Eva Stael start na kerstvakantie als nieuwe directeur in het Klein Seminarie in Roeselare

Eva Stael komt uit een echt onderwijsnest en heeft dus heel wat ervaring om op terug te vallen. (foto JS)©Johan Sabbe
Eva Stael komt uit een echt onderwijsnest en heeft dus heel wat ervaring om op terug te vallen. (foto JS)©Johan Sabbe
Johan Sabbe

De nieuwe directeur en eindverantwoordelijke van het Klein Seminarie komt uit Torhout. Eva Stael (42) wordt vanaf Nieuwjaar de eerste vrouw aan het hoofd van de school – een toepasselijkere voornaam had ze niet kunnen hebben. Ze volgt Kris Pouseele op, in 1994 als eerste lekendirecteur gestart en nu met pensioen. “Het is een hele eer om een school met zo’n rijke traditie te mogen leiden”, aldus Eva.

De door de raad van bestuur van de Scholengroep Sint-Michiel net aangestelde directeur is getrouwd met advocaat Kris Decloedt (43) en moeder van twee zonen, Arthur (10) en Oscar (8). Ze geeft sinds 2001 als master geschiedenis les aan het Sint-Jozefsinstituut in Torhout, het college van de Scholengroep Sint-Rembert.

Ze heeft een boontje voor cultuur. Ze is voorzitter van de stedelijke cultuurraad in haar stad en speelt hobo en althobo in het bekende Houtlands Harmonieorkest.

Plezier in lesgeven

Aan het Klein Seminarie is Merel Lefevere adjunct-directeur en Carla Obin directeur van de eerste graad. Met de komst van Eva Stael wordt het vermaarde instituut vanaf nu dus geleid door een onversneden vrouwelijk trio.

Eva stamt uit een bekende onderwijsfamilie. Wijlen haar vader Emiel Stael is jarenlang directeur van het Torhoutse Vrij Land- en Tuinbouwinstituut geweest en haar moeder Roza Blomme heeft in de administratie van het Torhoutse Sint-Vincentiusinstituut en de Scholengroep Sint-Rembert gewerkt. Eva’s oudere zus Ann Stael is trouwens algemeen directeur van die scholengroep.

“Al het goede behouden en tegelijk durven te innoveren”

Eva is al bijna 20 jaar les aan het geven. “Ik vind daar nog altijd plezier in, maar de laatste jaren verruimde mijn interessegebied. Zo kwam ik erachter dat ook onderwijsbeleid me boeit. De coronaperiode gaf me de gelegenheid om te reflecteren over waarmee ik bezig ben. Ik sta zowat halfweg mijn professionele loopbaan en dus was het misschien tijd voor iets anders. Plus: mijn kinderen zijn op een leeftijd gekomen dat ze vrij zelfstandig zijn én ook mijn man zag een switch zitten. Toen ik in oktober solliciteerde voor de job in het Klein Seminarie, zag ik dat als een kans om me in het onderwijsbeleid te verdiepen.”

Warme ontvangst

“Ik ken Roeselare in die zin dat ik er vroeger een hele tijd naar de academie ben geweest en ook af en toe hobo speelde met plaatselijke orkesten en koren. Daardoor vind ik zelfs in de kleinere straatjes mijn weg. Ik ben onder de indruk van de transformatie die Roeselare de laatste jaren heeft doorgemaakt. Het is opvallend hoe aantrekkelijk de stadskern geworden is. Een schoolvoorbeeld van succesvolle stadsvernieuwing. De contacten die ik tot nu toe in het Klein Seminarie had, waren beperkt. Dankzij de stuurgroep geschiedenis ben ik er geweest, maar dat is een hele tijd geleden. Intussen ben ik er al een paar keer langsgegaan. Ik leer geleidelijk wat mensen kennen en ben aangegrepen door de warme ontvangst. Dat geeft me ongelofelijk veel zin om erin te vliegen.”

“Ik wil zo snel mogelijk het Klein Seminarie en zijn context leren kennen. De goedgekeurde Vlaamse eindtermen voor de tweede en derde graad komen op ons af en we gaan volgend schooljaar met de nieuwe leerplannen voor de tweede graad van start.”

talent ontwikkelen

“Het is een eer om in een school met zo’n rijke traditie te mogen stappen. Als historica wordt het boeiend om te kunnen grasduinen in de geschiedenis van het Klein Seminarie, met grote namen zoals Guido Gezelle en Albrecht Rodenbach. Het is een meerwaarde om uit die traditie te mogen putten. De ruimte voor hart en geest wordt door het Klein Seminarie nog altijd hoog in het vaandel gedragen.”

“De warme ontvangst geeft me ongelofelijk veel zin om erin te vliegen”

“De brede algemene vorming en de gedrevenheid om talent te ontwikkelen, blijven ook vandaag heel waardevol. Anderzijds leven we in een samenleving die verandert. Het is vast en zeker ook de taak van de school om oog te hebben voor de noden van de evoluerende samenleving en ingebed te zijn in de context van nu. Open communicatie en interactie met leraren, leerlingen, ouders en anderen over noden en wensen kunnen daarbij helpen.”

“De blijvende zorg voor kwaliteitsvol onderwijs moet uiteraard op de eerste plaats staan. We dienen alle goede dingen te behouden, maar mogen niet bang zijn om tegelijk te innoveren.”

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier