Dirk Debeer en zijn echtgenote Suzy Mahieu, allebei 60 jaar, vormen de laatste generatie die met bestelwagens met IJsjes Debeer rondreden. De wijde omgeving van Oudenburg zal de lekkernij moeten missen, want het koppel zet een punt achter zijn zaak en er is geen opvolging in de familie. “Met spijt in het hart, maar je moet toch eens stoppen”, zegt Dirk Debeer.
De start van het succesverhaal van IJsjes Debeer gaat meer dan 100 jaar terug in de tijd. Het waren de ouders van Dirks grootmoeder Yvonne Watty die met de verkoop van ijsjes begonnen. En Yvonne leerde al vlug de knepen van het vak. “Ze was nog geen tien jaar toen ze al meeging naar Malo-Les-Bains in Frankrijk om er op het strand ijscrème te scheppen. Oma trouwde met André Debeer en samen zetten ze de zaak verder. Het venten met crème zat trouwens in de familie, want de broers van mijn overgrootvader Watty hadden destijds al een vaste plek waar ze ijs verkochten.”
Met paard en kar
Dat was de tijd dat de ijsjes met paard en kar aan de man werden gebracht. Later kochten André en Yvonne hun eerste triporteur. “De crème werd koud gehouden met ijs dat toen elke dag geleverd werd. Ze moesten dat ijs tijdens warme dagen wel enkele keren per dag komen vernieuwen. Later werd de ijscrème koud gehouden met speciale platen”, weet Jerome Debeer, de vader van Dirk, die in 1960 samen met zijn echtgenote Monique D’Hondt de passie te pakken kreeg. Eerst werkten ze nog een tijdje samen met de ouders van Jerome om later de zaak over te nemen.
Hun ronde met ijsjes ging van Roksem over Ettelgem, Bekegem, Zerkegem, Jabbeke, Stalhille en een stukje van Gistel. “Mama nam er dan Oudenburg bij en was de eerste die met een auto rondreed om ijsjes te verkopen, met een 2
Tot eind oktober vorig jaar deden ze naast Oudenburg, Gistel en Jabbeke ook Zandvoorde, Konterdam, Stene en Opex aan. “We reden elke dag rond van 13 uur tot 22 uur en haalden elk zo’n 80 kilometer.”
Een frank per bol
Naast de vervoermiddelen zijn ook de prijzen van een ijsjes in de loop der jaren geëvolueerd. “In mijn tijd kost een bol 1 frank, twee bollen 2,5 en drie bollen 2,7 frank”, weet Jerome Debeer nog. “Toen ik begon, was dat 10 frank voor een bol, 20 frank voor twee en 27 frank voor drie bollen”, voegt Suzy Mahieu er aan toe. “En tot vandaag rekenden we 1 euro voor een bol, 1,70 euro voor twee en 2,30 euro voor drie bollen ijs”, aldus Dirk.
“We maakten ons ijs altijd zelf, met verse melk van de boer”
Ook zijn er in de loop der jaren veel soorten ijscrème bij gekomen. “In de beginjaren van IJsjes Debeer waren dat alleen vanille en mokka. Later kwamen daar aardbei en chocolade bij. En de speciale smaken als granaatappel, stracciatella, speculoos…”, vertelt Dirk, die net als zijn vader een voorkeur heeft voor vanille. “En we hebben al die jaren altijd zelf ons ijs gemaakt, met elke dag verse melk van een plaatselijke boer. En ja, we eten er toch elke dag eentje.”
Voor Dirk Debeer en Suzy Mahieu wachten nu rustiger tijden. Geen weken meer van zeven dagen werken, geen dagen meer van 15 uur. “Eindelijk zullen we meer tijd kunnen maken voor onze kleinzoon Floris, eens gaan fietsen of wandelen. Maar toch zal ik ijscrème blijven maken, hoor. Ik heb plannen om ze in dozen te verkopen via bestelling. Hoe precies moet ik nog uitzoeken. Ik hoop er tegen eind april meer over te kunnen melden via de sociale media”, vertelt Dirk.
“We willen bij deze nog graag alle klanten danken voor de jarenlange trouw”, besluiten Dirk, Suzy en Jerome, die het heel spijtig vindt en het er moeilijk mee heeft dat er een einde komt aan ruim 100 jaar IJsjes Debeer.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
