Frank en Heidi verloren vijf jaar geleden hun zoon: “We willen de verhalen over Jorn blijven horen”

Frank Bertier en Heidi Delporte aan het graf van hun zoon Jorn: “De voorbije vijf jaar wisselden betere en mindere periodes elkaar af.” © JCR
Anton Peene Reporter

31 oktober 2016. Een dag die voor altijd een keerpunt zal zijn in het leven van de familie Bertier-Delporte. Jorn, de oudste zoon van het gezin van toen bijna 21, liet het leven na een verkeersongeval langs de Armentierseweg. Bijna exact vijf jaar na deze noodlottige dag blikken ouders Frank Bertier (47) en Heidi Delporte (48) terug op de emotionele rollercoaster van de voorbije vijf jaar. Het sterke koppel kijkt ook voorzichtig naar de toekomst.

“Mensen zeggen soms dat het leven doorgaat, maar dat zijn vaak mensen die zoiets nog niet meemaakten. Ik heb dan ook veel moeite met die uitspraak”, lucht vader Frank zijn hart.

De komende weken wordt het weer extra zwaar voor het gezin uit de Kapellerie in Wijtschate. Enerzijds is er de sterfdatum van Jorn, maar over enkele weken is er op 24 november ook zijn verjaardag. Frank: “Het is niet te geloven dat we nu al vijf jaar verder zijn. De tijd is voorbijgevlogen. De voorbije vijf jaar wisselden betere en mindere periodes elkaar af. Nu zit ik opnieuw in een moeilijke periode. Ik voel me steeds de kapitein van het gezin met als motto ‘vrouw en kinderen eerst’ en ik denk te weinig aan mezelf. We proberen de draad op te pikken, maar zoals vroeger wordt het nooit meer. Ons leven is in twee gesplitst: een leven voor en en een leven na het ongeval. Zelf verloor ik enkele maanden voor Jorn ook nog mijn vader en intussen is ook de vrouw van Heidi’s broer overleden. Ik was bovendien zelf even op de sukkel met mijn gezondheid. Alles samen is dat heel veel in een korte tijdspanne.”

Uitlaatklep

Van in het begin kon Heidi makkelijker praten over alles. “Ik heb makkelijker mijn gevoelens kunnen uiten en heb weinig opgekropt”, zegt Heidi. “Ik merk dat Frank nu rapper dan in het begin praat met mensen over Jorn. Uiteraard wissel ik ook betere en mindere momenten af. Ik schakelde sinds kort hulp in van een psycholoog en dat helpt mij.”

Frank en Heidi zijn ondanks alles als koppel sterk overeind gebleven. “In het begin was het natuurlijk wat zoeken”, klinkt het. “Als Frank verdrietig is, dan weet ik dat ik hem best even alleen laat. Het is belangrijk dat je elkaar vrijheid gunt, ik heb soms ook even nood om alleen te zijn.”

Onze deur staat open voor wie Jorn gekend heeft, we willen de verhalen over hem blijven horen

“We wandelen en fietsen veel samen, maar hebben ook onze uitlaatklep”, vult Frank aan. “Dat is voor mij onder meer het fietsen met de Lustige Fietsers (een fietsclubje met leden uit Wijtschate, Hollebeke en Ieper, red.). Zij halen ook nog vaak herinneringen op aan Jorn en dat vinden we belangrijk.”

Elk jaar komen er nog vrienden langs bij Frank en Heidi en ook dit jaar plannen ze opnieuw een bezoek. Frank: “Eerst drinken ze een Fristi bij het graf. Dat dronk Jorn graag en de vrienden van Team 95 – verwijzend naar het geboortejaar van de bende – komen na het Fristi-moment nog even binnen”, duidt Frank. “Enkele weken geleden organiseerde Team 95 nog een wandeling en een etentje. Samen met onze vrienden en familie waren we met 35 man, een recordaantal. Het is dan het uitgelezen moment om herinneringen op te halen. We horen zelfs nu nog nieuwe anekdotes over Jorn. Ik denk trouwens dat die bende door dit drama ook sneller volwassen is geworden en je merkt dat Jorn ook een soort bindmiddel is voor de vriendengroep. Die ontmoetingen zijn voor ons hartverwarmend en we zijn blij dat het contact er nog steeds is. Maar het blijft ook een beetje dubbel. Je ziet hen volgende stappen zetten in het leven: een huis kopen, trouwen, gezinsuitbreiding… We zijn uiteraard blij voor hen, maar het is ook zwaar om te beseffen: waar zou Jorn nu gestaan hebben? Zou hij nog steeds in de Colruyt werken? Waar zou hij nu voetballen? Zou hij al alleen wonen? Allemaal vragen die onbeantwoord zullen blijven.”

Nieuw leven in de brouwerij

Frank en Heidi hebben met Timon (24) en Rune (16) nog twee zonen. Rune trad intussen in de voetsporen van Jorn als jobstudent bij Colruyt. Timon trouwde onlangs voor de wet met Marlies. Samen met Marlies en haar kinderen Marie (10) en Daniëlle (9) trokken ze er onlangs nog op uit naar zee. “Marlies en haar dochters hebben Jorn nooit gekend, maar nu ze deel uitmaken van ons gezin willen we hen zoveel mogelijk meegeven over hem”, benadrukt Heidi. “Het nieuwe leven in de brouwerij bezorgt ons afleiding en troost. We hebben veel plezier beleefd op de uitstap. Maar ook hier is er de keerzijde: we waren niet compleet. We nemen wel overal een foto mee van Jorn, zo is hij toch bij ons.”

“Ons leven is in twee gesplitst: een deel voor de dood van Jorn en een deel erna”, vertellen Frank en Heidi.
“Ons leven is in twee gesplitst: een deel voor de dood van Jorn en een deel erna”, vertellen Frank en Heidi. © JCR

De plaats van het ongeval ligt op enkele kilometers van waar Frank en Heidi wonen en het is vlakbij de woning van Heidi’s ouders. “Die plek vermijden zou quasi onhaalbaar geweest zijn. We hebben er weinig moeite mee om er voorbij te rijden”, aldus Heidi. “Al doet het ook wel pijn, je passeert er en beseft dat zijn leven daar abrupt stopte. In februari 2020 – net voor de coronacrisis – plaatsten we op de plaats van het ongeval ook een SAVE-bord.”

Lotgenoten

Sinds enkele jaren zijn Frank en Heidi ook sterk toegegroeid naar Koenraad Ryckeboer en Marijke Denys, die eind 2017 hun dochter Louise verloren bij een verkeersongeval. “Blijkbaar kenden Louise en Jorn elkaar van in het uitgaansleven”, weet Frank. “Wij leerden elkaar via via kennen en intussen hebben we een hechte band. We hebben iets gelijkaardigs meegemaakt en voelen ons lotgenoten. Koen en ik hebben intussen al deelgenomen aan enkele serieuze fysieke uitdagingen: de Dodentocht, de kustlijn afwandelen en de Western Front Trail. Binnenkort volgt er wellicht een nieuwe uitdaging”, knipoogt Frank. Ook Heidi en Marijke schieten goed met elkaar op. “Het klikt heel goed tussen ons. Soms zegt een blik genoeg. Als Koen en Frank een sportieve uitdaging aangaan, zij wij hun grootste supporters.”

Met het Allerheiligenweekend voor de deur zal er weer meer passage zijn op het kerkhof, op enkele meters van waar Frank en Heidi wonen. “Dat het kerkhof zo dicht is, vinden wij geen probleem. Integendeel, zo is Jorn nog steeds dichtbij”, zegt Heidi. “Vermoedelijk zullen er ook weer heel wat online steunbetuigingen volgen. Dat doet deugd, maar we hebben meer aan een fysiek bezoek. Ik merk dat sommigen nog steeds de drempel moeten overwinnen om ons te bezoeken, maar ik wil benadrukken dat ze ons daar echt een plezier mee doen. Onze deur staat open, we willen de verhalen over Jorn blijven horen.”

Eerbetoon in Anderlecht

Jorn was een fervente Anderlecht-fan. Als voetbaltalent doorliep hij zelfs nog de jeugdreeksen bij KSV Roeselare en speelde hij er onder meer samen met Leander Dendoncker (ex-Anderlecht en nu Wolverhampton). Na het overlijden trokken de vrienden en familie naar het stadion van Anderlecht om een eerbetoon te houden tijdens de Europese match van Anderlecht tegen Mainz. “Zondag speelt Anderlecht thuis tegen OH Leuven en de lokale supportersclub Purple Poppies liet weten dat ze Jorn willen eren met een spandoek. Dat is een heel mooi gebaar.”

Frank en Heidi kijken ook voorzichtig naar de toekomst. Volgend jaar is er alvast een belangrijke gebeurtenis. “Nadat Timon en Marlies dit jaar voor de wet trouwden, doen ze dat volgend jaar voor de kerk. Dat is iets waar we naar uitkijken, maar ik weet niet of ik uitbundig zal kunnen feesten”, aldus Frank. “Verder wensen we dat onze dierbaren en wij gezond blijven, want we hebben genoeg leed meegemaakt de voorbije jaren.”