George uit Syrië haalde inspiratie bij Alexander uit Roeselare

We ontmoeten George Al Assaf (38) en Alexander Blomme (33) in de leslokalen van campus Klara van Creo. Niet alleen heeft George er de vierde module Nederlands bij Alexander gevolgd, ook de zevende en achtste module volgt hij bij dezelfde leerkracht.Wanneer ben je in België aangekomen?George: "In augustus 2015 heb ik België bereikt na een lange tocht vanuit Syrië door verschillende landen. In Duitsland hoorde ik dat vluchtelingen in België kansen krijgen om zich snel en goed te integreren en dat ze onmiddellijk de taal van het land kunnen aanleren. Je hebt er geen lange lijst papieren en toelatingen nodig om de landstaal te leren. En de taal spreken van de mensen die mij opvangen, is voor mij een evidentie. Zonder taalkennis ben je niets."Je koos geen leerkracht van vroeger uit Syrië maar wel iemand van Creo?George: "De mensen van Creo betekenen heel veel voor mij. Creo is voor mij een zeer emotioneel gegeven. Toen ik in Roeselare arriveerde, kende ik niemand en wist ik niet hoe ik moest functioneren in deze wereld. Ik was helemaal alleen en stond er ook alleen voor en dat was geen leuk gevoel. Tot ik in Creo Nederlands kwam leren. De mensen hier hebben een warm hart, zijn positief ingesteld en geven les met de glimlach. Ze aanvaarden alle cursisten 100 procent zoals ze zijn. Je voelt je hier welkom. Een buitenstaander heeft geen idee wat dit betekent voor iemand die alles heeft achtergelaten en een nieuw leven probeert op te bouwen."Alexander: "Het is normaal dat Creo een rustbaken is voor hen. Hier leggen ze sociale contacten. De school is de plaats bij uitstek om mensen te ontmoeten. George was één van de eerste anderstalige cursisten en liet meteen een positieve indruk na."Maar na George zijn er nog veel meer anderstaligen gekomen?Alexander: "Heel zeker, dat ziet toch iedereen in het straatbeeld. Misschien dat het van mij een beetje met beroepsmisvorming te maken heeft maar ik merk dat toch overduidelijk. En de bewijzen zijn er ook: het lerarenteam dat Nederlands aan anderstaligen geeft, is van zeven naar om en bij de twintig gestegen. Wij zijn een multiculturele maatschappij geworden en Roeselare is een multiculturele stad. En het is onze taak om die mensen Nederlands te leren en om hen te helpen met hun integratie."Zelfs de keuze voor een leerkracht in deze reeks bleek niet eenvoudig voor jou?George: "Pff, ik heb lang getwijfeld wie ik naar voor zou schuiven want er zijn heel veel kandidaten. Uiteindelijk had ik het lijstje uitgedund tot twee mensen: Rita en Alexander. Bij Rita heb ik module 1 gevolgd en zij is een zeer warme leerkracht, ze geeft rust en stelt de cursisten op hun gemak. Maar toch heb ik Alexander gekozen omdat hij een 'speciale leerkracht' is. Zijn manier om een taal aan te leren, zijn lesgeven, dat ligt mij. Het werkt voor mij en voor heel veel mensen die Nederlands leren."Alexander: "Ik werk met authentiek materiaal zoals krantenartikels. Mijn cursisten moeten eerst woorden begrijpen door de context te snappen en dan geef ik synoniemen van die nieuwe woorden."George: "Rita heeft me de kracht gegeven om te starten met Nederlands en Alexander heeft me de kracht gegeven om verder en dieper te graven, om me nog beter te integreren."Waarom is George een speciale cursist?Alexander: "George is een cursist die iedere leerkracht graag in de les heeft. Vanaf de eerste les toonde hij zich zeer geïnteresseerd en leergierig. George is ook zeer humoristisch en vertelt graag moppen, ook in het Nederlands. Bovendien is George zeer belangrijk voor de sfeer in de klas. Hij wil niet altijd op de voorgrond komen, hij geeft andere cursisten de kans om te antwoorden."Ondertussen heb je een job?George: "Ik werk als boekhoudkundig medewerker in Kortrijk. Ik heb business management gestudeerd aan de universiteit van Aleppo. Ik heb dus een master diploma maar hier in België wordt het slechts als bachelor erkend."Alexander: "Dat is nog een bijkomend probleem voor die mensen. Ze worden nog maar eens geconfronteerd met de harde realiteit dat ze alles verloren zijn, zelfs hun diploma. Het kan jaren duren om een buitenlands diploma erkend te krijgen. Er moeten ongelooflijk veel aanvragen gebeuren, er moeten documenten vertaald worden."George: "Maar ik heb er leren mee leven (lacht). Ik vind het niet zo erg omdat ik nog veel moest opsteken van de BTW- en belastingaangifte en de boekhoudingsprocedures die toch een stuk verschillend zijn in vergelijking met Syrië."Ga je nog terug naar Syrië?George: "Om mijn familie te zien, graag. Maar om er opnieuw te wonen zal niet meer lukken voor mij. Ik heb in Roeselare gewoond en woon nu in Hooglede-Gits. Dit is mijn thuis geworden."