Frank Vervaeke van Stasegem LOOPT!: “Misschien doe ik dit uit een soort idealisme”

“Als er iets moet gebeuren en er staat niemand op, dan doe ik het zelf.” Een quote van Frank Vervaeke. Een die de Stasegemnaar typeert. Hij is de bezieler van Stasegem LOOPT!, een loopwedstrijd voor het goede doel die straks aan zijn tiende editie toe is, en hij is ondertussen ook een van de mooimakers van zijn dorp. Een gesprek.

Toen café Het Brouwershof ruim een decennium geleden de deuren sloot en de daaraan gekoppelde loopwedstrijd binnen het Harelbeeks Joggingcriterium wegviel, was er geen enkele loopwedstrijd meer in Stasegem. Dat was een doorn in het oog van Frank Vervaeke, ex-voetballer en nu een gepassioneerd loper. “En niet alleen bij mij, maar bij vele Stasegemnaren”, aldus de 54-jarige magazijnier bij Brooklyn, die getrouwd is met Ann Rosseel (54) en twee kinderen Julie (25) en Emile (21) heeft. “Maar er was niemand die het voortouw nam. Ik deed dat dan maar en zo is Stasegem LOOPT! ontstaan.”

Tien jaar later staat de wedstrijd nog altijd op de loopkalender. “Na onze allereerste editie wist ik meteen dat er een tweede zou komen, maar ik had niet durven voorspellen dat we dit tien jaar zouden volhouden. Toch zeker niet in de grootorde zoals we onze wedstrijd ondertussen kennen. De allereerste keer klokten we af op 297 deelnemers, dat vond ik al erg veel. Sinds 2013 overschreden we al telkens de kaap van 500 lopers. Dat is ongelooflijk. Ons succes heeft ook een keerzijde: omdat er veel sportievelingen afkomen, hebben we meer organisatiewerk. Het is druk, heel druk zelfs op sommige momenten. Gelukkig beschik ik over een prima bestuursploeg. Al mogen er nog altijd mensen bijkomen. Bij voorkeur dan vrouwen, zodat er meer evenwicht komt qua sekse. Want almaar meer vrouwen zijn beginnen te lopen, onze vrouwelijke bestuursleden kunnen dan misschien beter die noden inschatten.”

Met klassement

“Waarom wij zo succesvol zijn? Omdat onze opbrengst telkens naar een goed doel gaat, vermoed ik. Bij ons is lopen méér dan zomaar een wedstrijd afwerken. Soms krijg ik zelfs de vraag om onze wedstrijd zonder klassement te laten doorgaan. Maar we houden de boot af, willen nog altijd een manche van het Harelbeeks Joggingcriterium blijven. Nu komen er telkens veel klassementslopers van dat regelmatigheidscriterium af. Als dat wegvalt, haken misschien veel lopers af.”

“Ja, het is al in me opgekomen om met Stasegem LOOPT! te stoppen”, geeft Frank Vervaeke toe. “Maar een paar weken na de wedstrijd begint het dan toch weer te kriebelen. Het is net een drug. Ik kan terugvallen op betrouwbare en hardwerkende medewerkers, ook qua sponsorinkomsten mag ik niet klagen. Al merk ik wel dat de sponsorbudgetten bij bedrijven almaar kleiner worden. De wetten om iets te mogen organiseren, worden ook strenger. Dat maakt het er absoluut niet eenvoudiger op. Wat ik voor de tiende editie bijvoorbeeld allemaal niet heb moeten invullen qua paperassen… (zucht) Ik moest nu zelfs een drankvergunning aanvragen om in de bar van de Zuiderkouter (cultureel centrum in Stasegem, red.) drank te mogen schenken. Ook het parcours uittekenen, is niet simpel. Dit keer hebben we het opnieuw aangepast, op vraag van de politie. Al begreep ik hun standpunt wel.”

Ja, ik heb er al aan gedacht om ermee te stoppen, maar Stasegem LOOPT! is net een drug

Het mag duidelijk zijn: Frank Vervaeke heeft organisatietalent. “Vanwaar dat talent komt, weet ik niet. Als er iets moet gebeuren en er staat niemand op, dan doe ik dat zelf. Voor ik met Stasegem LOOPT! begon, had ik nog nooit iets in elkaar gestoken. Ik was wel leider bij de scouts, maar dat valt in niks te vergelijken met de organisatie van een loopwedstrijd. Het was eigenlijk nooit de bedoeling om zo’n grote organisatie te hebben. We hadden het eenvoudiger kunnen houden, zonder er een goed doel aan te koppelen. Dan zou ik een pak minder werk gehad hebben, maar dat wou ik niet. Van in het begin was het mijn idee om niet zomaar iets te organiseren. En blijkbaar sloeg dat aan. Ik herinner me dat we voor onze eerste Stasegem LOOPT! gehoopt hadden om 1.000 euro aan het Kinderkankerfonds te kunnen doneren. Het werd uiteindelijk zelfs 5.000 euro. Toen ik dat bedrag mocht overschrijven, gaf me dat een enorme voldoening.”

Mooimaker

En naast de loopwedstrijd voor het goede doel zet Frank Vervaeke zich sinds kort ook nog op een andere manier in voor de medemens. Hij mag zich een van de mooimakers van Stasegem noemen, nu hij op geijkte tijdstippen zwerfvuil gaat verwijderen.

“Het was de vorige sportfunctionaris, Frank Malisse, die met het idee van ‘plogging’ op de proppen kwam. Dat is een combinatie van joggen en afval oppikken, een trend die uit Zweden is overgewaaid. Maar je moet eens proberen om vuilnis op te rapen terwijl je loopt. Daarom hou ik meer van ‘zwoppen’, dat staat voor telkens de twee eerste letters van ‘zwerfvuil opruimen’. Het is best opmerkelijk wat je tijdens zo’n poetsbeurt allemaal vindt. De laatste keer hadden we liefst 17 zakken met afval en even veel gevulde pmd-zakken. Of zo’n opruimactie dan wel nuttig is? Ik vind van wel. Kan je één iemand aanzetten tot sorteren, is de missie al geslaagd. Misschien doe ik dit vanuit een soort idealisme. Ik heb een boon voor het milieu, en ik cijfer me graag weg voor andere mensen, ik denk dat ik dat van mijn ouders heb meegekregen.”