Een West-Vlaming met een missie

Wim Lybaert © Davy Coghe
Jan Gheysen
Jan Gheysen Opiniërend hoofdredacteur

Maar vaneigens, Wim Lybaert! We hadden zelf geen betere eerste West-Vlaamse ambassadeur kunnen kiezen, zeiden we woensdagavond. Ook al wisten we vlak voor de bekendmaking niet wie het zou worden en hadden we evenmin kunnen zeggen wie het had moeten worden. Alle tien de genomineerden waren immers op en top West-Vlaamse kandidaten. En alle tien hadden, nee hebben ze talent en charisma om West-Vlaanderen uit te dragen.

Jan Gheysen
Jan Gheysen© Davy Coghe

En toch, toch aarzelen we niet om lezers, kijkers, luisteraars en jury te prijzen dat ze Wim Lybaert naar voren hebben geschoven. Voor ons is hij een man met een missie. Met een door en door West-Vlaamse missie dan nog wel. Hij heeft de voorbije jaren niet op een inspanning meer of minder gekeken om ons de waarde van de eigen moestuin te laten herontdekken. En waarschijnlijk meer dan hij zelf vermoedt bracht hij jongeren en ouderen samen – kinderen met hun grootouders – om een verloren hoekje ‘peloeze’ om te turnen tot een gezond stukje akker. Een huis zonder land is een huis zonder eten, zeiden ze hier vroeger. Wim Lybaert geeft daar een eigentijdse draai aan. Op zijn West-Vlaams. Zonder land is niet per se zonder eten: plaats een plantenbak, zei hij. Waarmee hij zei: maak geen problemen waar oplossingen voor het grijpen liggen.

Vanuit de moestuin naar de wereld en naar het goede leven

Onze eerste West-Vlaamse ambassadeur ademt West-Vlaanderen in alles wat hij zegt en doet. En het maakt weinig uit of hij nu in de moestuin aan de slag gaat, achter het stuur van zijn Columbus troont of – zoals onlangs nog op televisie – voor de klas staat: hij blijft met open vizier zichzelf. Zoals wij West-Vlamingen het liefst zien.

En nee, hij is niet de man van het grote gelijk, hij is evenmin de tafelspringer die iedereen moet gezien hebben of een groene goeroe die voor de rest kleurenblind is. Maar hij gaat evenmin het goede leven uit de weg. Hij is een ingetogen Bourgondiër in wie wij graag een stukje van onszelf herkennen.

Om maar te zeggen dat onze eerste ambassadeur de uitgelezen man-van-de-wereld is met wie wij graag in en buiten West-Vlaanderen op pad gaan. Een man met een missie, zeiden we. En dat is hij. Ten voeten uit.