Ellen en Anke nemen deel aan Levensloop: “Kanker heeft ons leven veranderd”

Studenten en leerkrachten verpleegkunde van het Vesaliusinstituut nemen op zaterdag 1 juni deel aan Levensloop. Leerling Ellen Rousseau (42) en leerkracht Anke Tulpin (54) overwonnen beiden kanker. Voor hen heeft hun deelname een speciale betekenis.

Elke student verpleegkunde komt wel eens in contact met mensen die de diagnose hebben gekregen van de vreselijke ziekte. Is het niet tijdens het studentenleven, dan is het tijdens hun loopbaan. Een deelname aan Levensloop ligt dan ook voor de hand. Maar voor twee mensen uit de school betekent de deelname net dat ietsje meer.

Hevige buikkrampen

Ellen Rousseau kreeg zeven jaar geleden te horen dat ze darmkanker had. “Toen ik 35 was, kreeg ik te horen dat ik darmkanker had”, vertelt Ellen. “Ik werkte toen nog als zorgkundige in het ziekenhuis. Al een tijdje had ik bloedverlies. In eerste instantie dacht ik dat het aambeien waren omdat dat ook gepaard gaat met bloedverlies. Op een gegeven moment tijdens een weekendje weg kreeg ik te kampen met hevige buikkrampen. Bij het darmonderzoek dat daarop volgde, werd duidelijk dat ik darmkanker had.”

Ellens wereld stortte in bij het horen van de diagnose, maar gelukkig waren de dokters er snel bij. “Het moment dat de dokter je uitlegt wat er precies me je scheelt, hoor je alleen maar dat woord kanker. Net of je komt in een bubbel terecht en alles er rond klinkt dof. Je ziet de mond van de dokter bewegen, maar je verstaat niet wat hij je precies zegt. Zo kan ik het het beste omschrijven”, gaat Ellen verder.

“Er zat iets in een bocht, die tumor dus, en die moest eruit. Ik wist dan ook nog niet of het gezwel goed- of kwaadaardig was. Later bleek het een kwaadaardige tumor te zijn. Gelukkig was ik er vroeg bij. Bij ons in de familie hebben we in elke generatie iemand die darmkanker gehad heeft.”

Niet uitgezaaid

Gelukkig kon het gezwel bij de operatie volledig worden verwijderd. “De kanker was niet uitgezaaid, waardoor er veel minder kans op herval is, maar het doet je nadenken over het leven. Ik kijk ook volledig anders tegen het leven aan. Ik geniet van de kleine dingen. Ook al heb ik geluk gehad, er zijn mensen die veel minder geluk hebben. Daarom is mijn deelname aan Levensloop zo speciaal. Voor die mensen die minder geluk hebben dan ik.”

Gelukkig is er begrip van mijn collega’s en studenten – leerkracht Anke Tulpin

Ook leerkracht Anke Tulpin kreeg de verschrikkelijke ziekte. Bijna drie jaar lang moest ze haar job als leerkracht on hold zetten. Sinds een jaar is ze terug, maar de oude wordt ze nooit meer. “Vier jaar geleden trof ik een knobbeltje aan in mijn borst. De diagnose was hard: borstkanker. Meteen ook het moment waardoor mijn leven volledig overhoop werd gegooid. Mijn leven zou nooit meer hetzelfde zijn”, zucht Anke.

Levensgenieter

“Ik ben op de school enorm goed opgevangen geweest, zowel door de collega’s als door de leerlingen. Ook toen ik in het ziekenhuis lag, kwam geregeld een ex-student die nu verpleegkundige is, langs. Ik heb daar enorm veel moed uit geput. De diagnose kwam als een donderslag bij heldere hemel. Ik ben altijd al een levensgenieter geweest. Tot een week voor de operatie ben ik blijven lesgeven. Ik heb het zo discreet mogelijk gehouden. Tot aan de operatie zelf, dan kon ik het niet meer stilhouden uiteraard.”

De revalidatie van Anke na haar operatie heeft heel lang geduurd. “Na de operatie zat ik nog bijna drie jaar thuis om te revalideren”, vertelt ze. “Ik heb heel veel complicaties gehad. Sinds een jaar ben ik eindelijk terug. Waar ik vroeger voltijds werkte, werk ik nu nog halftijds. Ook de energie die ik vroeger had is verdwenen. Gelukkig is er begrip van mijn collega’s en studenten. Ik doe wat ik kan en als ik iets doe dan doe ik dat voor de volle 100 procent. Ik heb heel veel gereisd, vol enthousiasme lesgegeven. Vroeger deed ik voor de helft coaching van leerkrachten, maar dat lukt nu niet meer. De kanker heeft mijn leven dus erg beïnvloed. Maar ik ben er nog en dat is het belangrijkste.”

Toen Anke een jaar geleden haar job als leerkracht weer opnam, besloot ze met collega Els De Coster om de handen in elkaar te slaan voor het goede doel. “We zijn een school voor gezondheidsonderwijs. Waarom daar geen gebruik van maken om iets te doen voor het goede doel waarbij het onderzoek naar de bestrijding tegen kanker gesteund kan worden”, vroegen Els en Anke zich af.”

24 uur estafette

Zo gezegd zo gedaan. “Al snel kwamen we bij Levensloop uit”, zegt Els. “We maakten verse soep en verkochten die tijdens de pauze. Of we bakten wafeltjes en verkochten die. Iedereen draagt op zijn of haar manier een steentje bij. In totaal werd het project gedragen door 154 mensen. Maar aan Levensloop zelf neemt slechts een beperkt deel bij, onder wie Anke en Ellen. We hopen zo 2.500 euro in te zamelen.”

Anke, Ellen en enkele medestudenten en leerkrachten nemen deel aan Levensloop van zaterdag 1 juni om 15 uur tot zondag 2 juni om 15 uur. 24 uur lang lossen ze elkaar af tijdens een estafette rond een parcours in Koksijde. De 24 uur symboliseren het voortdurende gevecht van patiënten en hun naasten tegen de ziekte.