carrière stond ze in Pegasus. “Toen ik opgebeld werd met de vraag heb ik heel impulsief ‘ja’ gezegd. Ik was blij dat ze me vroegen, want ik keer graag terug. Niet dat ik me verveel, zeker niet. Met de zorg voor mijn moeder, kleinkinderen en mijn hobby’s is mijn agenda goed gevuld. Maar ik doe het graag.”

Passie

Josiane geeft nu drie uur Frans. “Dat is niet te vergelijken met vroeger. Toen stond ik voltijds voor de klas en had ik 120 leerlingen onder mijn hoede. Maar dat zou ik ook niet meer willen. In die negen jaar is er wel wat veranderd, uiteraard. Alles gaat nu digitaal. Maar daar heb ik geen problemen mee. Eerlijk gezegd miste ik het voor de klas staan niet speciaal hoor. Als je het 38 jaar gedaan hebt, dan denk je: nu is het even genoeg geweest. Elk jaar zat er dan ook wel eens een klas tussen waar het minder goed mee klikte. Maar kijk, na negen jaar onthoud je alleen maar de positieve zaken”, lacht ze.

De drie leerkrachten benadrukken dat ze dit met héél veel passie en enthousiasme doen. “Maar als je thuis komt na vier uur voor de klas te staan, dan voel je wel wat je die dag gedaan hebt”, lacht Jean. “Maar dit houdt ons actief en jong.”

Meer van dat

Ze houden dan ook graag een pleidooi naar andere leerkrachten die met pensioen zijn. “En ook naar de overheid. Het is al versoepeld, maar mocht er bijvoorbeeld een overgangsmaatregel mogelijk zijn in de laatste vijf jaar van je carrière… Flexibel werken, creativiteit en out of the box denken stimuleren: dát is nodig.” René vult aan. “De échte sterren, dat zijn niet wij. Wij zijn bevoorrecht. Het zijn de collega’s die elke dag zes tot acht uur voor de klas staan voor groepen van 25 leerlingen die alle lof verdienen.”

Als je thuis komt na vier uur voor de klas te staan, dan voel je wel wat je die dag gedaan hebt

Voor de directeur en adjunct-directeur is het een goede oplossing. “Het idee is al lachend ontstaan, maar werkt goed. Het is ook fijn om te weten dat de leerkrachten de school zo genegen zijn, dat ze zich hier altijd goed gevoeld hebben. Maar het blijft moeilijk. De vraag naar leerkrachten is groter dan het aanbod. Dit is zeker geen probleem dat zich enkel in onze school voordoet, maar is iets dat je over heel Vlaanderen ziet. We blijven dus zoeken.”