Extreem West-Vlaanderen (5): Onze Man speelt ijshockey

Terwijl Onze Man het ijs angstvallig betreedt, kijkt de 'stoomtrein' vol verwachting toe.
Christophe Lefebvre
Christophe Lefebvre Medewerker KW

Hij ging al duiken zonder zuurstoffles en liet zichzelf in brand steken, maar deze week begeeft Onze Man zich pas echt op glad ijs. En dat mag je best letterlijk nemen: reporter Christophe waagt zich aan de sport waar Facebookhelden worden gereduceerd tot jammerende sukkels. Een sport waar echte mannen zich kunnen profileren. Onze Man speelt … ijshockey.

Laat ons maar meteen met de deur in huis vallen: schaatsen en mezelf, dat is geen succesrecept. De laatste keer dat ik op het ijs stond, was in een poging een lief te scoren tijdens de disco-nights-on-ice. Het resultaat was een enkeltje richting spoed, waar ik mijn gekneusde pols mocht laten intapen.

Bloed op het ijs

De wereld van bevroren water is er dan ook eentje die ik niet meteen vol aandacht volg. Ik stuiterde dan ook twee keer van mijn stoel toen ik vernam dat er in Kortrijk zowaar een ijshockeyploeg actief is. Op schaatsbaan De Piste (het verhaal van die schaatspiste op zich is ook al een ongelofelijk scenario, een Hollywoodfilm waardig, red.) trainen de mannen en vrouwen van de Cortryck Spurs er wekelijks, in het seizoen natuurlijk. Ook in ons land is er een ijshockeycompetitie waarin Kortrijk het zeker niet onaardig doet.

Nog even een laatste check voor het echte werk begint.
Nog even een laatste check voor het echte werk begint.

Eén telefoontje naar ondervoorzitter Kenneth Deryckere, meer was er niet nodig om op een volmondige ‘ja’ te worden getrakteerd. Uiteraard kon ik het eens gaan proberen. Het enthousiasme waarmee mijn vraag werd beantwoord, doet vermoeden dat ze in Kortrijk stiekem blij zijn om vers kanonnenvoer aangeleverd te krijgen. IJshockey is nu eenmaal een sport waarbij contact bijna onvermijdelijk is. Waar de gemiddelde voetballer al kermend over het gras rolt wanneer de wind net iets te hard door zijn haren waait, is een bebloed gezicht van een ijshockeyspeler niet meteen een uitzondering. Meer nog, wanneer ze naar hun box worden gestuurd, om te recupereren of wanneer de scheidsrechter dat zo beslist, dan balen ze meestal als een stekker omdat ze niet meer mogen mee spelen.

Reumapatiënt

In de kleedkamers van de Spurs word ik in mijn kostuum gehesen, tot groot jolijt van mijn vrouw. Met de camera in de handen rollen de tranen over haar wangen, niet van emotie maar van het lachen. Ze weet dat ik absoluut niet kan schaatsen en een half uur voordien had ze de trainingen van de Spurs al bekeken vanop de tribune. Die kerels gaan zo dadelijk een broodje smeren en ik word het beleg, zo luidt het.

In de kleedkamers van de Spurs wordt Onze Man in zijn kostuum gehesen.
In de kleedkamers van de Spurs wordt Onze Man in zijn kostuum gehesen.

“Geen paniek”, lacht Kenneth met een gemene grijns op het gezicht. “Het zal allemaal wel meevallen, ze gaan zich inhouden.” Tien seconden later lig ik languit op het ijs. Schaatsen lukt me net maar met een enorme uitrusting en zo’n hockeystick in mijn handen, lijkt het wel onmogelijk om recht te blijven staan. Als een versleten reumapatiënt sukkel ik over het ijs terwijl de Spurs aan een rotvaart over het ijs glijden. Vanop de tribunes lijkt het allemaal doodeenvoudig, éénmaal op het ijs zien de hockeyspelers eruit als een stoomtrein die op je afkomen. Na een klein uur maakt mijn lijf me duidelijk dat ik geen 18 jaar oud meer ben en dat er in de brasserie, boven de schaatspiste, een fris biertje op me staat te wachten.

Stoomtrein

“Laat ons nog even een bodycheck doen”, giert Kenneth het uit. Wat een idee te denken dat het hier zou gaan om een medische check-up van mijn lijf na mijn passage op het ijs. Bodychecking is een defensieve techniek waarbij je een aanval van de tegenstander stopt door hem of haar te rammen. Vrij vertaald: die stoomtrein waarover ik het daarnet had, die rijdt dus los op je in. Het geluid is overweldigend, mijn gekerm nog meer wanneer het laatste beetje lucht uit mijn lijf wordt geduwd. Dit alles wordt enkel overtroffen door het schaterlachen van mijn vrouw, die net niet in haar broek plast.

De voorbije weken en maanden heb ik al heel wat extreme zaken kunnen uitproberen. IJshockey staat zonder enige twijfel in de top 3 op gebied van adrenaline, sensatie en snelheid. Wanneer ze later die avond, bij het verbroederen, nog eens aanhalen dat het geen sport voor seuten is, dan kan ik niets anders dan hen compleet gelijk te geven.

Noot: de foto’s die werden gebruikt voor deze reportage dateren van toen er van corona nog geen sprake was. Het bestuur van Cortryck Spurs denkt aan de gezondheid van iedereen en volgt de coronamaatregelen strikt op.

Heb je zin om zelf ook te proeven van deze gladde en ijskoude sport? Op de facebookpagina van de Cortryck Spurs kan je alvast heel wat info vinden. Info: www.facebook.com/hckortrijkspurs

https://www.youtube.com/watch?v=oAzHYDRavMk