Evelyne overleeft coma na hersenbloeding: “Dokter Laureys veranderde ons leven een tweede keer”
Een prachtige zomerse dag in juli 2018. Het buurtfeestje in de Joseph Denolfstraat in Roeselare loopt stilaan op zijn einde, Evelyne Vantomme wenst iedereen welterusten en gaat naar haar slaapkamer. Plots weerklinkt luid gebonk en een harde klap. De toen 38-jarige Evelyne ligt onderaan de trap na een zware val, het gevolg van een aneurysma in de hersenen. Evelyne belandt in een diepe coma. Einde verhaal dachten velen, maar niet professor dokter Steven Laureys. Donderdag kreeg hij de Prijs Generet voor Zeldzame Ziekten, goed voor 1 miljoen euro voor onderzoek naar post-coma.
“Ik ga dat geluid nooit vergeten. Dat gebonk, die klap… Het ging door alles heen.” Geert Van Gelder (47) vertelt het verhaal dat zijn leven en dat van zijn hele gezin compleet overhoop haalde rustig en gedetailleerd. Op de achtergrond ontfermt kinesiste Melanie zich over zijn vrouw Evelyne (40).
Na een aneurysma in haar hersenen (een ader die plots openspringt, red.) valt Evelyne in de zomer van 2018 bewusteloos van de trap in hun woning in de Joseph Denolfstraat. “Een aangeboren afwijking, zo bleek. Het kon eender waar op eender welk moment gebeuren.”
Evelynes buurman en -vrouw, allebei verpleegkundige in AZ Delta in Roeselare, dienen die zomeravond meteen de eerste hulp toe en zijn zo doorslaggevend voor de overlevingskansen van de moeder van twee tienerdochters Amélie en Géline. Evelyne belandt wel in coma op de intensieve zorgen van het AZ Delta in Roeselare. De specialisten geven haar weinig kans om te overleven. “Ze lag daar maar te staren, reageerde op niets meer. Opereren was zinloos, zei men ons. Familie, vrienden… iedereen kwam eigenlijk al afscheid nemen. Maar Evelyne is sterk en ze bleef.”
Goede en kwade dagen
Zes maanden lang lag ze op de coma-unit van het Roeselaarse ziekenhuis, daarna volgden acht zware maanden revalidatie in het UZ Gent. En sinds 20 december vorig jaar is ze thuis. “Van dag één was dat ons doel. Dat ze naar huis kwam, was voor mij en voor ons als gezin het allerbelangrijkste. Ik wilde er voor haar zijn, voor haar zorgen. Ik zou alles voor haar doen, en dat meen ik. Je trouwt in goede, maar ook in kwade dagen. Zij zou exact hetzelfde voor mij hebben gedaan, daar ben ik zeker van.”
Evelynes toestand vandaag omschrijft Geert medisch correct als ‘minimaal bewustzijn responsief’. “Ze is bij bewustzijn, ze reageert op allerhande prikkels maar het is voor haar enorm moeilijk om zich uit te drukken. Maar we hebben contact, emotioneel, visueel en met aanrakingen. Evelyne is zo goed als volledig verlamd. Ze kan haar spieren nog beperkt opspannen, bijvoorbeeld wanneer frustratie zich uit of bij schrikken. Wel kan ze nog perfect slikken en haar hoofd een tijdje rechthouden. Ze lijdt niet echt aan het lockedinsyndroom, al kan je het er tot op zekere hoogte mee vergelijken. Het is moeilijk om in te schatten wat ze onthoudt, hoe ze zich voelt en wat ze soms bedoelt. Ze kan ondertussen ook wel enkele klanken maken.”
“Je bent getrouwd in goede en kwade dagen. Evelyne zou hetzelfde doen voor mij” – Geert Van Gelder
De woning van het gezin werd volledig aangepast aan de noden van Evelyne. Zo werd een heel stuk bijgebouwd waar ze slaapt, leeft en in bad kan gaan met behulp van een lift. En ook Geert slaapt in diezelfde kamer, in een losstaand bed. Ondanks de vooruitgang dankzij de intensieve behandelingen is de vrouw nog altijd 100 procent afhankelijk van haar man, dochters en een groot ondersteunend team. “Eten kan ze zelf, met hulp. Na meer dan een jaar op sondevoeding te moeten overleven, is dat een lichamelijke winst. En ze maakt nog altijd kleine stapjes, op haar tempo. Ik zei het al: ze is zo sterk.”
Hoop dankzij dokter Laureys
In zijn helse zoektocht naar hulp en therapieën komt Geert bij professor dokter Steven Laureys terecht. Een neuroloog van het UZ Luik die bekendstaat om zijn werk met mensen die een coma overleven. “Via via had ik gehoord dat hij de béste van ons land op dat vlak is. Ik wilde Evelyne door hem laten onderzoeken om te weten wat de cognitieve stand van zaken was. In maart 2019 zijn we samen zeven dagen naar Luik geweest waar Evelyne aan tal van onderzoeken en scans werd onderworpen. Dokter Laureys was de eerste en de enige die ons zei wat wél nog zou kunnen, niet enkel wat we kwijt waren. Hij geloofde in Evelyne, hij gaf ons moed, stimuleerde ons om er te blijven voor gaan. Daar zal ik hem altijd dankbaar voor zijn. Die zeven dagen waren de beste van de voorbije 18 maanden. Ja, hij heeft ons leven een tweede keer veranderd.”
Op basis van het onderzoek van dokter Laureys wordt de therapie van Evelyne aangepast. “‘Prikkels, prikkels, prikkels en veel aandacht, dat heeft ze nodig’, zei hij. In het begin was Evelyne enorm gefrustreerd. Ook zij voelde die onzekerheid en dat woog op haar, dat zagen we. Maar het is beter geworden door de liefde en de warmte die we haar hebben kunnen geven.”
Steun bij lotgenote
In het hele proces stootte Geert naar eigen zeggen verschillende keren op het systeem. “Ziekenhuizen, instanties, dokters, verpleegkundigen… Ik heb ze bij wijze van spreken allemaal gezien en allemaal ontmoet. Je kan je niet voorstellen hoeveel keer je met je kop tegen de muur loopt, hoe boos je soms wordt. Het enige wat je wil, is dat je vrouw wordt geholpen en desnoods doe je het zelf. Dat meen ik. Soms zag ik mensen klungelen, wetende dat ik het zelf beter kon. Hoe ik overeind ben gebleven? Heel vaak op adrenaline, zeker in het begin. Dat eerste weekend heb ik drie dagen niet geslapen. En gebleit dat ik heb, maanden aan een stuk. Je voelt je soms zo machteloos.”
“Bij Karien Assez, een vrouw uit Staden die 20 jaar geleden in een gelijkaardige situatie belandde met haar echtgenoot Nordin Ben Fattoum, heb ik heel veel steun gevonden. ‘Als zij dat kan voor haar man, kan ik dat zeker voor Evelyne’, dacht ik bij mezelf. We waren haar zo goed als kwijt, maar nu hebben we haar terug bij ons. Dat is het allerbelangrijkste.”
Donderdagmiddag kreeg Leuvense neuroloog professor dokter Steven Laureys de Prijs Generet voor Zeldzame Ziekten, een prijs van het Fonds Generet dat wordt beheerd door de Koning Boudewijnstichting. Zijn onderzoek focust op mensen die een coma overleefden en die al dan niet bij bewustzijn zijn. Hij en zijn team van de Coma Science Group aan de Universiteit en het UZ van Luik krijgen 1 miljoen euro om de research naar post-coma verder te verfijnen. Elk jaar belanden in België een vijftigtal mensen in een niet-responsieve waaktoestand, ongeveer honderd anderen worden wakker na een coma maar zijn slechts minimaal bewust. p>
De Beste Verhalen uit West-Vlaanderen
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier