Bosbranden, zandstormen, hevige regenbuien, 100 diersoorten bedreigd, een spinnenplaag door de temperatuurverschillen: Australië heeft het hard te verduren. Wij luisterden naar Emmy Baert, die sinds eind 2017 de Kortrijkse velden verliet voor haar nieuwe thuisland. Ze vestigde zich in Narrabri, een dorp van 7.000 inwoners gelegen in Nieuw-Zuid-Wales op 500 kilometer van Sydney.
De Australiërs zitten in zak en as. Letterlijk dan want na de hevige bosbranden die nog steeds woeden, wordt men er ook nog eens geteisterd door zandstormen en hevige regenbuien. Die laatste gaan ook gepaard met joekels van hagelstenen, soms groter dan een golfbal. In Mullengudgery werden zelfs apocalyptische zandstormen waargenomen afkomstig van de anders zo prachtige Australische outback. Daarnaast zijn er meer dan 100 diersoorten bedreigd in hun habitat door de aanhoudende problemen.
“Sinds oktober zijn er lokale branden uitgebroken bij ons op zo’n 50 kilometer van onze woning ter hoogte van het Mount Kaputar National Park. De brandweer kreeg ze onder controle, maar alles smeult langzaam verder, waardoor de luchtkwaliteit enorm achteruit gegaan is”, vertelt Emmy Baert. De grotere branden situeren zich op ongeveer drie uur rijden, maar ook die worden nauwgezet opgevolgd. “Ons dorp is een hechte community die ook een Rural Fire Service depot heeft van waaruit hulp wordt gestuurd. Omdat we in een klein dorp wonen, weet iedereen binnen het kwartier als er wat gaande is. Het is dan ook niet vreemd als iedereen plots zijn job laat vallen om te helpen blussen.”
Back Burning
Meestal wordt er tussen twee bushfire-seizoenen preventief gewerkt om grotere branden in de toekomst te vermijden. Toen Emmy naar Australië verhuisde, wist ze dat ze naar het land van de extremen trok. “Mensen zijn die branden hier ook gewoon geworden”, verduidelijkt ze. “Normaal is er tussen seizoenen altijd wat ruimte om preventief te werken, maar door de aanhoudende droogte en de hevige wind was het dit jaar onmogelijk met alle gevolgen van dien.”
Inwoners vangen gewonde dieren op of volgen een opleiding om te blussen
Het is dan ook niet verwonderlijk dat inwoners ter plaatse vlug actie ondernemen. “Omdat de branden rondom ons onder controle zijn, moesten we in het dorp geen extra voorzorgen nemen, maar ik ken vrienden die dagelijks hun gazon en woning moeten bevochtigen tegen de branden. Op die manier hopen ze zichzelf te kunnen vrijwaren van de branden.”
Betere luchtkwaliteit
Emmy koos ervoor om naar Australië te verhuizen omdat het een land van de vooruitgang was. “Hier blijven mensen niet bij de pakken zitten en zijn ze al begonnen met de wederopbouw van huizen en dorpen. Daarnaast moedigen we toeristen ook aan om te reizen naar de getroffen gebieden. Australië is een land van vallen en opstaan en dat motiveert ons als inwoners om steeds door te gaan.”
Hoewel de inwoners niet bij de pakken blijven zitten, is het niet altijd even gemakkelijk. “Inwoners bieden onderdak aan gewonde dieren en sommigen volgen een korte opleiding om vrijwillig mee te helpen blussen. Veel regen zoals in België krijgen wij niet, dus elk beetje is mooi meegenomen”, aldus Emmy nog. “De overvloedige regen zorgde dan weer voor overstromingen, maar niemand klaagde want dankzij de regen is de luchtkwaliteit stukken verbeterd.”
Steentje bijdragen
Ondertussen blijft het land vechten voor alle fauna en flora. Duizenden brandweermannen en vrijwilligers vechten dagelijks voor hun nationale parken, steden en inwoners. Wie vanuit België zijn steentje wil bijdragen, kan dat via een van de vele fundraiser-initiatieven die opgezet werden.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier