‘Ervaringsdelers’ willen alcohol in Roeselare bespreekbaar maken

Enkele ervaringsdelers van 'Praatcafé Alcohol' samen met t wee begeleiders. Vooraan herken je v.l.n.r. Marie-Jeanne Van Wassenhove, Peter Coertjens, en Ronald Swyngedauw. Acht © Stefaan Beel
Wouter Vander Stricht

Maandelijks staan ervaringsdelers klaar in het Praatcafé Alcohol om als klankbord te dienen voor wie een alcoholprobleem ondervindt. Tijdens Tournée Minérale, de maand februari dus, is de groep ook present in ARhus om hun werking de nodige bekendheid te geven.

Voor wie het ‘Praatcafé Alcohol’ niet kent. Iedere tweede maandag van de maand kun je in ‘Huis in de Stad’ op de Onze-Lieve-Vrouwemarkt 20-22 binnenstappen om je problemen en ervaringen in verband met alcohol te delen. ‘Zorgpad alcohol West-Vlaanderen’ en ‘Kwadraat’ ondersteunen de organisatie. In het Praatcafé Alcohol zijn altijd ervaringsdelers aanwezig. Hoewel ze er op staan de drempel van het café zo laag mogelijk te houden, weten ze dat het niet evident is om een lonkend alcoholprobleem op te biechten. Daarom zetten ze de moedige stap om ook hier eens hun verhaal te doen. Beurtelings bemannen ze ook de stand in het sas van ARhus waar ze in februari op woensdagnamiddag en zaterdagvoormiddag promo maken voor het Praatcafé.

Je hoeft je ook niet echt verslaafd te voelen om daar eens je problemen te gaan delen. “We willen ook niemand richting opname dwingen. Maar het is beter dat we nog voor de verslavingsfase de mensen over de vloer krijgen”, aldus Peter Coertjens. De man is afkomstig uit Turnhout, maar kwam na zijn huwelijk in het Poperingse wonen. “Weet je dat ik eigenlijk hier heb leren drinken. Ik woonde een tijdje in Watou en daar stond ‘s morgens al ‘een druppel’ op tafel als je bij de mensen kwam. Ik voetbalde zelf en genoot altijd van de derde time. Maar toen ik stopte met actief voetballen, dronk ik ook in de eerste en tweede time. Ik was nog niet verslaafd, maar dronk gewoon te veel. Maar toen ik met een zware depressie in het ziekenhuis belandde, raadde de arts me aan te stoppen. Want de drank had een invloed op mijn geestelijke gezondheid. Sindsdien, het is nu dik twee jaar geleden, heb ik geen glas meer aan geraakt. En ik weet dat voor veel mensen moeilijk is, maar ik heb die klik snel kunnen maken.”

Opnieuw leren stappen

Ronald Swyngedauw uit Roeselare was er erger aan toe. “Vier jaar geleden was ik medisch gezien een wrak. Ik was zo vermagerd en na mijn opname in AZ Delta, moest ik zelfs opnieuw leren stappen. Daarna volgde een opname in Sint-Jozef in Pittem. De eerste periode was zeer moeilijk, maar nu drink ik al vier jaar niet meer. Ik ben in Pittem goed geholpen, maar het als je daar de deur achter je dicht trekt, is nog maar 20 procent van het werk gedaan. Die andere 80 procent moet je uit jezelf halen. In het Praatcafé deel ik graag mijn ervaringen. Je krijgt er ook iets voor terug.”

Slechte jeugd

Marie-Jeanne Van Wassenhove is van Pittem en zou uiteindelijk ook in het Sint-Jozef Pittem opgenomen worden. “Mijn ouders dronken allebei en ik heb een slechte jeugd gehad. De zaak van mijn vader ging kapot door de drank. Zelf heb ik een gezin met twee kinderen en mijn man is ook zelfstandig. Wat ik dacht dat me niet kon gebeuren, overviel me toch. Het begon met één portootje en later een tweede. En op de duur moet je er een paar drinken om datzelfde goede gevoel te krijgen. Uiteindelijk kwamen daar thuis ruzies van. Tot mijn man zei: ‘Je bent net je moeder’. Dat was ik niet, maar ik had wel hetzelfde probleem. Alcoholisme is een ziekte en is ook deels genetisch bepaald. Bij mij is de ontwenning veel moeilijker gelopen. Ik heb tien jaar getsjoold en ik ben vaak hervallen. Het was gewoon vaak sterker dan mezelf. Nu ben ik acht jaar nuchter en ik heb ook deugd gehad van de nazorg in Pittem. Ik ben blij nog te kunnen genieten van mijn kinderen en kleinkinderen. “

Contact: hilde.tallieu@azdelta.be.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier