Frauke Vandekerckhove (27) is taxidermiste: “Het is eigenlijk puzzelen, maar dan voor gevorderden”

Frauke in de weer met een gans: “Alles wat onder en in de huid zit, moet schoongemaakt worden.”©Kurt De Schuytener Kurt De Schuytener
Frauke in de weer met een gans: “Alles wat onder en in de huid zit, moet schoongemaakt worden.”©Kurt De Schuytener Kurt De Schuytener
Kurt Vandemaele
Kurt Vandemaele Reporter

Het is een klein winkeltje in de Langebrugstraat, met zo’n gebogen etalageraam. Twee opgezette zwanen slaan er trots de vleugels open, alsof ze samen aan het dansen zijn. Sinds augustus heet het winkeltje Little Miss More. Er is een jonge taxidermiste gehuisvest. Binnenkort herdoopt ze het tot ‘Sauvage’. Wild.

“Frauke is mijn naam, dat is een klein vrouwtje, dus Little Miss. En ‘More’ of ‘Meer’, omdat ik van alles doe. Ik ben grafisch ontwerpster en ik maak ook allerlei illustraties”, zegt Frauke Vandekerckhove. En ze toont een prachtig geïllustreerde gids die mensen ontvangen wanneer ze bij haar een workshop volgen. “Ik heb altijd een passie voor dieren gehad,” vertelt ze. “Levende dieren dan. Ik vond het altijd jammer dat er niets van overbleef wanneer ze stierven.” Dat heeft ze wel vaker meegemaakt in het Houthem waar ze opgroeide, een landelijk gehucht van de Waalse faciliteitengemeente Komen-Waasten. “Thuis had ik altijd dieren. Maar onze katten hadden er een kort leven. Ze werden omvergereden, vergiftigd of ze verdwenen gewoon. En ik wou ze op de ene of andere manier laten bestaan, een eeuwig leven geven.”

Knutselen met lijkjes

Zodra je een voet binnen zet in Little Miss More merk je dat Frauke om dieren geeft. Er goed zichtbare pancarte geeft mee dat ‘Geen van deze dieren werd gedood om op te zetten. Ze komen van dierentuinen, kwekers of dierenwinkels waar ze gestorven zijn door ziekte of ouderdom.’ Het lammetje dat er in de rekken ligt, is doodgeboren. “De boer heeft het nog trachten te reanimeren met mond-op-mond-

beademing, maar het mocht niet baten.” De alpaca, het grootste dier dat er staat, komt van een kweker. “Hij dacht dat het dier aan het slapen was. Bleek dat het gewoon dood lag.” Ze zegt het met bedroefde stem.

Al van in de tijd dat ze grafisch ontwerp en illustratie aan het KASK in Gent studeerde, was Frauke aan het knutselen met dierenlijkjes. Een opleiding heeft ze nooit gehad. “Die bestaat gewoon niet in België”, zegt ze. “Ik ben gaan rondvragen bij taxidermisten of ze niemand zochten om op te leiden, maar overal ving ik bot. Ik ben toen maar zelf online beginnen zoeken, boeken gaan lezen en gaan experimenteren met dode dieren die ik vond.”

Je kan bij Frauke al opgezette vogeltjes vinden voor 150 euro. Voor een rotgans betaal je 250 euro, voor een rode ibis 1.350. “Dat heeft te maken met de zeldzaamheid van de vogel en het werkt dat erin kruipt. Alles wat onder en in de huid zit, moet schoongemaakt worden: de botjes, de oogjes, de hersentjes, de spieren moeten eraf en de huid moet vetvrij gemaakt worden.” Waarna alle stukjes van de bouwdoos weer in elkaar gezet worden. Het is knutselen met lijken. “Eigenlijk wel, het is puzzelen voor gevorderden”, lacht ze. “Want alle botjes passen maar op één specifieke manier in elkaar.”

Voor wie vogels en andere kleine dieren van dichtbij wil bekijken, kan je op geen betere plek zijn. In de winkel zie je vooral exotische soorten. In haar open atelier daarachter staat een torenvalkje op een klant te wachten, enkele houtsnippen ook, met die lange snavel, een roodborstje en een Vlaamse gaai. “Die mogen niet verkocht worden. Inheemse soorten mag je uitsluitend voor educatieve doeleinden opzetten. Dat is om ze te beschermen tegen stropers. Dus enkel als ze een natuurlijke dood gestorven zijn, komen ze hier binnen.” In haar atelier staat er ook een vosje en een das. Mag dat dan? “Als je kunt bewijzen dat ze bejaagd zijn tijdens het jachtseizoen door een jager met een correcte vergunning, dan mag alle jachtwild.”

Hond in de diepvries

Je eigen huisdier mag je ook laten opzetten. “Ik heb een hond in de diepvries zitten”, zegt Frauke. “En een kat. En twee konijnen ook. Mensen met een volière komen vaak met exotische vogeltjes langs. Voor In Flanders Fields ga ik nu een rat opzetten. En ik ga ook hun hondje restaureren. Ze hebben een hondje van 100 jaar oud, dat niet meer in al te goede staat is. Ze waren op zoek naar een nieuwe taxidermist en ze zijn op mij gevallen.”

Dromen van tijger

Een goede keuze als je ziet wat ze in haar atelier met een jaguar aan het doen is. Een exemplaar dat 80 jaar geleden al werd opgezet en dringend aan een grote onderhoudsbeurt toe was. “Hij kwam binnen met gaten, met ontbrekende tanden en een stuk van zijn tong. Ik werk graag aan zo’n dier. Die vlekken, die rosetten, dat is zo’n patroon waar ik als graficus graag naar kijk.” Ze hoopt ooit een tijger op te zetten. “Dat zijn majestueuze dieren. En het patroon van de huid is geweldig. Ik zei het al, ik ben heel grafisch aangelegd.” (lacht)

Alle mensen zijn gelijk, maar tegelijk zijn we ook allemaal verschillend, anders. ‘Anders’ zoomt in op mensen die bewust of onbewust afwijken van de norm. Noem ze ‘buiten gewoon’.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier