Funerarium Rommelaere wordt uitvaartzorg De Korenbloem

Bij het funerarium nabij de rotonde aan de Keibergstraat v.l.n.r. Trui Deketelaere en haar man Filip Demol, David Lezy en zijn vrouw Annick Goeminne, Joris Rommelaere en zijn ouders Frieda Casier en Luc Rommelaere. (foto JS)
Johan Sabbe

Na ruim een halve eeuw en drie generaties van vader op zoon komt het Funerarium Rommelaere in nieuwe handen. Luc Rommelaere, zijn vrouw Frieda Casier en hun zoon Joris laten hun begrafenisonderneming over aan de Torhoutenaren David Lezy en Filip Demol. Beiden hebben heel wat ervaring in de sector. Hoewel de meeste mensen het zonder twijfel nog lang over ‘Rommelaeres’ zullen hebben, krijgt de zaak een nieuwe naam: Uitvaartzorg De Korenbloem.

De keuze van de benaming is weloverwogen. Het funerarium, gelegen aan de rotonde van de E403-afritweg en de Keibergstraat, bevindt zich op de wijk ‘t Rozeveld, die ook De Korenbloem genoemd wordt. Plus: aan korenbloemen wordt een helende kracht toegeschreven en vooral in Frankrijk staan ze symbool voor de herinnering aan overleden mensen.

Doodskisten en trappen

De twee mannen die de begrafenisonderneming overnemen, wonen elk met hun gezin in Torhout. David Lezy (52) is getrouwd met Annick Goeminne (48) en geeft les aan de plaatselijke blo-school De Torretjes. Al meer dan 20 jaar is hij in bijberoep in de uitvaartsector actief. Ook vennoot Filip Demol (46), die getrouwd is met Trui Deketelaere (46), kent het wereldje van nabij, maar minder lang dan David. Filip coördineert de Torhoutse Kringwinkel en zal die functie behouden, al zou het kunnen dat hij daar zijn diensturen wat terugschroeft. Evenzo wil David blijven lesgeven, maar met een verminderde opdracht. Beiden zullen sowieso nog even afwachten hoe het met hun nieuwe uitdaging loopt.

We blijven kiezen voor huiselijkheid

David kwam door een vriend uit Ingelmunster in de uitvaartsector terecht. “Die had toen een begrafenisonderneming en vroeg me om af en toe wat te helpen”, zegt hij. “Ik woonde nog in Izegem, de stad waarvan ik oorspronkelijk afkomstig ben. Zo raakte ik vertrouwd met de uitvaartdiensten en het vervoeren en opbaren van overledenen. Ik verhuur intussen een eigen lijkwagen en regel voor diverse begrafenisondernemingen het transport. Aan Syntra West geef ik les in de opleiding tot begrafenisondernemer. En in het rouwcentrum van Peter Depoorter in Izegem help ik al jaren bij de uitvaartzorg. Zo ook sprong ik geregeld bij toen Luc Rommelaere en zijn vrouw Frieda het druk hadden. Toen zij besloten om hun zaak over te laten, was het de uitgelezen kans om samen met Filip op beroepsvlak een nieuwe stap te zetten. Ik ken Filip al lang, nog van toen we beiden in de Torhoutse Wereldwinkel actief waren. Het klikt perfect. Ook met Luc en Frieda, op wier hulp we kunnen blijven rekenen.”

Pionier

De begrafenisonderneming Rommelaere kende haar prille start eind 1969 met Lucs vader Edmond als pionier. Luc (72) en Frieda (70), die aan de Boeiaardstraat wonen, bouwden de zaak daarna uit tot wat ze nu is, vanaf eind jaren negentig bijgestaan door zoon Joris (48), die intussen naar Diksmuide verhuisde. Joris heeft onder de naam Mobilcare ook een aantal jaar aan ziekenvervoer gedaan, maar is daar al geruime tijd mee gestopt.

We zullen ook thuisopbaringen mogelijk maken

Edmond Rommelaere, die op 30 januari 1972 op amper 56-jarige leeftijd overleed, maakte aanvankelijk enkel doodskisten. Hij deed dat eerst in een atelier aan de Boeiaardstraat, dat hij deelde met zijn schoonvader Gaston Verlinde, alom bekend voor zijn houtsnijwerk, vooral kerkmeubilair.

“Vader verhuisde naar een groter atelier aan de Tuinstraat, die in die periode nog Spoorwegstraat heette”, vertelt Luc. “Toen het ambachtelijk maken van doodskisten niet rendabel meer was, schakelde hij over op het vervaardigen van trappen. Als jongetje van 14 begon ik bij hem te werken. Zo leerde ik in de jaren zestig doodskisten én trappen maken.”

“In december 1969 werd mijn vader uiteindelijk begrafenisondernemer. Eerst maakte hij nog een tijdje zelf kisten, maar vrij snel kocht hij ze in. De trappenmakerij bleef zijn hoofdbezigheid. Toen hij begin 1972 stierf, hebben mijn broer Jozef en ik samen met onze moeder Louisa Verlinde de zaak voortgezet. Sinds 1979 staan Frieda en ik aan het roer.”

“Ik ben nog een heel eind trappen blijven maken, maar heb me toen volledig op het beroep van begrafenisondernemer toegelegd. Een mijlpaal was 1 mei 2000, toen ons funerarium aan de Keibergstraat openging. Met twee grote rouwkamers die uitkijken op de tuin. Het geheel straalt een huiselijke en rustgevende sfeer uit.”

Blijven meehelpen

“We zullen het levenswerk van de familie Rommelaere voortzetten”, verzekeren David en Filip. “Met Uitvaartzorg De Korenbloem blijven we kiezen voor huiselijkheid. Met aandacht voor wat de nabestaanden willen. We zullen ook thuisopbaringen mogelijk maken. We beschikken niet zelf over een aula, maar bieden de families die geen rouwdienst in de kerk willen, straks niettemin afscheidslocaties aan. Belangrijk is dat Luc en Frieda ons blijven bijstaan.”

“Ik wil heel graag nog wat meehelpen en waar gewenst bij nabestaanden langsgaan”, zegt Frieda. “Dat zorgt voor een geleidelijke overgang. Luc, Joris en ik danken iedereen voor het vertrouwen.”

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier