Woensdag om 11 uur werd in uitvaartcentrum Couffez afscheid genomen van Isabeau Vercamer. De jonge vrouw kwam donderdagavond om het leven bij een tragisch verkeersongeval in de Scharestraat in Oostkamp.
De plechtigheid werd druk bijgewoond door vele vrienden en kennissen. Al een halfuur voor de dienst zat de aula barstensvol met vooral veel jonge mensen die haar gekend hebben. Haar familie typeerde haar als een jonge meid die zo positief en dankbaar in het leven stond. Een heel bijzonder iemand vol levenslust.
Het liedje ‘Zo bijzonder’ van Gers Pardoel pastte perfect na deze getuigenis. Op de foto’s die geprojecteerd werden in de aula kwam dat goed tot uiting. Een guitige jonge vrouw die steeds omringd was door jongeren en kinderen, met in het bijzonder haar halfzusjes Valentien en Lourdes. Haar broer Kenzo las een tekstje dat Beau rond nieuwjaarsdag schreef aan haar mama en papa. “Ik wil jullie bedanken. Ik ben jullie zo dankbaar omdat jullie hielpen om mijn diploma te behalen en werkervaring op te doen. Ik heb als 19-jarige, dankzij jullie, een eigen autootje kunnen kopen en leren op mijn eigen benen te staan. Dank voor de gegeven kansen. Ik zie jullie graag.”
Ook haar mama beschreef het onmetelijke gemis. “Elke dag zit ik te wachten tot je rode autootje weer de oprit oprijdt. Ons kind, onze zus, ons kleinkind. Je had een gouden hart. Je was trots op haar eigen leven, ons gezin, haar vrienden. Ze kwam elke dag nog eens langs. Ze vergat niemand, ook opa en oma niet. Het was zalig om haar als kind te mogen hebben.”…
(PH)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier