Erna Vandekinderen stopt na bijna 49 jaar met Torhoutse buurtwinkel

Erna Vandekinderen (69) stopt straks na bijna 49 jaar met haar bekende buurtwinkeltje langs de Aartrijkestraat.©Johan Sabbe
Erna Vandekinderen (69) stopt straks na bijna 49 jaar met haar bekende buurtwinkeltje langs de Aartrijkestraat.©Johan Sabbe
Johan Sabbe

Brood, kaas, snoep, frisdrank of… De Weekbode: vanaf Nieuwjaar kun je daarvoor niet meer bij Erna Vandekinderen terecht. Na bijna 49 jaar zet ze een punt achter haar buurtwinkel in de Aartrijkestraat op de Torhoutse wijk Driekoningen. Ze hoopt nog wel op een overnemer, maar het is lang niet zeker dat die er komt.

Erna (69) woont met haar man Roland Crevits (70) bij haar zaak. Ze trouwden in oktober 1972. Ze hebben een dochter Anje (47) en vier kleinkinderen: Robin (16), Bram (14), Jaron (12) en Ruth (10). Roland heeft zijn hele beroepsloopbaan als schrijnwerker gewerkt, eerst in loondienst en daarna als zelfstandige. Erna ging aanvankelijk aan de slag in het voormalige naaiatelier ‘t Molentje in Aartrijke. Totdat ze op 1 februari 1972 de buurtwinkel overnam. Later werd ze er samen met Roland ook eigenaar van.

In vervlogen tijden gestart als bakkerij

Erna, in bloemetjesschort en met het hart op de tong, heeft al die jaren aan klantenbinding gedaan. Ook nu nog lopen de zaken prima. In voor kleine winkels nochtans geen evidente tijden.

“Ik mag niet klagen”, zegt Erna “De opkomst van de grootwarenhuizen heeft ons destijds natuurlijk pijn gedaan en het digitale tijdperk is voor de krantenverkoop in de winkel geen geschenk, maar het is hier al bij al druk gebleven. Ook dankzij de diverse soorten brood, de ontbijtkoeken en de taarten van bakkerij Hollevoet uit Ichtegem die we verkopen. Er is veel passage in de Aartrijkestraat en bijgevolg stoppen er vaak bestuurders voor onder andere sigaretten of blikjes. Vroeger hielden ook grote groepen kinderen halt om snoep te kopen, maar dat is sterk verminderd.”

Het winkeltje bestaat al lang en is eigenlijk als bakkerij gestart. Al weet Erna niet precies wanneer. “De eerste eigenaar van het gebouw moet een zekere Dewulf geweest zijn. Het werd opgetrokken met bakstenen uit de toenmalige steenovens op de wijk Driekoningen. Daarna liet Henri Vanparys door een aannemer uit Brussel een bijgebouw plaatsen voor zijn broodoven. Hij is met de bakkerij en het bijhorende buurtwinkeltje gestart. Hij deed in die jaren zijn broodronde met een triporteur, zo’n bakfiets. Zijn zoon Charles Vanparys, eveneens bakker, heeft hem opgevolgd. Ik ben er als kind geregeld dingen gaan kopen, onder andere de heerlijke spioletten die je er kon krijgen, ook wel eierkoeken genoemd. Ik woonde toen met mijn ouders op de Poortershoek in Aartrijke, dichtbij dus.”

“Na de familie Vanparys zijn er nog verschillende andere uitbaters van de winkel geweest. Tot ik er zelf in 1972 mijn intrek nam. Toen werd er al niet meer ter plaatse gebakken. Rond de eeuwwisseling hebben we het piepkleine winkeltje, waarvan we eigenaar geworden waren, ingrijpend verbouwd en uitgebreid tot wat het nu is. Dan heeft ook onze huidige woonst vorm gekregen. Toen ik van dat kleine winkeltje naar de grotere zaak moest overschakelen, vond ik eerst mijn draai totaal niet. Maar het wende snel.”

Gevaarlijk om iets te laten aanbranden

Sinds enkele jaren is de zaak op maandag gesloten en op zondag kunnen de mensen er enkel van 7 tot 13 uur terecht. Maar voor de rest staat Erna elke dag van 8 tot 18.30 uur paraat.

“Als je ‘s middags aan het koken bent en de bel gaat, dan moet je natuurlijk oppassen dat je eten niet aanbrandt”, lacht ze. “Ongestoord iets in je huishouden doen, lukt niet. En dat weegt wel eens. Plus: mijn man Roland heeft vorig jaar met zijn gezondheid gesukkeld en dat heeft me aan het denken gezet. Vandaar dat ik met pijn in het hart beslist heb om vanaf Nieuwjaar te stoppen. Er bestaat nog kans dat we de zaak kunnen overlaten, maar dat weten we pas volgende week. We zien wel of het hier winkel kan blijven. Sowieso gaan Roland en ik over een aantal maanden op een door ons aangekocht appartement in het centrumdeel van de Oostendestraat wonen. Wat niet betekent dat we het winkelpand en onze huidige woonst van de hand doen.”

“Ik zal mijn klanten hard missen. Ik wil hen bedanken voor al die jaren. Voor sommigen was ik een klankbord en een biechtmoeder. Er ging niet alleen voeding over de toonbank, er werden ook veel emoties uitgewisseld.”

Toevallig stopt Bakkerij Driekoningen in de Driekoningenstraat momenteel ook. Zo valt de wijk straks misschien volledig zonder winkel.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier