De kop is eraf: afgelopen week rinkelde de schoolbel weer in vrije basisschool De Boomgaard. Na een intense voorbereiding was de school klaar om een deel van de leerlingen opnieuw te ontvangen. Voor adjunct-directeur Brecht en zijn neefje Jules was het wennen én een blij weerzien.
Voor adjunct-directeur Brecht Delaere was het eersteschooldaggevoel zeker aanwezig. “Ik ben wat vroeger wakker geworden dan gewoonlijk, en met vraagtekens, maar daarna ben ik vol vertrouwen naar de schoolpoort gefietst om er de ouders en leerlingen te ontvangen en hen te duiden op de gewijzigde regels. De nieuwe situatie was ook op voorhand al goed gebriefd.”
De kinderen werden naar de speelplaats geleid waar iedereen in een bubbel met eigen kleur werd opgedeeld. Dat lukte goed en iedereen kon zijn of haar vriendjes weer ontmoeten in de eigen speelzone.
Kleine bijsturingen
Ook de rest van de eerste schooldag verliep vlot. “We merken wel dat het voor de kinderen niet eenvoudig of gemakkelijk is om de veilige afstand van anderhalve meter te bewaren. Er werd veel gepraat want de kinderen hadden nogal wat te vertellen na de schoolloze periode, maar er werd ook naarstig gewerkt in de klas. De gedrevenheid van de juffen was een voorbeeld van inzet voor de kinderen”, zegt de adjunct-directeur.
Zijn er bijsturingen nodig na deze eerste dag? “We konden ons goed voorbereiden, aangezien we al twee weken de veiligheidsmaatregelen kenden. Omdat alles vlot verlopen is, zullen wij vanaf volgende week ook het tweede leerjaar opnieuw ontvangen op school. De overige bijsturingen beperken zich tot het bijspuiten van enkele pijlen op de grond en het plaatsen van extra vuilnisbakken. Geen grote veranderingen dus, tenzij de overheid nieuwe maatregelen uitvaardigt.”
Meer juffen
Wie op maandag ook weer naar school trok, was Jules Delaere, leerling van het eerste leerjaar en neefje van Brecht. Voor beiden was het een aangenaam weerzien na de lockdown.
“Tijdens de schoolloze tijd amuseerde ik me vooral op de trampoline thuis. Met mama, papa en mijn zus waren er ook veel fietstochtjes”, vertelt Jules. “Maar elke dag werkte ik ook even voor school want de juf gaf ons taakjes. En ik deed de taakjes zonder de hulp van papa en mama. Mijn vriendjes heb ik gemist, maar de juf belde me regelmatig en via video konden we elkaar af en toe zien. Nu heb ik op school meer juffen die juf Veerle bijstaan. Hopelijk zijn ze even tof!
Het is wel spijtig dat ik deze middag naar huis moet om te eten. Ik was veel liever bij de vriendjes gebleven met een picknick”, voegt Jules er nog aan toe. (JM)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier