Gene Vangampelaere is de drijvende kracht achter Roeselaars podcast Roeselize.me

Gene Vangampelaere met zijn onmisbaar podcast-attribuut: de veelkleurige microfoons. "Via Roeselize. me willen we het Roeselare-gevoel ook versterken." © Stefaan Beel
Philippe Verhaest

Al vier jaar lang mag Roeselare zich de enige Vlaamse stad met een eigen podcast noemen. Met dank aan Gene Vangampelaere, die Roezelize. me boven de doopvont hield. “Wij brengen geen puur nieuws, maar belichten feiten op een andere manier”, zegt hij.

Voor wie niet weet wat een podcast inhoudt, volgt hier een korte definitie: een podcast is een audio-uitzending waarbij het geluidsbestand op aanvraag wordt aangeboden door middel van webfeeds. Dankzij de introductie van draagbare mp3-spelers zoals de iPod raakte deze vorm van uitzenden snel populair onder radioamateurs. Ondertussen is de markt letterlijk overspoeld met aanbieders, maar eentje richt zich uitsluitend op wat er zich in de Rodenbachstad afspeelt: Roeselize. me. Met Gene Vangampelaere als geestelijke vader.

Hoe ben je op het idee gekomen?

“Toen ik achttien jaar was, wilde ik met mijn leven twee richtingen uit. Ofwel in de informatica, ofwel de wereld van de journalistiek binnen. Ik koos voor het eerste, maar de interesse in die tweede passie bleef hangen. Toen een vijftal jaar geleden de podcasts in de Verenigde Staten een hoge vlucht begonnen te nemen, heb ik besloten de sprong te wagen. En me tegelijk op een niche te richten: ik zou me enkel focussen op wat er zich binnen de Roeselaarse stadsgrenzen afspeelde. Roeselize. me was geboren.”

Wat herinner je je nog van je allereerste podcast?

“Dat was in januari 2016, met de toenmalige burgemeester Luc Martens. Ik ging toen eigenlijk letterlijk bij de mensen thuis op bezoek en had lange gesprekken met hen. Ik gaf mensen de kans om hun ziel bloot te leggen. En dat deden ze ook vaak. Op die manier heb ik een pak interessante gesprekken gehad. Wie me bijblijft? Te veel om op te noemen. Ondernemer Patrick Maselis bleek ook een fervent postzegelverzamelaar te zijn, maar ook het gesprek dat ik in 2017 had met de toen 96 jaar oude Lia Vandenberghe was een verrijking. Eigenlijk moet ik eens checken hoe het nu met haar gaat. Roeselize. me was voor mij ook dé manier om als ‘nieuwe’ Roeselarenaar mensen te leren kennen.”

Hoe zou je je concept omschrijven?

“Als een manier om al luisterend je eigen stad beter te leren kennen. En waarbij je zelfs je moment en locatie kan kiezen. Dat is het grote voordeel van een podcast: dankzij het internet is die altijd en overal beschikbaar. We willen het Netflix van de radio zijn, met een stevige Roeselaarse kapstok. Via Roeselize. me willen we het Roeselare-gevoel ook versterken. We brengen geen puur nieuws, maar proberen feiten op een andere manier te belichten. Door er dieper op in te gaan.”

Je was destijds de eerste podcast die zich volledig aan één stad wijdde.

“En dat is nog altijd zo. Daar ben ik best trots op, maar tegelijk vind ik het vreemd dat ik nog geen navolging heb gekregen. Roeselize. me deed me zelfs al op Radio 1 belanden, waar het fenomeen podcast belicht werd. Maar vergis je niet: er kruipt heel veel tijd en energie in. Het gesprek op zich is het leukst, maar vooraf moet je alles tot in de puntjes voorbereiden en na de opname volgt nog een pak montagewerk. Om een podcast van een twintigtal minuten over te houden, mag je rekenen op anderhalf uur monteren.”

“Gemiddeld beluisteren zo’n 300 tot 350 mensen onze podcasts”

Bereik je veel mensen met je werk?

“Ik weet ook dat ik, door me enkel op Roeselare te focussen, in een beperkte vijver vis, maar dat deert me niet. Mijn doel is om van elke podcast een tijdloos document te maken. Je moet er net na publicatie naar kunnen luisteren, maar tegelijk moet die jaren later nog altijd zijn waarde hebben. Gemiddeld beluisteren er zo’n 300 tot 350 mensen elke podcast. De populairste was die met Kris Declercq toen hij net burgemeester was geworden. Ik probeer om elke maand één uitzending op de wereld los te laten.”

Daar krijg je ondertussen zelfs hulp voor.

“Klopt. Het team van Roeselize. me bestaat nu ook uit Tim Vanholle, Marjoleine Delva, Reinout Van Zandycke en Manu De Meester. Stuk voor stuk mensen die Roeselare in hun hart dragen. Ik zorg wel voor de omkadering. Nu zijn we bezig aan een reeks huiskamergesprekken en ik bereid alles tot in de puntjes voor. Maar dat ik voor de uitwerking op extra helpende handen kan rekenen, is een grote vooruitgang.”

Nummer 40, een huiskamergesprek met jeugdraadvoorzitter Marieke D’hoop, staat sinds eind januari online. Ooit gedacht dat je zó’n reeks zou neerzetten?

“Totaal niet. In 2019 wilde ik ermee stoppen, maar een maand later pikte ik de draad alweer op. Het is gewoon te leuk om te doen. Ik ben van nature ook een sociale mens en ga ervan uit dat iederéén een verhaal te vertellen heeft. Soms moet je wat graven, maar er komt altijd wel iets mooi boven water. Weet je wat het zaligste is? Wanneer je iets ontdekt waar je nog niks over wist. Dan heb ik nog altijd een waw-gevoel.”

Waar droom je nog van?

“Dat meer mensen Roeselize. me leren kennen en we als alternatieve nieuwsbron in Roeselare erkend worden. Onze naambekendheid moeten we nog aanzwengelen, maar daar werken we aan. Op een podcastfestival liep ik Flip Kowlier tegen het lijf en hij had al naar ons geluisterd, zei hij. Zo’n woorden doen deugd.”

http://www.roeselize.me

Privé

Viert op 1 oktober zijn veertigste verjaardag. Getrouwd met Tesha Vanneste (37) en samen zijn ze de ouders van Sam (9) en Jonas (7).

Afkomstig van de Dentergemse deelgemeente Markegem, maar woont ondertussen al dertien jaar in Roeselare.

Loopbaan

Coördinator afstandsonderwijs in de opleiding toegepaste informatica aan Howest in Brugge, ICT-consulent in bijberoep.

Vrije tijd

De podcast Roeselare. me verzorgen en vloggen. Actief bij Meer bomen in Roeselare.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier