De NMBS zal in de tweede helft van volgend jaar starten met de vernieuwing van de roltrappen en de verhoging van de perrons in het station van Waregem. De werken moeten een jaar later klaar zijn. Dat moet het voor rolstoelgebruikers makkelijker maken om de trein te nemen. “Ik ben tevreden dat de NMBS woord houdt”, zegt An Vanheusden (CD&V) die de hele kwestie mee in beweging bracht.
An Vanheusden (38) uit Waregem kampt met een extreme variant van reumatoïde artritis en is daardoor rolstoelgebonden. De trein nemen in Waregem is sedert jaar en dag schier onmogelijk omdat de perrons veel te laag zijn en er bovendien ook geen lift is naar het perron richting Gent. Eind de jaren 90 zat ze daarover al eens samen met toenmalig NMBS-baas Etienne Schouppe. “Op zich was dat een positief gesprek. Al herinner ik me ook dat ik hem tegen een medewerker hoorde zeggen: Ze zal toch niet mogen denken dat dit in de eerstkomende 20 jaar zal in orde komen. Ik vond dat niet echt tactvol, maar hij heeft in elk geval gelijk gekregen.” Nu bevestigt de perswoordvoerder van de NMBS dat de werken volgend jaar starten.
Blij dat het dan toch eindelijk zover zal zijn?
“Jazeker want dat moet mij en andere minder mobiele personen toelaten om over een paar jaar opnieuw op een vlottere manier de trein te kunnen nemen. Nu is dat praktisch onmogelijk omdat we te afhankelijk zijn van het NMBS-personeel. Ik heb vroeger wel vaker op de trein gestapt in het station van Waregem, maar daar kwam zoveel hulp bij kijken dat ik ermee gestopt ben. Ik heb toen beslist om voor trajecten van enige afstand altijd de auto te nemen.”
“Hopelijk kan ik straks meer de trein nemen”
En heb je die veel nodig?
“Ja toch wel. Ik ben vrijwilliger bij allerlei organisaties en daarvoor moet ik soms toch wel een eind rijden. Zo train ik de elektrische rolstoelhockeyteams van de Waregemse vzw Somival maar dat is wel in Gentbrugge. Ik train daar ook het nationale e-hockeyteam. Voorts ben ik betrokken bij het project Taboe en ga ik driemaandelijks getuigen over mijn beperking in West-Vlaamse scholen. Wil ik mijn familie zien, moet ik ook de auto nemen. Mijn broer woont zelfs in het Brusselse. Gelukkig kan ik, wat zich binnen de ring van Waregem bevindt, te voet doen. In mijn geval is dat met de rolstoel dus.”
Hoeveel kilometer doe je zo elk jaar met de auto?
“Ik schat dat ik er toch aan 16.000 tot 20.000 kom. Met de dure brandstofprijzen komt dat op jaarbasis neer op een aardige som. Mocht ik meer de trein kunnen nemen, zou het een goede zaak zijn voor mijn portemonnee. Het zou ook comfortabeler zijn, want door mijn ziekte krijg ik het moeilijker om langer dan een uur in de auto te zitten. Die last zal verder toenemen.”
Reumatoïde artritis is een ontstekingsziekte waarmee je al van kleinsaf te maken hebt. Beschrijf eens wat de gevolgen daarvan zijn?
“Dat ik continu pijn heb. Het is doorgaans draaglijk maar de pijn is er wel altijd. Soms is die zo groot dat ik niet uit mijn bed geraak. De ziekte zelf is gestabiliseerd doordat er sedert een jaar of 15 goede medicatie bestaat. Helaas kwam dat voor mij te laat omdat mijn lichaam toen al helemaal aangetast was. Daardoor ook zit ik in een rolstoel.”
“Bovendien nemen de bot- en spierpijnen door die misgroeiingen ook verder toe. Eigenlijk heb ik het lichaam van iemand van meer dan 80 jaar en de veroudering gaat verder.”
Ondanks alles sta je bekend als een eeuwige optimist. Dat is opmerkelijk.
“Ik wil me dan ook niet laten leiden door mijn ziekte. Ik heb geleerd om de pijn te negeren door me te focussen op het positieve in het leven. Ik besef goed dat ik een aantal dingen niet meer kan maar ik kan zelf veel positiviteit halen uit wat ik wel nog kan. Geniet van wat je hebt en focus niet op wat je niet hebt, is mijn motto. Die ingesteldheid dank ik aan de opvoeding van mijn ouders.”
Mooi om te horen in een wereld waar verzuring aan de orde van de dag is.
“Ik stel ook vast dat er veel geklaagd wordt en ik kan daar niet goed mee om. Mensen zijn ook te veel met zichzelf bezig. Ik zet daar graag een positieve houding tegenover. Het leven is veel te kort om te klagen, vind ik.”
Kristof Chanterie: “Ruim 1,8 miljoen voorzien”
Schepen van Mobiliteit Kristof Chanterie verduidelijkt dat er voor de geplande werken op het stationsperron en de roltrappen nog geen concrete timing bestaat. “Wij ontvingen een brief van de NMBS die meldt dat de werken op de meerjarenplanning staan en daarvoor ruim 1,8 miljoen euro is voorzien. Wanneer die beginnen is nog niet geweten. Ook ontwerpen en dergelijke moeten nog volgen. Maar het is al een goede zaak dat ze op de planning staan. Daarnaast zijn er ook nog werken nodig in het gebouw zelf en aan de gevel. Allicht zit dat ook in het vooropgestelde investeringsbedrag. Maar daarover vernemen wij de komende tijd al wat meer.” (DJW)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier