Al meer dan honderd schepen probeerde hij te redden of op te ruimen. “Elk probleem vraagt een andere oplossing en is een nieuw avontuur. Als zeventienjarige knaap keek ik met grote ogen naar de berging van de ‘Herald of Free Enterprise’ in Zeebrugge. Dat inspireerde me om zelf in die richting te gaan.”
Zaterdag 6 maart 1987 staat in de geschiedenisboeken als de dag van de ramp met de Herald of Free Enterprise in Zeebrugge. “Het veranderde ook mijn leven. Als jonge gast uit een vissersfamilie in Heist, werd ik opgeleid om machinist op een vissersschuit te worden. Maar toen zag ik de wekenlange bergingsactie van het gekapseisde schip. Die werken fascineerden me en enkele jaren later kon ik aan de slag op het Zeebrugse ondersteuningsschip voor duiders ‘Philippe Cousteau’ van het bedrijf Submergo, dat bij de Herald had geholpen. In 1995 kwam ik bij Scaldis in de berging terecht en begon ik op freelance basis te werken. Ik was beroepsduiker en veldmachinist. Dat wil zeggen dat je elke motor en machine weer aan de praat moet krijgen”, vertelt Eric Houtteman (52) uit de Pannenstraat in Heist.
“Naast mijn kennis van motoren, studeerde ik elektronica. Dit is veel interessanter dan mijn hele leven in de machinekamer van één schip door te brengen. Elk probleem heeft een andere oplossing nodig, dit ligt veel meer in mijn aard.”
In 2010 werd Houtteman ‘special casualty representative’ en bouwde hij een internationaal palmares als ‘salvage master’ en consultant voor rederijen en overheden. “Er is wereldwijd een grote markt voor kennis en ervaring in dit domein. Jaarlijks doe ik een vijftal projecten. Sinds ik in 1995 begon, deed ik er al meer dan honderd. Ik leidde al operaties in Irak, Brazilië, India, Egypte, noem maar op. Alleen in Australië en Antarctica werkte ik nog niet. Om een schip in nood proberen te redden, moet je het ter plaatse overnemen. Dat is vaak avontuurlijk. Bijvoorbeeld in India barstte de ‘Mirach’ doordat de lading fijn ijzererts door vocht begon te zwellen. Ik bleef tot het laatste moment aan boord maar moest er uiteindelijk toch af. Kort daarna is het schip gebroken en zoals de ‘Titanic’ – met de achtersteven in de lucht – gezonken.”
In Gibraltar
Momenteel verleent hij in Gibraltar advies en toezicht bij de berging van het vrachtschip ‘OS 35’. Dat raakte eind augustus lek na een aanvaring met een aardgastanker. “De havenautoriteit liet het schip meteen op een ondiepe zandbank vastlopen en dat was een goede beslissing. Zo kon het niet verder wegzinken en is het makkelijker toegankelijk vanaf de kust. Momenteel wordt een aannemer gezocht om het wrak tegen uiterlijk 30 mei 2023 op te ruimen. Ik blijf de havenautoriteit tot het einde ondersteunen.”
Vier kilometer diep
“Soms wordt een schip in zijn geheel opgehaald, soms wordt het in stukken gezaagd. Zo deden we bijvoorbeeld in Zeebrugge veel ervaring op met het verzagen en verwerken van de wrakken van twee autoschepen. De Tricolor zonk in 2003 in het Kanaal en Baltic Ace verging in 2012 voor de kust van Nederland.”
Nog een bekende naam op zijn lijst is het vrachtschip ‘Flinterstar’, dat in 2015 buiten de kust van Zeebrugge zonk na een aanvaring met een aardgastanker. “De reder deed afstand van het wrak, waarna de Belgische Staat mij de opdracht gaf om de berging te organiseren. Volgens de internationale conventies moeten alle wrakken opgeruimd worden. Op de relatief ondiepe bodems van het Continentaal Plat is dat doenbaar maar een schip dat op een oceaan drie, vier kilometer de dieperik ingaat, ben je kwijt.”
(RJ)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
