Emma is dakloos maar gunt haar hond met laatste centen een beter lot: wie helpt haar?

Door de coronacrisis raakte Emma (23) – niet haar echte naam – haar job als huishoudhulp kwijt. Net op hetzelfde moment kreeg ze van haar huisbaas een ultimatum: haar hond wegdoen of verhuizen. Niet veel later stonden zowel Emma als haar Duitse herder Shelby op straat. Emma kon terecht in de crisisopvang, Shelby niet.

Shelby verblijft in een hondenhotel dat Emma eigenlijk niet kan betalen. Binnen een drietal weken staat Emma opnieuw op straat, maar haar eerste zorg is Shelby. “Ze verdient beter dan met mij over straat te moeten zwerven, dus hoop ik een pleeggezin voor haar te vinden”, aldus Emma.

Een lief gezin vinden waar Duitse herder Shelby een paar maanden mag logeren, tot zijzelf weer op haar pootjes terechtgekomen is. Dat is deze dagen de grootste zorg van Emma (23). We ontmoeten haar in de gebouwen van De Zonnewijzer in Kortrijk, waar Nady Taliman (51) van Poezewoef aan de slag is. Poezewoef is een organisatie van het OCMW Kortrijk, die kwetsbare mensen helpt met tijdelijke opvang van hun huisdieren. Nady probeert Emma bij te staan in haar zoektocht. “Maar omdat Shelby een vrij grote hond is, die het bovendien niet zo goed kan vinden met andere honden, hebben geen van mijn vaste vrijwilligers plaats voor haar”, klinkt het.

Geen last van geblaf

Emma is dan ook wanhopig op zoek naar een nieuwe job, een nieuw huis en vooral opvang voor Shelby. “Het begon allemaal enkele maanden geleden toen mijn zus en ik besloten om samen een huisje te huren in Wevelgem”, legt ze uit. “Daarvoor woonde ik bij mijn mama in Heule. Maar haar huis heeft veel trappen en dat is niet ideaal voor Shelby. Ze werd toen ze vijf maanden oud was al geopereerd aan haar heupen en mag nu eigenlijk geen trappen meer doen. In het contract van ons nieuwe huis stond wel ergens dat huisdieren niet toegelaten waren, maar een beetje onderzoek leerde mij dat huisbazen dat eigenlijk niet mogen verbieden, dus zijn we er in februari toch gaan wonen.”

Ik weet wel dat ik dat misschien had moeten aanvechten. Maar daar had ik gewoon het geld niet voor

Aanvankelijk verliep alles vlot in hun nieuwe woonst. Shelby had er een tuintje waar ze zich helemaal thuis voelde en Emma ging twee keer per dag met haar wandelen. Helaas bleek een van die wandelingen het begin van haar problemen. “De huurbaas woonde maar even verderop. Shelby en ik moesten hem dus op een dag wel eens tegen het lijf lopen. Toen hij ons zag, ging hij helemaal door het lint en eiste hij dat we binnen een week het huis uit zouden zijn. Ik probeerde hem uit te leggen dat Shelby netjes opgevoed is. Ze deed geen schade aan het huis en de buren klaagden nooit over haar. Ik ging dan ook geregeld langs om te vragen of ze geen last hadden van geblaf of zo. Maar het mocht niet baten. Na heel wat drama kwamen we overeen dat ik binnen de drie maanden zou verhuizen. Mijn zus was ondertussen al vertrokken. Ik weet wel dat ik dat misschien had moeten aanvechten. Maar daar had ik gewoon het geld niet voor.”

(Lees verder onder het kader)

Eind september vertrokken Emma en Shelby uit hun huis, maar omdat Emma ondertussen ontslagen werd, slaagde ze er niet in om een andere woonst te vinden. “Ik was aan de slag als huishoudhulp. In het midden van de crisis, was er geen vraag meer en ik kreeg mijn ontslag.”

Een huis vinden zonder loon bleek onhaalbaar voor Emma. “Ik wilde niet dagenlang met mijn hond over straat moeten zwerven. Bovendien kon ik nergens opvang vinden zolang zij bij mij was. Dus heb ik besloten om Shelby in hondenhotel ‘t Herdershof in Poperinge te plaatsen. Ze heeft het daar geweldig. De dame die het hotel runt, heeft zelf altijd herders gehad en zorgt heel goed voor haar. Toch mis ik haar verschrikkelijk. (stilte) Ik heb aan mijn mama gevraagd om haar daar af te zetten. Zelf kon ik het niet over mijn hart krijgen. Ze heeft een hele zak knuffels en een van mijn mooiste truien mee gekregen, zodat ze mijn geur toch bij haar heeft. Ik heb dagen achtereen geweend en nu soms nog.”

Ik zoek een lief pleeggezin want het hotel kost 18 euro per dag, dat kan ik financieel niet volhouden

Het hondenhotel is voor Shelby en Emma helaas een noodoplossing. “Ik zit op dit moment in crisisopvang tot 28 oktober, wat ik dan zal doen weet ik nog niet”, verzucht Emma. “Mijn laatste centen spendeer ik aan Shelby. Maar het hotel kost 18 euro per dag, dat kan ik financieel niet volhouden.”

Daarom lanceert ze nu een oproep. “Ik zoek een lief pleeggezin voor haar, waar ze mag blijven tot ik werk en een huisje voor ons gevonden heb. Natuurlijk neem ik alle kosten voor voer en de dierenarts op mij. Shelby is heel lief, speelt graag en wandelt makkelijk aan de lijn. Ze heeft wel een heilige angst voor andere honden. Dus liefst een rustig gezin, zonder kleine kindjes, waar ze niet te veel trappen moet doen. Ik zou haar ook heel graag af en toe kunnen bezoeken”, besluit Emma met tranen in de ogen.