In september vorig jaar vertrok Elisa Cottyn naar Peru. De 24-jarige Zwevegemse zou er een jaar lang vrijwilligerswerk doen in het revalidatiecentrum Wasi Esperanza in het bergdorp Ayacucho. De coronacrisis noodzaakte haar echter vroegtijdig naar huis te komen. Nu zit ze nog in quarantaine.
Elisa Cottyn is de dochter van Nico en Kaatje Delahousse. Ze heeft nog een jongere broer, Ian. Vorig jaar studeerde ze af als kinesitherapeut. Daarbij volgde ze nog een specialisatie voor kine bij kinderen. In september vorig jaar vertrok ze naar Peru waar ze een jaar als vrijwilliger zou werken in het revalidatiecentrum Wasi Esperanza in het bergdorp Ayacucho. Dat is een van de projecten gesteund door de Vlaamse vzw Tumbador.
Spijtig genoeg heeft het coronavirus ook zijn weg gevonden naar Peru en diende Elisa haar werk te onderbreken. Het beloofde nochtans een heel mooi jaar te worden. “Ayacucho is een prachtige, nog niet zo toeristische, stad met veel charmes. De eerste weken was het aanpassen aan de nieuwe cultuur en lag de focus voornamelijk op zo snel mogelijk goed Spaans te leren spreken en mij in te werken op mijn nieuwe werkplaats. Het werd me snel duidelijk hoe vriendelijk en gastvrij de lokale bevolking is. Ik ben ontzettend blij dat ik hier deel van kon uitmaken.”
Goede aanpak
In die zeven maanden dat Elisa er was, beleefde ze heel leuke momenten. “Ik denk aan Halloween, Kerstmis en carnaval, waarbij we zingend en dansend de straat op gingen in traditionele klederdracht. Verder leerde ik veel bij over mezelf en op vlak van kinesitherapie. Ik heb mij gefocust op het verbeteren van de kennis in ademhalingstherapie alsook in het naar daar krijgen van hulpmaterialen hiervoor.”
Haar werk werd er abrupt afgebroken door de verspreiding van het coronavirus. “Van de ene dag op de andere werd een quarantaine voor twee weken aangekondigd waardoor al het werk onafgewerkt bleef liggen. Van het ene moment op het andere moest ik opnieuw naar België, terwijl ik nog vele plannen had. Door de quarantaine was het ook niet mogelijk om afscheid te nemen van collega’s, patiënten, ouders en vrienden. Dat viel me heel zwaar. Ook bij thuiskomst was het niet mogelijk om vrienden en familie terug te zien, op mijn ouders en broer na.”
Niettemin is Elisa van mening dat men in Peru de zaken goed aanpakt. “President Martín Vizcarra spreekt dagelijks op televisie en voert een duidelijke communicatie. Er werd ook vrij vlug een lockdown afgekondigd. Er zijn in Peru zowat 100 mensen gestorven in deze vier weken van lockdown.”
Geen therapie in het centrum
Toch vreest Elisa voor een snelle verspreiding van het virus. “Eten koop je er op de markt. Dat zijn vele kleine kraampjes dicht bij elkaar verbonden met smalle wandelgangen. Wel proberen ze zoveel mogelijk maatregelen te respecteren. Zo zijn er waterkraantjes met zeep geplaatst en is ook het gebruik van mondmaskers verplicht.”
“Tumbador moet het vooral hebben van giften en acties, maar die staan allemaal on hold”
Ook op mensen die therapie krijgen in Wasi Esperanza heeft de coronacrisis een grote impact. “Zij krijgen namelijk geen therapie meer, omdat het centrum gesloten is. Veel van deze kinderen zullen dus zichtbaar achteruitgang boeken. Daarnaast valt ook voor velen het inkomen weg, omdat ze niet langer hun job kunnen uitoefenen. Wasi Esperanza werkt samen met andere organisaties om hulp te kunnen voorzien.”
Elisa vreest ook dat als er een echte uitbraak is van de pandemie in Ayacucho het lokale hospitaal niet voldoende middelen heeft om de patiënten te beademen.
Steun blijft hard nodig
Het naar huis komen was niet evident. Elisa Cottyn was volledig afhankelijk van de Belgische ambassade. “Er werd een vlucht geregeld en ook speciaal busvervoer om alle Belgen in Lima te krijgen en vanaf de militaire luchthaven rechtstreeks naar Brussel te vliegen. Het is opmerkelijk hoe goed de ambassade dat geregeld heeft.” Eens thuis werd ze in strikte quarantaine geplaatst voor 14 dagen, om zeker te zijn dat ze hier niemand besmet.
Het virus heeft ook zijn gevolgen voor de verdere werking van de vzw Tumbador. “Een belangrijk deel van de inkomsten haalt de vzw uit giften en acties, maar deze staan ook allemaal on hold. Basisschool De Windroos in Zwevegem had tijdens De Warmste Week nog 1.500 euro kunnen inzamelen, maar Vrije Basisschool Kappaert en het Rhizo College, mijn vroegere school in Zwevegem, en ook het Guldensporencollege in Kortrijk, waar ik de laatste jaren van mijn middelbare studies schoolliep, moeten hun solidariteitsacties voor onze vzw doorschuiven naar volgend schooljaar”, besluit Elisa. (GJZ)
Wie de kinderen in Peru alsnog wil steunen, kan een storting doen op BE20 3204 4372 5156. Iedere gift vanaf 40 euro is fiscaal aftrekbaar.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier