Wat in 2020 een moment van verstilling en teleurstelling werd door de coronapandemie, krijgt dit jaar eindelijk een nieuw hoofdstuk. Van 30 mei tot en met 1 juni verwelkomde Poperinge opnieuw het reliekschrijn van de Heilige Bernadette in de Sint-Janskerk. Voor de Poperingse Rita Mareco roept de terugkeer van het schrijn intense herinneringen op. “Een klein stukje Lourdes werd naar hier gebracht. Mensen die door allerhande omstandigheden daar niet meer geraken, konden hier toch wel een beetje dat Lourdesgevoel krijgen”, zegt Rita.
Marie-Bernard van Lourdes is een Frans katholiek heilige. De visioenen van Bernadette waren de aanleiding voor het ontstaan van Lourdes als bedevaartsoord. Bij de H. Bernadette gaat haar reliek over een stukje van haar gebeente.
“Het moment dat kanunnik Piet Vandevoorde aankondigde in een bomvolle kerk dat alles door corona geannuleerd moest worden, vergeet ik nooit meer. Plots werd het muisstil, er was precies iets geknakt. Ik herinner me dat ik heel verdrietig werd, ook heel emotioneel. Iedereen kreeg dat gevoel. Er werd stilletjes geweend, hier en daar een traan weggepinkt, ook bij mij”, vertelt Rita Mareco. Ze maakt deel uit van de werkgroep BBB (Bernadette Bisdom Brugge).
Nare droom
“Iets waar een paar jaar aan gewerkt was, kon plots niet meer doorgaan. Het was precies irreëel, een nare droom. Het eerste moment was ik er, net zoals alle aanwezigen, echt niet goed van. De kerk liep leeg, wij stonden er verweesd. De nacht die hierop volgde heb ik echt niet goed geslapen. De volgende dagen mocht er nog bezoek komen, op afstand. Ik ben er dikwijls van dienst geweest. Je zag dat de mensen er toch wilden zijn, voorzichtig en toch wat bang. Niemand wist hoe dit allemaal zou evolueren. Een geluk dat we het vooraf niet wisten.” Vrijdag en zaterdag kwamen een mooi aantal mensen opdagen in de Sint-Janskerk. “Rustiger en in minder drukte dan op die eerste en laatste dag in 2020.”
Aantrekkingskracht
“Rond een reliek hangt er voor mij een soort mysterie. Je ziet een mooi schrijn, onder een glazen stolp. Je weet dat daar een heel klein stukje in is van iemand die een gewoon, eenvoudig mens was maar door haar bijzonder leven nu een heilige is. Een heel speciaal gevoel dat voor sommige mensen nogal moeilijk te plaatsen is. Voor mij is het echt wel een symbool van een uniek iemand”, zegt Rita.
(lees verder onder de foto)
“Ik heb al het geluk gehad om deze relieken te zien in Lourdes, daar zijn er trouwens verschillende. Vijf jaar geleden waren ze hier ook al. Het had toen al een bepaalde aantrekkingskracht, een beetje moeilijk om uit te leggen. Er is ‘iets’ dat je aantrekt om te gaan kijken en er een moment bij te blijven.”
Dit jaar gaat Rita in juli voor het tiende jaar op rij mee met de Montfortbedevaart. “Wat voor mij iedere keer heel belangrijk is: een bezoek aan de grot, in groep maar ook heel graag alleen. Voor mij is het er iedere keer thuiskomen Voor de grot zitten op een van de banken of op het muurtje bij de Gave, overdag, ’s avonds laat… Er mogen nog zoveel mensen zijn, plots wordt het stil om me heen, heel stil”, legt Rita uit. “Alleen met de Lieve Vrouw in de grot. Zij kijkt mij aan, ik kijk Haar aan, meestal zeg ik niets, ik zit er gewoon te kijken om het geheel over me te laten komen. De plaats waar de hemel de aarde raakt en waar je zelf geraakt wordt.”
Het reizende schrijn
“Ik heb me een beetje verdiept in het leven van de H. Bernadette. Je weet dat er in dat schrijn een stukje is van iemand die Onze Lieve Vrouw ‘gezien’ heeft. Eigenlijk moet je niet alles begrijpen om in iets te geloven. Soms lijkt het wat onwaarschijnlijk en tegelijkertijd geeft het me een goed, warm en vredig gevoel.”
Dat het reliekschrijn van Bernadette ‘reist’ vindt Rita goed. “Een klein stukje Lourdes wordt naar hier gebracht. Mensen die door allerhande omstandigheden daar niet meer geraken, kunnen hier toch wel een beetje dat Lourdesgevoel krijgen. Het gaat ook door in Sint-Janskerk, hier is ook een sfeer met een hoog Maria aanwezigheidsgevoel. Het reliek dat aanwezig is vooraan in de kerk kan dit gevoel alleen maar versterken, denk ik.”
