Ex-zaakvoerder Greenhouse Philip Nichelson ondersteunt nu internationale kunstenaars

De 54-jarige Philip Nichelson heeft deze zomer ‘zijn’ dienstenchequebedrijf Greenhouse verlaten en is nu van een sabbatperiode aan het genieten. Hoewel, echt stilzitten is er niet bij voor de ondernemer. Inmiddels houdt hij zich ‘hobbygewijs’ bezig met hedendaagse kunst en ondersteunt hij internationale artiesten. “Een eerste expositie in Bern zit erop”, zegt hij.

Wie een lijst zou opmaken van de meest verdienstelijke Waregemnaren van de voorbije 20 jaar kan niet om de naam van Philip Nichelson heen. De man die zijn carrière begon als zelfstandig verpleegkundige, richtte in 2003 Greenhouse op, het dienstenchequebedrijf dat vandaag in heel Vlaanderen actief is en 3.500 werknemers telt. De Brugse Group Nastor nam een gezond bedrijf over.

Hoe blik je terug op de voorbije 17 jaar?

“Ik ben trots, omdat ik voor werkgelegenheid heb kunnen zorgen bij duizenden gezinnen. Dat geeft me een goed gevoel. Ik ben ook blij dat we dit resultaat hebben kunnen neerzetten door op een correcte manier het bedrijf te runnen, met respect voor al onze mensen. De overnemer wil in dezelfde geest verder werken en ik ben ervan overtuigd dat de nieuwe algemeen directeur Arvin Willemse dat goed zal doen. Overigens blijft de link met de familie nog enigszins overeind. Mijn zus Nancy blijft aan de slag als operationeel directeur en mijn schoonbroer Jo Rotsaert als financieel administratief directeur.”

Je hebt nooit nagelaten om je respect te uiten voor de poetsmannen- en vrouwen in je bedrijf. Vond je het belangrijk om dat duidelijk te maken?

“Ja, omdat respect voor onze werknemers de basis was voor de groei die we hebben doorgemaakt. Mensen die zich gerespecteerd weten, doen ook harder hun best. Niet alle concurrenten tonen dat respect. Meer dan eens hebben bij ons mensen aangeklopt die het om die reden bij een ander dienstenchequebedrijf voor bekeken hielden. Ik heb altijd al aandacht gehad voor menselijke relaties en voor mensen die iets zwakker op de arbeidsmarkt staan. Mogelijk komt dat voor een stuk vanuit mijn eigen opleiding als sociaal verpleegkundige.”

Een aantal dienstenchequebedrijven zijn de voorbije tien jaar over de kop gegaan. Hoe heb jij de valkuilen kunnen vermijden, eigen aan een snelle groei?

“Om te beginnen ben ik niet het type dat roekeloos te werk gaat. Ik heb me continu bijgeschoold, maar ik heb ook veel bijgeleerd op de werkvloer, gewoon door dingen uit te proberen. Verder is het belangrijk dat ik altijd heb kunnen rekenen op een goede raad van bestuur, een uitstekend klankbord.”

Officieel ben je nu aan een sabbatperiode bezig. Had je dat nodig na 17 jaar Greenhouse?

“Dat alles heeft toch veel gevraagd van mij. Zeker de laatste twee jaar waren bijzonder hectisch. Ik heb mijn opvolgers geholpen om zich in te werken in het bedrijf en dat vergde wel wat van mij. Bovendien was er de lockdown, een periode die voor extra veel stress gezorgd heeft. Al vind ik dat we dat goed gemanaged hebben. Door dat alles was de behoefte aan een adempauze groot. Ik heb nu eindelijk weer kunnen afspreken met mensen uit mijn uitgebreide sociale netwerk, iets wat ik de voorbije jaren veel te veel verwaarloosd heb.”

Ondertussen ben je toch opnieuw een stukje aan het werken, maar in de kunstsector. Van een opmerkelijke carrièrewending gesproken.

“Het kan verrassend overkomen, maar ik ben al van kindsbeen af geïnteresseerd in hedendaagse kunst. Wat ik doe, is internationale kunstenaars helpen bij het producen van hun werk. Daartoe heb ik een online platform geopend. In augustus was er zelfs al een tentoonstelling in de Kunsthalle in het Zwitserse Bern, een museum vergelijkbaar met het SMAK in Gent. Normaal was het ook de bedoeling om een evenement op te zetten in het Picasso Museum in Barcelona, maar door de coronamaatregelen is dat uitgesteld. Toch even duidelijk stellen dat dit een hobbyproject is.”

Respect voor werknemers was basis voor onze groei

Wat moet de echte nieuwe uitdaging worden?

“Als ondernemer hoop ik anderen te kunnen helpen met de ervaring die ik de voorbije 17 jaar heb opgebouwd. Er is in elk geval interesse in mijn expertise. Zo werd ik al gepolst voor bestuursfuncties en voor het begeleiden van start-ups, maar voorlopig houd ik de boot even af. Wat ik niet meer wil, is de slaaf zijn van mijn agenda.”

En is er nog politieke ambitie? Je was toch ooit gemeenteraadslid bij de toenmalige CVP en later ook actief bij N-VA.

“Ja, maar dat is al lang geleden. Nadien heb ik aan mijn moeder plechtig moeten beloven dat ik nooit meer in de politiek zou gaan (glimlacht). Zeg nooit nooit natuurlijk, maar op dit ogenblik ben ik niet van plan om me opnieuw in de partijpolitiek te storten. De versplintering van het partijpolitieke landschap is me daarbij ook wat te groot. Bovendien mis ik globaal leiderschap in de politiek. Al heb ik voor sommige politici heel veel respect. Ik vind dat Kurt Vanryckeghem, inmiddels een van mijn beste vrienden, een goede burgemeester is van onze stad.”

(Freddy Vermoere)