Eén van de breedst gekende bedrijven in Deerlijk is de spiegelfabriek Deknudt. Francis Deknudt (65), sinds dertig jaar de ceo van het familiebedrijf, werd door zijn werknemers uitgewuifd. Zoon Jan (40) neemt de leiding over.
Spiegelfabriek Deknudt is ruim 70 jaar gevestigd in de Kasteelstraat. “Mijn grootvader Alois was fotograaf, woonde in de Schoolstraat en begon met het maken van kaders. Hij verhuisde meteen na de Tweede Wereldoorlog naar de Stationsstraat en moedigde zijn drie zonen Frans, Armand en Luc in die jaren aan om elk iets eigen uit te bouwen. Mijn vader Frans startte met het maken van spiegels, Luc bouwde de kaderfabriek uit en Armand koos voor de luchterfabriek”, start Francis over het familiebedrijf.
Elke week 40 uur in de fabriek en nog 20 uur studeren, dat was zwaar
Francis Deknudt studeerde in Leuven voor landbouwingenieur. Hij werkte vier jaar in Zaïre voor een ngo van de paters Kapucijnen. “Dit was een integraalproject. In 1982 keerden Christine en ik, samen met onze kleuter Jan, terug naar onze roots. De stap naar de leiding van de spiegelfabriek was niet makkelijk”, zegt hij eerlijk. “Ik leerde het bedrijf door en door kennen en ik volgde lessen in de Vlerickhogeschool. Daar leerde ik economie. Ik moet zeggen dat dit een zware periode was: 40 uren in de fabriek en dan zeker nog 20 uren voor lessen en studeren.”
De spiegelfabriek barstte uit haar voegen en kocht de leegstaande panden in de De Cassinastraat aan. Daar werd Deknudt Decora in ondergebracht voor de productie van decoratiespiegels. “Een creatief en mooi product maar door de globalisering van de wereldhandel vielen wij hier met dat fragment uit de productie en markt. Het prijsverhaal deed ons de das om en wij plooiden ons terug op onze spiegels.”
Geen pretpark
Wat Deknudt groot en gekend maakte, doet het nog steeds. Met trots vertelt de afscheidnemende ceo dat het bedrijf toonaangevend blijft in heel Europa met zijn badkamerspiegels: “Wij produceren en leveren voor grote klanten van Zweden tot Portugal. Wij hebben in de loop der jaren een kwaliteitssysteem opgezet en waren van de eersten met een certificaat. Dit werd de filosofie van het bedrijf. Het innovatieve in de productie heeft ons geen windeieren gelegd. Wij hebben exclusieve producten zoals de dubbelzijdige spiegels met verlichting erin verwerkt.”
De spiegelfabriek is altijd een familiebedrijf gebleven. “Hier worden de beslissingen genomen en onderhandeld. Wij zijn er, op zijn Deerlijks gezegd, ‘preus’ op. Verbonden met de werknemers wilden wij een mensgericht bedrijf zijn. Wederzijdse flexibiliteit deed ook onze werknemers goed. Wij hebben heel veel mensen met een lange staat van verdienste. Een fabriek is geen pretpark maar ik heb altijd geprobeerd om de hele cocktail voldoende op smaak te houden.”
Eigen wandelstok
Het grote pand in de De Cassinastraat kwam enkele jaren geleden leeg te staan. “Wij vergaderden en onderhandelden om op die plaats iets ‘gemengd’ tot stand te brengen, met een culturele, economische en sociale invulling. Met Uzien zijn wij al een stuk op weg. Binnenkort komen er kleine bedrijven op de site en het voor het sociale zijn wij nog op zoek naar ideeën. Het doet mij veel plezier in dat project te kunnen samenwerken met onder meer Thijs en Chris Benoit, met wie ik vele jaren geleden samen in de leiding van de scouts stond.”
Voor Francis breekt een nieuwe periode aan. “Ik ga eerst drie maanden ‘herbronnen’ en stappen in Zwitserland. De familie en de zeven kleinkinderen krijgen daarna meer van mijn tijd.”
Bij zijn afscheid in Uzien uiteraard kreeg Francis allerhande geschenken, met als uitschieter een gepersonaliseerde wandelstok voor straks in de bergen. Er waren ook speeches van medewerkers, burgemeester Croes en zoon Jan en ook een verrassingsoptreden van Willem Vermandere. Hij zong ook voor Nelly (de moeder van Francis die de ouders van Willem goed heeft gekend in Lauwe, red.). Als kers op de taart werden spiegels uitgewisseld bij het lied ‘kijk dan in uwe spiegel, uwe spiegel die nooit liegt’. (MVD)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier