Eernegemnaar met pensioen als directeur generaal van Infrabel

Velen in Eernegem zullen opkijken als ze lezen dat een inwoner directeur generaal van een van de belangrijkste bedrijven in België was.

Inderdaad met de nadruk op was, want Luc Vansteenkiste ging per 1 januari met pensioen. Zijn levensmotto ‘Vivons heureux, vivons cachés’ (letterlijk vertaald als: laten we gelukkig leven laten we verborgen leven, nvdr) zal daar niet vreemd aan zijn. LucVansteenkiste (63) is getrouwd met Annie Backers (62). Ze hebben drie kinderen en intussen 8 kleinkinderen. Luc is geboren in Oostende en eerder van bescheiden komaf. Een van zijn grootouders was nog trimard, en nam deel aan verschillende bietencampagnes. Hij heeft zijn afkomst nooit verloochend, zo hangt er een schilderij in zijn woonkamer die aan zijn afkomst doet denken en je vindt hem af en toe toch wel eens terug in het lokale café op de hoek.

Eurostar

Luc is het typische voorbeeld van een West-Vlaamse self mademan die het door hard werken ver geschopt heeft. Hij heeft een carrière die leest als een boek, doorspekt met anekdotes, met niet alleen hoogtepunten.

“Ik studeerde als 20-jarige af aan het Hoger Rijksinstituut voor Technisch Onderwijs (HRITO, nu Howest) met een diploma graduaat informatica op zak”, doet Luc zijn verhaal. “We waren toen de eerste lichting informatici ooit die afstudeerden aan de Rijselstraat in Brugge. In 1978 kon ik beginnen als programmeur bij de spoorwegen. Mijn eerste wapenfeit dateert ook van die periode. Een computerprogramma geschreven in assembler (machinecode, nvdr), dat de facturatie, vrachtbrieven en loonberekeningen automatiseerde liep elke nacht om een onbekende reden vast. Ook de firma die het programma leverde vond de oplossing niet. Na enkele weken had ik door wat er fout liep.

In 1993 waren er grote zorgen rond het Eurostarproject. Het ticketreservatiesysteem zou niet op tijd klaar zijn. Uiteindelijk werd ik informaticadirecteur om dat informaticasysteem op punt te stellen en daarmee begon een hoofdstuk uit mijn carrière dat zich gedurende zeven jaar in Londen, Parijs en Rijsel zou afspelen.”

19 doden

“Uiteindelijk werd ik directeur generaal van de Eurostar. In 2000 vroeg de toenmalige spoorbaas Etienne Schouppe of ik eens een ander functie wilde en na de opsplitsing van de NMBS, die er kwam op vraag van Europa, werd ik uiteindelijk in 2005 directeur generaal van Infrabel.”

“Zwarte bladzijde uit mijn carrière is het ongeval in Buizingen waar 19 doden vielen. Het is een ongeval dat me zwaar aangegrepen heeft. Hoogtepunten waren dan weer het werk in Londen, we klopten er lange dagen, maar het voelde niet aan als werk en mijn werk als directeur generaal van Infrabel. Gedurende mijn hele loopbaan leefde ik van de stress, ik had dat nodig. Nu ik met pensioen ben heb ik een BV opgestart met als naam Luanconsult. Ik doe consultancy voor bedrijven die lineaire assets beheren, dat zijn bedrijven zoals een spoorweg-, electriciteits- of watermaatschappij die het beheer van hun objecten willen informatiseren.” (RI)