Geen gezondheidsvakanties voor kinderen uit Wit-Rusland bij Curd en Rita

In de grote vakantie is het huis van diaken Curd Fieux en zijn echtgenote Rita Christiaens normaal nooit leeg. Heel de zomer lang zijn er kinderen uit Wit-Rusland die er hun vakantie komen doorbrengen. “Dit jaar is ons huis echter leeg”, klinkt het.

“Normaal komen hier in de maanden juli en augustus kinderen uit Wit-Rusland op gezondheidsvakantie”, begint Curd. “Dit jaar moesten de visums aangevraagd worden in april en dat lukte niet, want het was nog volle ‘coronatijd’. Ik zou normaal ook een week in Rusland geweest zijn, maar ook dit viel in het water.”

Besmette zone

“Nochtans was die gezonde lucht zo nodig, dit jaar misschien zelfs nog iets meer want er zijn bosbranden geweest rond de centrale van Tsjernobyl. De kinderen die bij ons komen, wonen vrij dicht bij de centrale, slechts 40 km in vogelvlucht, in de eerste zone rond de centrale die weer bewoond is in Wit-Rusland. Ze spelen zo weinig mogelijk buiten, want de grond zit vol radioactiviteit in deze zwaar besmette zone rond Tsjernobyl. Als het regent is het niet zozeer een probleem, dan blijft die radioactiviteit op de grond en hebben ze er weinig last van. Bij droogte is het erger. De kinderen die daar wonen gaan zoveel mogelijk op gezondheidsvakantie.” Volgens berichten zou alles daar nog voor drie- tot vierhonderd jaar radioactief zijn.

In onze bubbel

Wat Curd vooral bezighoudt is dat er weinig rond humanitaire hulp gebeurd is door corona. Ook de kinderen uit Wit-Rusland konden niet naar België komen, maar dat zijn zaken waar niemand bij stil staat. Zowel in juli als in augustus verblijven er normaal vier Russische kinderen in het gezin van Curd en Rita. “Er zijn er twee in juli, twee in augustus en twee anderen die in een instelling verblijven, blijven hier de hele vakantie. De oudste die 17 is zou voor de 10de keer komen.”

Normaal gezien zou ik mee terug naar Rusland gaan en daar een tijdje blijven

Wanneer de bus met de eerste lichting kinderen eind juli weer naar Rusland vertrok, zou Curd meegegaan zijn om er enkele dagen ter plaatse te blijven. “Een meisje dat hier nog op vakantie kwam moest dan net bevallen.” Terugkeren zou gebeuren met de bus met kinderen die in augustus in België verblijven. Dat er Belgen meerijden maakt dat de bus, die toch nooit vol zit, door meer mensen mee kan betaald worden, want je betaalt gewoon je busreis. “Het doet pijn te horen dat iedereen maar naar het buitenland op reis kan en dat de kinderen niet mogen komen. “Waren ze hier geweest, dan zaten ze in onze bubbel en kwamen ze niet in contact met andere mensen. Ze spelen hier dagelijks buiten in de tuin, hebben er hun kamp en amuseren zich rot. Op het gras spelen kan bijvoorbeeld al niet bij hen thuis.”

Hoop

Curd is er wel van overtuigd dat mocht het coronavirus volgend jaar nog niet weg zijn, er meer rationele beslissingen zouden genomen worden. “Nu bleven de kinderen – en wij ook – tot midden mei hopen dat het nog zou lukken, maar niets was minder waar.” Regelmatig hebben Curd en Rita eens contact met de kinderen via internet. Het koppel hoopt nu op de kerstperiode, want dan laat de Waalse organisatie een bus naar België komen. “Mocht dat kunnen, dan kunnen enkele van onze gastkinderen meekomen! We hopen nu ook dat we geen te slecht imago van ons land de wereld insturen, want qua coronacijfers staan we er wel niet goed voor!”