Het was ooit een jaarlijkse traditie waar heel wat Meense carnavalisten naar uitkeken: de opkomst van de Vuile Jeanetten. Een evoluerende wereld en verschillende verschuivingen binnen de carnavalsscene zorgden er echter voor dat de Jeanetten verdwenen. Menenaars Laetitia Ricart (49) en Jan Van den Berghe (50) blazen deze vergane glorie opnieuw leven in.
Mannen die zich in vrouw verkleden en tegelijk tonen dat ze er absoluut niet toe in staat zijn. De Vuile Jeanetten zijn onlosmakelijk met carnaval verbonden. Jarenlang trokken ook heel wat Menenaars de straten op, van café naar café, om er als vrouw verkleed de boel op stelten te zetten.
“Jaren geleden was de komst van de Jeanetten een regelrecht feest op zichzelf, waar heel wat cafés en hun klanten naar uitkeken!” Laetitia, die samen met haar echtgenoot Jan, café ‘t Belfort op de Grote Markt runnen, spreken uit ervaring wanneer ze de Meense carnavalsgeschiedenis bovenhalen. “Ik ben zelf nog keizerin geweest, in de jaren 80”, gaat Laetitia verder. “Het waren hectische tijden waar evenementen elkaar opvolgden. De ambiance was dusdanig groot dat je daar nooit echt bij stil stond. Leute was onze drijfveer maar we zagen helaas ook hoe, in de loop der tijden, heel wat van die traditionele carnavalsfeesten verdwenen. Uiteindelijk bleef er in Menen enkel nog een stoet over en van al de rest was er geen sprake meer.”
Duwtje in de rug
Toen Laetitia en Jan vorig jaar voor het eerst de deuren van hun café openden voor carnavalisten, werd de feestelijke vlam opnieuw aangewakkerd. “Pluimen en capes kwamen het café binnen gewandeld en binnen de kortste keren was het dak eraf. Het was voor ons een meer dan duidelijk teken dat carnaval nog steeds leeft in Menen, alleen moesten we het een klein duwtje in de rug geven. Dit jaar twijfelden we dan ook niet en lanceerden we het concept van de Vuile Jeanetten opnieuw. We gingen te rade bij De Kandeeleters, de carnavalsorde van weleer en die waren meteen voor het idee verkocht.”
Maandagavond was het dan zover en het duurde niet lang alvorens café ‘t Belfort heel even het centrum van het carnaval werd. “Ik geef toe dat de vrees bestond dat niemand zou komen opdagen, maar toen we de eerste Vuile Jeanetten door de deur zagen komen, wisten we dat het een lange nacht zou worden.”
Enkele feesters waren zo goed ‘vervrouwelijkt’ dat Laetitia ze bijna niet wist te herkennen. “Aan de toog vroeg iemand me of ik nog steeds niet door had wie hij was. Toen hij plots als Urbanus begon te praten viel mijn spreekwoordelijke frank. Het was Denis Ryckaert, de bekende Urbanus-imitator, die zich volledig had geschoren en als een super Vuile Jeanet had uitgedost. Ook enkele Kandeeleters waren van de partij en schepen Herman Ponnet kwam met ons meefeesten. Als afsluiter van de nacht hielden we dan ook nog een verkiezing, waarbij de beste Vuile Jeanet in de bloemetjes werd gezet.”
Tradities van weleer
Een oude en vergeten traditie nieuw leven inblazen, is nooit zonder risico, maar Laetitia ziet het alvast erg positief in. “Het spreekt voor zich dat we dit volgend jaar opnieuw herhalen”, sluit ze af. “In Menen is carnaval allesbehalve dood en we mogen best wel eens teruggrijpen naar die tradities van weleer. We hopen dan natuurlijk ook dat we volgend jaar een veelvoud van Vuile Jeanetten zullen kunnen verwelkomen.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier