Gabriël Verdonck is oudste lid van wandelclub Nooit Moe Boezinge

Gabriël Verdonck. © (foto RLa)
Redactie KW

Wandelclub Nooit Moe viert dit jaar z’n 40-jarig bestaan en wil dat met de nodige luister vieren, maar de start verloopt alvast in mineur. Omwille van de coronamaatregelen gaat de wandeltocht Dwars door de Frontstreek, voorzien op 5 april, alvast niet door. Ook over de Midweektocht op 28 april is nog geen zekerheid.

Wandelclub Nooit Moe Boezinge vzw telt momenteel iets meer dan 250 leden. Per jaar worden vijf wandeltochten georganiseerd, waarvan twee in Boezinge, twee in Ieper en een in Zillebeke, goed voor jaarlijks 6 à 7.000 deelnemers en een vijftal busreizen naar bevriende of minder bekende wandelclubs in Vlaanderen, Wallonië of het buitenland.

Het begon allemaal met een eenvoudige zondagmorgenwandeling rond de kerktoren van Boezinge in 1980, zo lezen we in het voorwoordje van de eerste voorzitter Gilbert Pattou in het clubbblad van 1995. Tijdens de wintermaanden waren er geen uitstappen met de wielertoeristen en een aankondiging in het parochieblad was goed voor een start met 55 deelnemers.

150 tochten per jaar

“Ik was toen net met pensioen, toen ik in 1999 die aankondiging zag staan in het parochieblad”, vertelt de 84-jarige Gabriël Verdonck, die nog meer dan 100 tochten per jaar wandelt. “Samen met mijn partner, Margriet Vandenabeele uit Boezinge, liet ik me aansluiten bij de club. In het begin voor tochtjes rond de Boezingse kerktoren en kort daarna ook op verplaatsing. Op onze eerste tocht in Beselare, vonden we de zaal niet. (lacht) Ik kreeg de smaak te pakken en trok geleidelijk de afstanden op. In 2001 werd ik met 173 wandelingen kampioen en het jaar daarop stapte ik 2.232 kilometer, goed voor de kilometerkampioenstitel. Al de tochten en afstanden werden nauwkeurig in wandelboekjes opgetekend, een hele schoenendoos vol. Pas sinds een paar jaar, sedert de wijziging van het clubreglement, vul ik dat niet meer in. Maar als je uitrekent dat ik 100 tot 150 tochten per jaar stap, goed voor gemiddeld meer dan 1.500 kilometers, is de som vlug gemaakt. Artrose maakte een eind aan die lange tochten, maar ik stap nog elk weekend mijn tochtjes tot 10 kilometer. De meeste uitstappen doe ik nog altijd de met de fiets. Alleen bij slecht weer of grotere verplaatsingen komt de auto uit de garage.”

“Op onze eerste tocht in Beselare vonden we de zaal niet”

Gabriël en Margriet houden heel wat mooie herinneringen over aan de clubuitstappen. “Ooit trokken we naar een internationale tocht in Parijs. Bij aankomst was het er gesneeuwd en de pijlen op de grond waren niet meer zichtbaar. Op de terugweg moesten we de autostrade verlaten, waardoor we pas ‘s morgens vroeg thuis geraakten. Op een tocht in het schipperskwartier in Antwerpen trokken de verlichte vensters natuurlijk de aandacht van de mannen”, lacht Gabriël, die vroeger een hoeve uitbaatte in de Hazewindstraat in Vlamertinge. Hij is de weduwnaar van José Mazereel, vader van Carine en Ria, grootvader van Miet, Roel en Lore en overgrootvader van Cis en Vic. “Ik ben altijd actief gebleven”, vervolgt Gabriël. “Zo ondernam ik fietstochten in Hongarije, Italië, Compostella, de Alpen, de Vogezen, beklom de Stelvio en de Mount Ventoux.”

“Hij ondernam verschillende bedevaarten”, vult Margriet aan, “om vergiffenis te vragen voor zijn jeugdzonden. (lacht) Gezond blijven, in beweging blijven en in de tuin werken, wil ik graag zo lang mogelijk doen”, besluit de kwieke tachtiger.

Afwachten

“De coronamaatregelen gelden tot 3 april. De kans is heel groot dat deze periode zal verlengd worden, waardoor we nu reeds de beslissing hebben genomen om onze tocht ‘Dwars door de Frontstreek’ van zondag 5 april te annuleren. Voorlopig wachten we nog af om te beslissen of onze midweektocht ‘In en rond Boezinge’ van dinsdag 28 april in Boezinge kan plaatsvinden”, aldus voorzitter Marvin Verbeke. (RLa)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier