Engels voetbalverdriet in de Westhoek: “We moesten het EK eindelijk eens winnen”
In ons land klonk God Save the King nergens luider dan in de Westhoek voor de finale van het EK voetbal. Na een “nachtmerrie” van een reis raakten zeventig Engelse scholieren net op tijd in hun Ieperse hotel voor de historische match. Het einde van de emotionele rollercoaster kwam hard binnen.
Door het oorlogstoerisme herbergt de Westhoek al jaren de meeste Britten in ons land. Van het Poperingse Talbot House tot het Ieperse Ariane Hotel keken Engelse oorlogstoeristen samen naar de finale van het EK voetbal. In groepsverblijf The Salient I, vlakbij de Ieperse Grote Markt, verzamelde een zeventigtal scholieren voor een scherm in de eetzaal om hun nationale ploeg naar de overwinning te schreeuwen.
History
History boys. De cover van de Britse krant The Sunday Times op een van de tafels deed het beste verhopen. “Het zou de eerste keer zijn dat we het EK winnen”, zei Leighton McKibbin, leerkracht geschiedenis van de school bij de Engelse stad Liverpool. Op het vorige EK kwam Engeland het dichtst op eigen bodem, maar dat draaide uit op een thriller met tragische afloop. “We verloren de finale tegen Italië in het Londense Wembley Stadium na penalty’s. Nu hebben we weer een goed team. Anything can happen. Het zou geschiedenis zijn.”
Nachtmerrie
Bovenop de stress voor de match kregen de scholieren extra spanning te verduren om op tijd in het verblijf te geraken. “We beleefden een nachtmerrie voordat we zondagavond eindelijk in Ieper aankwamen”, aldus McKibbin. “Onze vlucht liep vertraging op en vijf mensen verloren hun bagage tijdens de vliegreis. Uiteindelijk kwamen we nog voor het eerste fluitsignaal ons logies binnen. De leerlingen wilden de match niet missen. We zijn de logiesuitbaters dankbaar dat iedereen hier samen voor de nationale ploeg mag supporteren. Of we het commentaar van Filip Joos begrijpen? Nee, maar dat hoeft niet.”
Rollercoaster
De eetzaal staat vol bagage tijdens de eerste helft. In de pauze haasten de scholieren zich met hun koffers richting de kamers en zaten tijdig terug op hun stoel voor de tweede helft. For fuck’s sake! Now it’s all over! Verslagenheid overheerste na de eerste goal van Spanje in de eerste minuten van de tweede helft, tot de gelijkmaker van Cole Palmer hen helemaal gek maakte. England! England! De tafels daverden en de jongeren vielen mekaar in de armen. Een emotionele rollercoaster.
“Ons team lijkt nerveus en speelt vaak de bal terug in plaats van aan te vallen”, vertelt Freddie Williams (15) tussen het supporteren door. “Ik ben een grote voetbalfan. Spanje is het betere team, maar we houden het tight. Misschien houden we het zo tot penalty’s. Ik ben nerveus. Gelukkig kunnen we met alle mates samen supporteren in het hotel. We hoefden geen drukke bar te zoeken.”
Noodlot
En dan sloeg het noodlot toe: net voor het einde van de reguliere speeltijd maakt Spanje de winning goal op randje buitenspel en een grote kans van de Engelsen wordt nog van de lijn geweerd in de laatste minuten. Ongeloof en geschreeuw onder de scholieren, die na het laatste fluitsignaal meteen afdruipen richting hotelkamer. “De scheidsrechter deed ons de wedstrijd verliezen”, analyseert Gabriel Wallace (15). “A very thrilling game in a very good atmosphere. We moesten het EK eindelijk eens winnen en zijn erg ontgoocheld, maar it is what it is. We proberen opnieuw op het wereldkampioenschap.” (TP)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier