Familie Cattoor kocht in 2021 één van de zes nieuwe vissersschepen

Eddie Cattoor, zoon David, schoonzoon Chris Cocquyt en dochter Shirley Cattoor, met in de achtergrond een naambord van het nieuwe vissersschip Z91.Franson. © Davy Coghe
Roel Jacobus
Roel Jacobus journalist/muzikant

Na 20 jaar zonder vernieuwing van de Vlaamse visserijvloot, kochten in 2021 liefst zes rederijen een nieuw schip. “We geloven weer in een rendabele toekomst met duurzame en efficiënte schepen”, zegt de familie Cattoor uit Zeebrugge. “Dankzij het grotere comfort en welzijn is zelfs de jeugd weer sterk in het beroep geïnteresseerd. Voor ons zijn ook de eerste vrouwelijke vissers welkom op onze Z.91 Franson.”

“Onze rederij werd door mijn grootvader opgericht in 1934 en is de oudste van de sector. Wist je dat de Brugse vissers al in 1666 van de Engelse koning Karel II het recht kregen om ten eeuwigen dage met 50 boten in de Engelse kustwateren te vissen? Als dank voor drie jaar gastvrijheid schonk hij Brugge een Privilegie der Vischerie. Dit perkament zit in het Stadsarchief en hielp ons zelfs om ginds te mogen blijven vissen na de Brexit.”

Wandelende encyclopedie Eddie Cattoor (65) kan uren vertellen. Dit jaar krijgt een gouden randje voor de familiale rederij Long Ships. Die bestuurt Eddie met zoon David Cattoor (45), zelfstandig ruitenwasser, dochter Shirley (42), uitbaatster van café The Sailor in de Wandelaarstraat, en haar man Chris Cocquyt (42), leraar hout, bouw en dakwerken in het VTI Zeebrugge.

Z91.Franson

In oktober namen ze de gloednieuwe Z91.Franson in dienst als opvolger van de Z.90 Francine. “De naam is een samentrekking van Francine, mijn echtgenote die op 49-jarige leeftijd overleed, en onze zoon Jason, die slechts 24 werd. Zo varen ze altijd mee”, zegt Eddie.

“Twintig jaar geleden dacht ik al aan een nieuw schip maar er kwamen slechte tijden waardoor ik er in 2009 zelfs mee stopte. In 2011 herbegon ik met een tweedehandse boot en in 2019 beslisten we samen om een nieuw schip te bouwen.”

“Wij niet alleen trouwens: van de Vlaamse vloot van een dertigtal grote schepen werden er dit jaar maar liefst zes vervangen en is een zevende op komst. Ons schip werd gebouwd in Polen en afgewerkt bij Maaskant-Damen in Nederland. Want helaas is de ooit zo sterke Vlaamse scheepsbouw bijna helemaal verdwenen.”

(Lees verder onder de foto)

Het gloednieuwe schip van de familie Cattoor.
Het gloednieuwe schip van de familie Cattoor. © gf

Dit schip van 7 miljoen euro is niet meer te vergelijken met vroeger, weet Chris. “Duizenden onderdelen werden apart getekend en gemonteerd. Er zit voor 200.000 euro navigatieapparatuur in met 3D-scan van de zeebodem, elke matroos heeft een eigen kajuit met wifi en tv, het zoetwater en ijs worden aan boord uit zeewater gemaakt, er is veel meer ergonomie in de werkposten, …”

“Het terugverdienen moet helemaal van het gevangen visje komen”, weet Eddie. “Maar we konden niet anders dan te investeren. Tien jaar geleden zag ik al aankomen dat de sector zonder te moderniseren niet meer rendabel zou zijn. Bovendien kregen we voor de bemanning concurrentie van de baggeraars, koopvaardij en Marine. Geen enkele vader of moeder zag zijn vijftienjarige scholier graag op een verouderde schuit stappen.”

Vrouwen welkom aan boord

Nu bieden we het beste comfort, een goede financiële verdienste en veel vrije tijd. In plaats van vroeger 300 dagen per jaar, blijft een bemanningslid nu nog 170 dagen op zee. Wij hebben nu tien mensen die afwisselend de zeskoppige bezetting garanderen en bijvoorbeeld tegen kerstavond is iedereen binnen. Dat maakt het beroep weer aantrekkelijk. Er zijn nu veel meer leerlingen in de visserijschool dan tien jaar geleden. En wat ons betreft, zijn ook de eerste vrouwelijke vissers welkom.”

Zal dat niet botsen met de vrees dat vrouwen aan boord ongeluk brengen? “Vissers zijn erg (bij)gelovig. Maar je moet ook met je tijd meegaan. Wist je trouwens dat de Hollanders, Engelsen en Fransen jaloers zijn op de kennis en ijver van de Vlaamse vissers?”